Προσωρινή επιδίκαση διατροφής στο τέκνο που γεννήθηκε χωρίς γάμο της μητέρας του και πριν ακόμη ασκηθεί η αγωγή για την αναγνώριση της πατρότητάς του

Κατά τη διάταξη του άρθρου 1502 του ΑΚ, σε περίπτωση που ένα τέκνο έχει γεννηθεί χωρίς γάμο της μητέρας του και η πατρότητα του είναι πολύ πιθανή, η δε μητέρα του βρίσκεται σε απορία, το Δικαστήριο μπορεί, ακόμη και πριν ασκηθεί η αγωγή για την αναγνώριση του, να διατάξει ως ασφαλιστικό μέτρο την προκαταβολή από τον πατέρα στο τέκνο, κάθε μήνα, εύλογου ποσού έναντι της οφειλόμενης σε αυτό διατροφής. Με την ανωτέρω διάταξη παρέχεται η δυνατότητα επιδίκασης προσωρινής διατροφής στο τέκνο που γεννήθηκε χωρίς γάμο της μητέρας του και πριν ακόμη ασκηθεί η αγωγή για την αναγνώριση της πατρότητας (πολύ περισσότερο δε κατ` αυτήν και μετ` αυτήν) και κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, αν συντρέχουν οι περιοριστικά οριζόμενοι σε αυτήν όροι, ήτοι α) η πατρότητα του πατέρα να είναι πολύ πιθανή, που συμβαίνει όταν η σαρκική συνάφεια με τη μητέρα του τέκνου κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης είτε αποδεικνύεται είτε πιθανολογείται ιδιαίτερα έντονα, από τις συχνές σεξουαλικές σχέσεις με τη μητέρα, από τη συμβίωση με αυτήν και την ανυπαρξία άλλου εραστή κατά το ίδιο χρονικό διάστημα και β`) η μητέρα να είναι άπορη. Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με το τέκνο, η ηλικία του οποίου είναι αδιάφορη στην προκείμενη περίπτωση. Θα πρέπει δηλ. να έχουν ανάγκη από ξένη βοήθεια, είτε διότι δεν έχουν περιουσία, είτε διότι δεν έχουν εισοδήματα από περιουσιακά στοιχεία ή εργασία, λόγω π.χ. ανηλικότητας του τέκνου ή απασχόλησης της μητέρας με τη φροντίδα του τέκνου. Η αίτηση προσωρινής διατροφής μπορεί να ασκηθεί και μετά την άσκηση της αγωγής για την αναγνώριση της πατρότητας, αλλά πριν από την έκδοση απορριπτικής απόφασης γι` αυτήν. Μπορεί να υποβληθεί η αίτηση μόνο μετά τη γέννηση του τέκνου και το ποσό της προσωρινής διατροφής πρέπει να είναι εύλογο, δηλαδή να ικανοποιεί τις άμεσες ανάγκες του τέκνου, με βάση το ποσό της οριστικής διατροφής του, δηλαδή να προσδιοριστεί με βάση τα άρθρα 1485 επ. του ΑΚ και κυρίως το άρθρο 1495 του ΑΚ (στοιχειώδης διατροφή). Η διάρκεια της προσωρινής διατροφής δεν είναι ανάγκη να προσδιορίζεται χρονικά, διότι το τέλος της συμπίπτει με το χρόνο της αμετάκλητης απόφασης για την αναγνώριση της πατρότητας, από τον οποίο και παύει η ισχύς της απόφασης για την προσωρινή διατροφή. Το δικαστήριο, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου, υποχρεούται να επιδικάσει προσωρινή διατροφή, χωρίς να αποκλείεται η ρύθμιση αυτή από τη λεκτική διατύπωση της διάταξης «Το δικαστήριο μπορεί... να διατάξει». 

Εξάλλου, για να διαταχθεί το ασφαλιστικό μέτρο της προσωρινής επιδίκασης χρηματικής απαίτησης, πρέπει να συντρέχει επείγουσα περίπτωση ή επικείμενος κίνδυνος, ο οποίος στην εν λόγω περίπτωση, από τη φύση του ασφαλιστικού μέτρου, που σκοπό έχει τη θεραπεία και συντήρηση του δικαιούχου ή των υπ` αυτού διατρεφομένων προσώπων, συνδέεται αναγκαία με την απορία του ( ΜονΠρΘεσ 16169/2010 Αρμ 2011 -426, ΜονΠρΑμφ 86/1991 ΑρχΝ 1992.543).

Στεφανία Σουλή 
Δικηγόρος - Διαμεσολαβήτρια 
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/