Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Προβλήματα στο γάμο (Το δώρο της υπομονής)

                 
Έχει συμβεί σε όλους μας, ανεξαιρέτως, κάποια στιγμή της ζωής μας, να «ακούσουμε» περισσότερο και να συμβουλεύσουμε λιγότερο-θέλω να πιστεύω- φίλους μας ή συγγενείς ή και γνωστούς ακόμα (σε μία στιγμή κοινωνικού ανοίγματος και πλησιάσματος) που θέλουν να ξεφύγουν από μία προβληματική σχέση, που θέλουν να κάνουν μία καινούργια αρχή στη ζωή τους. Και το συζητάνε μαζί μας και το  συζητάνε με άλλους, ευκαιρία δοθείσης, επανερχόμενοι συνεχώς στους λόγους που τους κρατάνε δέσμιους και φυλακισμένους και δεν μπορούν να δραπετεύσουν, τόσο το θέλουν, λένε. Για να ισχυροποιήσουν τα θέλω τους ή την ανάγκη τους ή την αδυναμία τους, θα αναζητήσουν και τη συμβουλή ενός ειδικού, γιατί κάποια  στιγμή οι φίλοι και οι συγγενείς παύουν να είναι διαθέσιμοι, αφού κουράστηκαν να ακούν τα ίδια και τα ίδια, αφού έργα δεν βλέπουν. Αλλά και τον σύμβουλο θα τον εγκαταλείψουν γρήγορα και αυτόν, αφού μέσα από την συμβουλευτική διαδικασία θα καταλάβουν ότι τελικά τίποτα δεν μπορεί να γίνει, έτσι όπως είναι τα πράγματα, οι συνθήκες, οι καταστάσεις. Και δεν είναι ψέμα. Την δεδομένη ιστορική στιγμή τίποτα δεν ευνοεί την μεγάλη απόφαση ή την μεγάλη αλλαγή. Και τότε ο φίλος, ο γνωστός, ο συγγενής θα βιαστεί να πει, ότι όποιος πραγματικά θέλει να κάνει κάτι στη ζωή του, θα το κάνει και δεν θα μηρυκάζει και ο σύμβουλος θα σκεφτεί ότι πράγματι κάποιοι άνθρωποι προσέρχονται στη συμβουλευτική διαδικασία και την εγκαταλείπουν γρήγορα, επειδή τη χρησιμοποιούν ως πρόσχημα για την θυματοποίησή τους, γεγονός που δρα απελευθερωτικά, αφού τελικά τους αποενοχοποιεί. «Δεν φταίω εγώ που δεν κάνω κάτι αλλά όλα αυτά που με περιτριγυρίζουν και δεν με αφήνουν.»

Όλα θέλουν το χρόνο τους στη ζωή και κάθε άνθρωπος, ως ξεχωριστό δημιούργημα, έχει το δικό του χρόνο. Με απόλυτη βεβαιότητα κάποιοι θα μείνουν στάσιμοι και βαλτωμένοι και τίποτα δεν θα πράξουν, όσο και εάν οι συνθήκες το επιτρέπουν ή το επιτρέψουν κάποια στιγμή, αλλά και κάποιοι άλλοι θα εκπλήξουν ευχάριστα τον περίγυρό τους που πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι κάθε άνθρωπος που υποφέρει, στην ουσία, είναι δέσμιος, και ότι μόνο μέσα από την αγάπη και την αποδοχή μπορεί να απελευθερωθεί και να δράσει στο χρόνο που αυτός θα αισθανθεί έτοιμος.     

Στεφανία Σουλή 
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/  
         

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.