Συνεπιμέλεια ως προς τον προσδιορισμό της χώρας διαμονής των τέκνων

Με την υπ.αρ. 7488/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών μέτρων) ανατέθηκε προσωρινά η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων στη μητέρα, πλην του στοιχείου του προσδιορισμού της χώρας διαμονής. 

Πιθανολογήθηκε ότι, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η μητέρα, ελληνικής καταγωγής εκ τους πατρός και αλλοδαπής εκ της μητρός που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο εξωτερικό, να θελήσει στο μέλλον να μετοικήσει έστω και προσωρινά στο εξωτερικό γεγονός που θα είχε δυσμενή επίπτωση στην ψυχολογία των ανήλικων τέκνων, καθόσον θα τα αναστάτωνε και θα τα αποδιοργάνωνε ενώ θα τους στερούσε και την τακτική επικοινωνία με τον πατέρα τους, με τον οποίο έχουν αναπτύξει δεσμούς ιδιαίτερης τρυφερότητας, στοργής και αγάπης. Εν όψει τούτων, το Δικαστήριο, με  αποκλειστικό γνώμονα το αληθινό συμφέρον των ανηλίκων, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές ανάγκες τους, και ιδίως εν όψει της πολύ μικρής τους ηλικίας, έκρινε ότι το συμφέρον των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, επέβαλλε  να ανατεθεί προσωρινά η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου τους αποκλειστικά στην αιτούσα - μητέρα τους, πλην του στοιχείου του προσδιορισμού της χώρας διαμονής τους, ως προς το οποίο, η επιμέλεια θα πρέπει να ασκείται και από τους δύο γονείς από κοινού. 

(Πηγή: Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΔΣΑ)  

Στεφανία Σουλή

Δικηγόρος- Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια 
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/ 

Αναπηρία του γονέα και δικαίωμα επιμέλειας

 

Σύμφωνα με την υπ.αρ. 4809/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), κρίθηκε ότι ο γονέας στον οποίο ανατίθεται η επιμέλεια των ανηλίκων δεν νομιμοποιείται ενεργητικά να ζητήσει τη ρύθμιση της επικοινωνίας τους με τον άλλο γονέα. Περαιτέρω το Δικαστήριο ανάθεσε την επιμέλεια κοριτσιού 15 ετών και αγοριού 10 ετών στη μητέρα, παρότι πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας και της έχει αναγνωρισθεί αναπηρίας 80% για ασφαλιστικούς λόγους, διότι κρίθηκε ότι διατηρεί ικανή σωματική λειτουργικότητα, καθώς επίσης και ότι η επιμέλεια είναι δικαίωμα και καθήκον που απαιτεί πρωτίστως την ψυχική, συναισθηματική και πνευματική συμμετοχή των γονέων.

Πηγή: www.dsanet.gr  

Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος- Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια 
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/

Αίτηση γονέα για διατροφή από το ενήλικο τέκνο του

Παρατίθεται κατωτέρω απόσπασμα της υπ.αρ. 3177/2010 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Ασφαλιστικών Μέτρων) δημοσιευμένης στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ.  

«… Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1487 και 1491 του Α.Κ. προκύπτει ότι ο ανιών έναντι του κατιόντος έχει δικαίωμα διατροφής μόνο επί απορίας του, δηλαδή όταν δεν μπορεί να διατρέφει τον εαυτό του από την περιουσία, την εργασία η τα εν γένει εισοδήματα του και συγχρόνως ο υπόχρεος κατιών είναι σε θέση να την δώσει χωρίς να διακινδυνεύσει η δική του διατροφή ενόψει και των λοιπών υποχρεώσεων του, εκτός αν ο δικαιούχος ανιών είναι έγγαμος, οπότε η υποχρέωση του κατιόντος για διατροφή του υπάρχει μόνο αν ο σύζυγος του δικαιούχου δεν είναι σε θέση να του παρέχει την οφειλόμενη διατροφή χωρίς να διακινδυνεύσει η δική του. Γενικές προϋποθέσεις της διατροφής του γονέα από το ενήλικο τέκνο του είναι 1. η απορία του δικαιούχου κατά τα παραπάνω, πρέπει δηλαδή να εξαντληθούν προηγουμένως όλες οι οικονομικές δυνατότητες που του παρέχονται από τα εισοδήματα ή την περιουσία του, υπό την έννοια ότι υποχρεούται να καταναλώσει και από τα κεφάλαια της περιουσίας του, εφόσον, όμως, πρόκειται για μεγάλη απρόσοδη περιουσία και όχι μικρή, που η διατήρηση της επιβάλλεται για εξασφάλιση εισοδήματος και λόγους προνοίας και μόνο αν και τότε δεν δύναται να εξασφαλίσει τη διατροφή του μπορεί να στραφεί κατά του τέκνου του και να ζητήσει διατροφή και 2. η ευπορία του υπόχρεου τέκνου, που νοείται, όχι κάποιος ιδιαίτερος πλούτος, αλλά η δυνατότητα να παράσχει αυτή, χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τη δική του διατροφή (βλ, Εφ.Πατρ. 244/2006 Αχ.Νομ. 2007, 193, Εφ.Λαρ. 509/2003 δημοσίευση ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 228/2000 Ελ.Δ. 41, 1314, Α.Π., 1306/1993 Ελ.Δ. 36, 149, Εφ.Θεσ. 937/1993 Αρμ 48, 425, Εφ.Αθ. 11488/1988 ΝοΒ 37, 755).

Στην προκειμένη περίπτωση, με την κρινόμενη αίτηση, όπως παραδεκτά διορθώθηκε πριν τη συζήτηση στο ακροατήριο, με δήλωση των πληρεξουσίων του δικηγόρων, ο αιτών εκθέτει ότι, μετά τον θάνατο της συζύγου του, το έτος 1998, με την οποία απέκτησαν ένα τέκνο, τον καθ' ου η αίτηση, αλλά, κυρίως, λόγω της επιβάρυνσης της κατάστασης της υγείας του, προέβη σε πώληση του μοναδικού περιουσιακού του στοιχείου, ήτοι μιας κατοικίας που διέθετε στη … και σε άτυπη δωρεά του ληφθέντος τιμήματος 150.000 ευρώ, στη σύζυγο του καθ' ου, κατόπιν των υποσχέσεων της τελευταίας ότι εφεξής και εφόρου ζωής του θα διέμενε στην οικογενειακή στέγη αυτής και του καθ' ου και θα τον περιέθαλπε. Ότι μετά την ως άνω άτυπη δωρεά εκδιώχθηκε από την κατοικία του καθ' ου και της συζύγου του και έκτοτε περιήλθε σε απορία, καθόσον αδυνατεί να διατρέφει τον εαυτό του, φιλοξενείται εκ περιτροπής από τις αδελφές του, οι οποίες επίσης, αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Εκθέτει, επίσης, τις κατά μήνα δαπάνες που είναι αναγκαίες για τη διατροφή του, καθώς και τα εισοδήματα του καθ' ου και ζητεί, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, να υποχρεωθεί ο τελευταίος να του καταβάλει ως προσωρινή διατροφή του το ποσό των 2.000 ευρώ μηνιαίως, από την επίδοση της αίτησης και εφεξής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας παροχής. Η αίτηση αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, για να συζητηθεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρ. 686 επ. Κ.Πολ,Δ.), είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις αναφερόμενες στην αρχή της παρούσας διατάξεις και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ' ουσίαν.

Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων του αιτούντος ….. και του καθ' ου η αίτηση …. που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο, της υπ' αρ. …../2010 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών….. που προσκομίζει ο αιτών και όλων των εγγράφων που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν, πιθανολογούνται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά.

Ο αιτών, ο οποίος διέμενε στη ….  σε ιδιόκτητη κατοικία και μετερχόταν το επάγγελμα του ….. από το νόμιμο γάμο του απέκτησε ένα τέκνο, τον καθ' ου η αίτηση. Το έτος …. απεβίωσε η σύζυγος του και έκτοτε υπέστη εγκεφαλικά επεισόδια και έπασχε από ισχαιμική και υπερτασική καρδιοπάθεια, νεφρολιθίαση, υπερτροφία προστάτη. Στη συνέχεια, διαπιστώθηκε ότι πάσχει από βαρύτατη πυραμιδική συνδρομή, λόγω αυχενικής μυελοπάθειας και, για το λόγο αυτό, υποβλήθηκε τον Ιανουάριο του 2008, σε χειρουργική επέμβαση στο …..  όπου έγινε αποσυμπίεση και σπονδυλοδεσία. Παρά τη μερική βελτίωση, όμως, παρέμεινε με βαριά τετραπάρεση, δυσχέρεια - σχεδόν αδυναμία - βαδίσεως, η οποία έβαινε επιδεινούμενη, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αυτοεξυπηρετηθεί και να καθίσταται αναγκαία η βοήθεια τρίτου προσώπου (βλπ. την υπ' αρ. πρωτ. ….. βεβαίωση νοσηλείας του ως άνω Νοσοκομείου). Λόγω της κατάστασης της υγείας του απαιτείται, και κατά τον παρόντα χρόνο, η τακτική νευρολογική και καρδιολογική παρακολούθηση του μια φορά το μήνα και η ρύθμιση της φαρμακευτικής του αγωγής. Λόγω της κατάστασης της υγείας του, ο αιτών κρίθηκε ανίκανος, με ποσοστό αναπηρίας 85% και ανατομικής βλάβης 70%, από 01.08.2006 έως 31.07.2009, αποφασίσθηκε η συνταξιοδότηση του και στη συνέχεια η εφ' όρου ζωής παράταση της (βλ. την υπ' αρ. ……./2006 απόφαση του Ο.Α.Ε.Ε.), ενώ η σύνταξη του ανέρχεται στο ποσό των 679,36 ευρώ μηνιαίως, από την οποία γίνεται κράτηση 4% υπέρ του Ι.Κ.Α. για τον κλάδο υγείας, πλέον Ε.Κ.Α.Σ. 230 ευρώ (βλπ. το υπ' αρ. πρωτ. …./2009 πιστοποιητικό του Ο.Α.Ε.Ε.). Μετά την ως άνω χειρουργική επέμβαση, από τον Φεβρουάριο περίπου του 2008, ο αιτών διέμεινε στην κατοικία του καθ' ου και της συζύγου του, ενώ πιθανολογείται ότι προέβη σε πώληση της κατοικίας του στη …., που αποτελούσε το μοναδικό περιουσιακό του στοιχείο και το τίμημα που έλαβε, ύψους 150.000 ευρώ, παρέδωσε, περί τον Απρίλιο του 2008, στη σύζυγο του καθ' ου, η οποία το κατέθεσε σε τραπεζικό λογαριασμό, προτιθέμενη, όπως τον διαβεβαίωνε, να προβεί σε αγορά άλλης κατοικίας όπου θα υπήρχε ιδιαίτερος χώρος διαμονής του, με δικαίωμα οίκησης. Πλην όμως, μετά από αυτά, η συμπεριφορά της συζύγου του καθ' ου προς τον αιτούντα μετεστράφη, άρχισε να τον εξυβρίζει και να μη του επιτρέπει να εξέρχεται από το δωμάτιο του, μέχρι την 24η.07.2009, κατά την οποία τον εξύβρισε εκ νέου και την επομένη η ίδια τηλεφώνησε στην αδελφή του ….  και στη συνέχεια μετέφερε τον αιτούντα στην κατοικία της τελευταίας, λέγοντας στην ίδια και στον σύζυγο της «θα τον πάρετε ή θα τον πετάξω στο δρόμο, αν δεν τον πάρετε τον πάω στο γηροκομείο». Έκτοτε ο αιτών φιλοξενείται εκ περιτροπής από την ως άνω και την άλλη αδελφές του, οι οποίες, επίσης, αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και οικονομικά. Ο αιτών αδυνατεί να εργασθεί, δεν έχει άλλα εισοδήματα ή περιουσία και δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει τη διατροφή του με την σύνταξη που λαμβάνει, ευρισκόμενος ως εκ τούτου σε κατάσταση απορίας, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην αρχή της παρούσας. Υπόχρεος, συνεπώς, για την κατά νόμο συναφή υποχρέωση διατροφής του είναι ο καθ' ου η αίτηση, μοναδικό τέκνο του. Οι αναγκαίες δαπάνες διατροφής του αιτούντος, ο οποίος διάγει το 70° έτος της ηλικίας του, στις οποίες περιλαμβάνονται τα αναγκαία έξοδα διαμονής, διατροφής, αμοιβής οικιακής βοηθού, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (κατά το μέρος που δεν καλύπτεται από τον ασφαλιστικό του φορέα), ανέρχονται στο ποσό των 1.800 ευρώ μηνιαίως. Ο καθ' ου η αίτηση είναι ….  κατά τα τελευταία 15 έτη και πραγματοποιεί  ……  όπως και η μαρτυράς του καταθέτει, με μηνιαίες αποδοχές που δεν προέκυψαν με βεβαιότητα, απλά πιθανολογήθηκε ότι ανέρχονται στο ποσό των 6.000 ευρώ, λαμβανομένου υπόψη ότι οι καθαρές ελάχιστες μηνιαίες αποδοχές ….. ανέρχονται στα ποσά των 4.000 ευρώ …..  και των 5.000 ευρώ …. Ο ίδιος, δυνάμει του υπ' αρ. …./21.12.2009 συμβολαίου της συμβολαιογράφου ……  προέβη σε αγορά καινούριου διαμερίσματος του πρώτου ορόφου πολυκατοικίας, που βρίσκεται στη …………… Αττικής, επί της οδού ….. αριθ. …, επιφάνειας 70,77 τ.μ., στο οποίο ανήκει κατ' αποκλειστική χρήση ανοικτή θέση στάθμευσης της πυλωτής και αποθήκης, επιφάνειας 13,02 τ.μ., αντί τιμήματος 83.887,58 ευρώ, και, όπως η μάρτυράς του και μητέρα της συζύγου του καταθέτει, το ποσό αυτό κατέβαλε από εκείνο των 150.000 ευρώ που έλαβε η σύζυγος του από τον αιτούντα. Ο ίδιος διαθέτει Ι.Χ. αυτοκίνητο και πιθανολογείται ότι διαθέτει μετρητά, καθόσον, όπως η εξετασθείσα μάρτυρας του αιτούντος στο ακροατήριο και εκείνη που κατέθεσε ενόρκως ενώπιον της ως άνω συμβολαιογράφου καταθέτουν μετά λόγου γνώσεως ότι στις οχλήσεις του αιτούντος να του επιστρέψουν το ποσό των 150.000 ευρώ, ο καθ' ου πρότεινε να του επιστρέψει το ήμισυ του ποσού αυτού. Άλλα εισοδήματα ή περιουσία δεν πιθανολογήθηκε ότι διαθέτει. Στο διαμέρισμα αυτό διαμένει με τη σύζυγο του και δεν βαρύνεται με την καταβολή μισθώματος, αλλά με τις δαπάνες λειτουργίας του. Η σύζυγος του καθ' ου η αίτηση δεν πιθανολογήθηκε ότι εργάζεται κατά τον παρόντα χρόνο, αλλά προτίθεται άμεσα να εργασθεί, όπως, επίσης, η μαρτυράς του καταθέτει και ο καθ' ου βαρύνεται με την κατά νόμο υποχρέωση διατροφής της. Ο ίδιος βαρύνεται με την καταβολή μηνιαίων δόσεων προς αποπληρωμή δανείων που έλαβε από την Εθνική Τράπεζα, ποσών 667,37 και 630 ευρώ περίπου, ποσά που πιθανολογείται ότι αποπληρώνει από τα ως άνω εισοδήματα του και το υπόλοιπο από το ποσό που έλαβε η σύζυγός του από τον αιτούντα. Άλλες τακτικές μηνιαίες δαπάνες δεν πιθανολογήθηκε ότι έχει. Με βάση όλα τα προαναφερόμενα, πιθανολογούμενης της απορίας του αιτούντος και της ευπορίας του καθ' ου η αίτηση, με την προεκτεθείσα έννοια ότι είναι σε θέση να καταβάλει διατροφή στον αιτούντα χωρίς να διακινδυνεύσει η δική του διατροφή, καθώς και επείγουσας περίπτωσης, λόγω του χαρακτήρα της ένδικης αξίωσης και των ειδικών συνθηκών διαβίωσης του αιτούντος κατά τον παρόντα χρόνο, πιθανολογείται ότι ο καθ' ου η αίτηση είναι σε θέση και υποχρεούται να καταβάλει στον αιτούντα, ως προσωρινή μηνιαία διατροφή του τελευταίου το ποσό των 900 ευρώ, από την επίδοση της αίτησης, εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μήνα, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας παροχής, το υπόλοιπο ποσό, δε, που απαιτείται για την κατά μήνα διατροφή του καλύπτει ο ίδιος με το ως άνω εισόδημα του. Πρέπει, επομένως, να γίνει εν μέρει δεκτή η αίτηση, κατά τα παραπάνω και να επιβληθεί, για το λόγο αυτό, ένα μέρος των δικαστικών εξόδων του αιτούντος σε βάρος του καθ' ου η αίτηση (αρθρ. 178 Κ.Πολ,Δ.).  

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται εν μέρει την αίτηση.

Υποχρεώνει τον καθ' ου η αίτηση να καταβάλει στον αιτούντα, ως προσωρινή μηνιαία διατροφή του, εντός των τριών πρώτων ημερών κάθε μήνα, το ποσό των εννιακοσίων (900) ευρώ, από την επίδοση της αίτησης και εφεξής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας παροχής μέχρι την εξόφληση της.

Επιβάλλει σε βάρος του καθ' ου η αίτηση ένα μέρος των δικαστικών εξόδων του αιτούντος, που ορίζει σε εκατόν πενήντα (150) ευρώ…»

Στεφανία Σουλή

Δικηγόρος- Διαμεσολαβήτρια

http://www.stefaniasouli.gr/

Ένσταση εξώδικου συμβιβασμού

Παρατίθεται κατωτέρω απόσπασμα της υπ.αρ. 586/2017 απόφασης του Αρείου Πάγου, δημοσιευμένης στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ.

"…Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 293 ΚΠολΔ,οι διάδικοι μπορούν σε κάθε στάση της δίκης να συμβιβάζονται, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του ουσιαστικού δικαίου. Ο συμβιβασμός γίνεται με δήλωση ενώπιον του δικαστηρίου ή του εντεταλμένου δικαστή ή συμβολαιογράφου και επιφέρει αυτοδίκαιη κατάργηση της δίκης. Συμβιβασμός που έγινε με άλλο τρόπο δεν επιφέρει κατάργηση της δίκης και κρίνεται κατά τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου. Από τη διάταξη αυτή σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 361 και 871 του ΑΚ, προκύπτει, ότι ο συμβιβασμός που έγινε εκτός του πλαισίου της εκκρεμούς δίκης ή στο πλαίσιο μεν της δίκης, αλλά χωρίς τις διατυπώσεις της παρ. 1 του άρθρου 293 Κ.Πολ.Δ, φέρει τον χαρακτήρα εξώδικου συμβιβασμού και κρίνεται ως σύμβαση κατά τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου. Ο εξώδικος συμβιβασμός, κρινόμενος, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις, κατά το ουσιαστικό δίκαιο, δεν καταργεί τη δίκη, αλλά μπορεί να θεμελιώσει ανατρεπτική ένσταση, η οποία, αν προταθεί και αποδειχθεί, υποχρεώνει το δικαστήριο της ουσίας να ρυθμίσει το διατακτικό της απόφασής του σύμφωνα με το περιεχόμενο του συμβιβασμού και να αποφανθεί περαιτέρω ότι δεν υφίσταται αντικείμενο της δίκης (ΑΠ 1800/2005). Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 269 παρ. 2 περ. γ και 527 παρ. 3 ΚΠολΔ, όπως η πρώτη ίσχυε μετά την αντικατάστασή της με το άρθρ. 21 παρ. 2 του Ν. 3911/2011 από 21-7-2011 (και εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση που η συζήτηση της υπόθεσης στον πρώτο βαθμό έγινε υπό την ισχύ της), προκύπτει, ότι είναι παραδεκτή η προβολή στην κατ’ έφεση δίκη πραγματικών ισχυρισμών που δεν προτάθηκαν, ή προτάθηκαν απαράδεκτα στην πρωτόδικη δίκη, εκτός άλλων περιπτώσεων και όταν αυτοί αποδεικνύονται εγγράφως (ΑΠ 1143/2015). Περαιτέρω, κατά το άρθρο 559 αριθμ. 14 του Κ.Πολ.Δ αναίρεση επιτρέπεται αν το δικαστήριο παρά το νόμο κήρυξε απαράδεκτο. Υπό τον όρο "απαράδεκτο" νοείται το δικονομικό, αυτό δηλαδή που δημιουργείται από την παραβίαση δικονομικής διάταξης, με αποτέλεσμα η δικονομική ενέργεια να στερείται των αναγκαίων προϋποθέσεων κύρους της (Ολ.ΑΠ 12/2000). 

Στην προκειμένη περίπτωση, ο αναιρεσείων με την κρινόμενη αίτηση αναίρεσης, κατ’ επίκληση πλημμέλειας από το άρθρο 559 αριθμ. 14 ΚΠολΔ, μέμφεται την προσβαλλόμενη απόφαση διότι παρά το νόμο απέρριψε ως απαράδεκτη την επαναφερθείσα ενώπιον του Εφετείου και αποδεικνυομένη εγγράφως, ένσταση εξώδικου συμβιβασμού. Από την επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων της δίκης (άρθρ. 561 παρ. 2 ΚΠολΔ), στο πλαίσιο διερεύνησης του άνω αναιρετικού λόγου προκύπτουν τα ακόλουθα: Ο εναγόμενος και ήδη αναιρεσείων, με τις από 17-1-2012 προτάσεις του ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, επί της συζητηθείσας στις 8-2-2012, από 16-2-2006 αγωγής των εναγόντων και ήδη αναιρεσιβλήτων, με την οποία ζητούσαν να αναγνωρισθεί ότι το ποσοστό συμμετοχής τους στην ομόρρυθμη εμπορική εταιρία με την επωνυμία "... ΟΕ", ανερχόταν σε 40% καθενός των δύο πρώτων απ’ αυτούς και 20% του εναγομένου και ότι είναι άκυρο το από 3-9-2001 ιδιωτικό συμφωνητικό τροποποίησης εταιρικού της ανωτέρω εταιρίας, προέβαλε τον ισχυρισμό του έγγραφου εξώδικου συμβιβασμού ως προς το επίδικο θέμα, δυνάμει του από 13-2-2009 εγγράφου με τον τίτλο "ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ ΕΞΩΔΙΚΟΥ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ" υπογεγραμμένου από τους διαδίκους (το περιεχόμενο του οποίου εξέθετε εξ ολοκλήρου στις προτάσεις του), και με το οποίο συμφωνήθηκε, μετά από αμοιβαίες εξηγήσεις και εν όψει και του συγγενικού τους δεσμού (πατέρας και τέκνα) να λύσουν οριστικά την μεταξύ τους ανακύψασα αντιδικία από την άσκηση της ένδικης αγωγής, με την αποδοχή (μεταξύ άλλων) ότι τα ποσοστά συμμετοχής τους στην πιο πάνω εταιρία, ανεξαρτήτως των μέχρι σήμερα μεταβολών της ανέρχονται σε 50% του ιδίου και 50% συνολικά των αντιδίκων του και ζήτησε να επικυρωθεί από το δικαστήριο και να καταργηθεί η δίκη. Μετά την απόρριψη του ανωτέρω ισχυρισμού του αναιρεσείοντος από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, με την αιτιολογία ότι "δεν πρότεινε ένσταση ανατρεπτική, ζητώντας να εκδοθεί απόφαση σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα ή να κριθεί ότι δεν υφίσταται αντικείμενο της δίκης" και την μερική αποδοχή της αγωγής, ο αναιρεσείων, με λόγο της ασκηθείσας από 19-3-2014 έφεσής του, επανέφερε τον ισχυρισμό του περί εξώδικου συμβιβασμού, ζητώντας να εκδοθεί απόφαση σύμφωνα με αυτόν και να αποφανθεί περαιτέρω το δικαστήριο ότι δεν υφίσταται αντικείμενο της δίκης, ενώ το από 13-2-2009 έγγραφο ιδιωτικό συμφωνητικό που τον απεδείκνυε, το επεκαλείτο ρητώς τόσο με το δικόγραφο της έφεσής του (στο οποίο περιέλαβε αυτούσιο το περιεχόμενό του), όσο και με τις ενώπιον του Εφετείου από 10-11-2014 προτάσεις του. Η προσβαλλόμενη απόφαση δέχθηκε για το ενδιαφέρον την αναιρετική διαδικασία ζήτημα της ένστασης εξώδικου συμβιβασμού και του αντίστοιχου λόγου έφεσης τα ακόλουθα: "...Το αίτημα δε να αναγνωρισθεί ότι το ποσοστό συμμετοχής του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος (ήδη αναιρεσείοντος) στο κεφάλαιο της εταιρείας με την επωνυμία "... ΟΕ" ανέρχεται σε 50% και το ποσοστό των εναγόντων - εφεσιβλήτων (ήδη αναιρεσιβλήτων) επίσης σε 50% συνολικά για όλους του ενάγοντες - εφεσίβλητους (που αποτελεί μέρος του περιεχομένου του, ως θα αναφερθεί κατωτέρω από 13-2-2009 ιδιωτικού συμφωνητικού εξώδικου συμβιβασμού) απορριπτέο τυγχάνει ως απαράδεκτο... Πρέπει δε να σημειωθεί ότι ο ως άνω ισχυρισμός ως λόγος εφέσεως αλυσιτελώς υποβάλλεται ως στηριζόμενος επί λανθασμένης προυποθέσεως, διότι... και όπως προκύπτει από το κείμενο της εκκαλούμενης αλλά και από τα οικεία πρακτικά της συζήτησης και τις προτάσεις του εναγομένου στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ένσταση ανατρεπτική δεν υποβλήθηκε ποτέ από τον εναγόμενο και γι’ αυτόν το λόγο το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν ασχολήθηκε (ορθώς), με τέτοιο θέμα". 

Έτσι όμως που έκρινε το Εφετείο παρά το νόμο και ειδικότερα κατά παράβαση των προαναφερθεισών δικονομικών διατάξεων των άρθρων 527 παρ. 3 και 269 παρ. 2 εδ. γ ΚΠολΔ απέρριψε ως απαράδεκτο τον άνω λόγο της έφεσης του αναιρεσείοντος με τον οποίον επανέφερε την ένστασή του περί εξώδικου συμβιβασμού, και ζήτησε να εκδοθεί απόφαση σύμφωνα με αυτόν, χωρίς να ερευνήσει ότι συνέτρεχε η συνδρομή της προϋπόθεσης του εδ. γ της παρ. 2 του άρθρου 269 ΚΠολΔ, της απόδειξής του δηλαδή με έγγραφο, η οποία σε κάθε περίπτωση τον καθιστούσε παραδεκτό και επέβαλε την ουσιαστική διερεύνησή του από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, ακόμη και αν είχε υποβληθεί απαραδέκτως ενώπιον του πρωτοβαθμίου, λόγω μόνο της μη επιγραμματικής καταχώρησής του στα οικεία πρακτικά, δοθέντος ότι σχετικό αίτημα υπήρχε. Επισημαίνεται, ότι για το παραδεκτό της βραδείας αυτής προβολής δεν ήταν αναγκαία η πανηγυρική επίκληση στο δικόγραφο της έφεσης του αναιρεσείοντος του κειμένου και του αριθμού της διάταξης του άρθρ. 269 παρ. 2γ περ. γ του ΚΠολΔ (ΑΠ 1735/2008), πέραν του ότι στην προκειμένη περίπτωση ο αναιρεσείων με τις ενώπιον του Εφετείου προτάσεις του επεκαλείτο συγκεκριμένα και τις διατάξεις αυτές.

Συνεπώς, ο ανωτέρω λόγος αναίρεσης είναι βάσιμος, ενώ παρέλκει η εξέταση των λοιπών λόγων που πλήττουν το αυτό κεφάλαιο....". 

Στεφανία Σουλή

Δικηγόρος- Διαμεσολαβήτρια

http://www.stefaniasouli.gr/