Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τις διατάξεις των νομικών πράξεων των Ηνωμένων Εθνών στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ιδίως όσων αφορούν ειδικά τα δικαιώματα των γυναικών, όπως είναι ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα Διεθνή Σύμφωνα για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτισμικά Δικαιώματα, η Σύμβαση για την Εξάλειψη της Διακίνησης Ανθρώπων και της Εκμετάλλευσης της Πορνείας Άλλων, η Σύμβαση για την Εξάλειψη Κάθε Μορφής Διάκρισης κατά των Γυναικών (CEDAW) και το Προαιρετικό της Πρωτόκολλο, η Σύμβαση κατά των Βασανιστηρίων και άλλων Μορφών Σκληρής, Απάνθρωπης ή Εξευτελιστικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας, και η Σύμβαση του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, και την αρχή της μη επαναπροώθησης,
– έχοντας υπόψη άλλες πράξεις των Ηνωμένων Εθνών στο θέμα της βίας κατά των γυναικών, όπως τη Διακήρυξη της Βιέννης και το Πρόγραμμα Δράσης της 25ης Ιουνίου 1993 που εγκρίθηκε από την Παγκόσμια Διάσκεψη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Α/CONF. 157/23), και τη Δήλωση για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, της 20ης Δεκεμβρίου 1993 (A/RES/48/104),
– έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, της 12ης Δεκεμβρίου 1997 σχετικά με την «Πρόληψη του εγκλήματος και μέτρα ποινικού δικαίου για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών» (A/RES/52/86), της 18ης Δεκεμβρίου 2002 σχετικά με τη «Δράση για την εξάλειψη των εγκλημάτων τιμής κατά γυναικών» (A/RES/57/179), και της 22ας Δεκεμβρίου 2003 σχετικά με την «Εξάλειψη της ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών» (A/RES/58/147),
– έχοντας υπόψη τις εκθέσεις των εισηγητών του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σχετικά με τη βία κατά των γυναικών και τη Γενική Σύσταση αριθ. 19 που εξέδωσε η Επιτροπή για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών (11η σύνοδος, 1992),
– έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη του Πεκίνου και το πρόγραμμα δράσης που εγκρίθηκαν κατά την τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη για τις γυναίκες, στις 15 Σεπτεμβρίου 1995, καθώς και τα ψηφίσματά του της 18ης Μαΐου 2000 σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στο πρόγραμμα δράσης του Πεκίνου, της 10ης Μαρτίου 2005 σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στο πρόγραμμα δράσης της τέταρτης Παγκόσμιας Διάσκεψης για τις Γυναίκες (Πεκίνο + 10)(1) , και της 25ης Φεβρουαρίου 2010 σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στο Πρόγραμμα Δράσης του Πεκίνου (Πεκίνο + 15),
– έχοντας υπόψη τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, της 19ης Δεκεμβρίου 2006, με τίτλο «Ένταση των προσπαθειών για την εξάλειψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών» (A/RES/61/143), και τις αποφάσεις 1325 και 1820 του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ για τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια,
– έχοντας υπόψη το έργο της Ειδικής Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και την Ενδοοικογενειακή Βία (CAHVIO), που συστάθηκε τον Δεκέμβριο του 2008 για να προετοιμάσει μελλοντική σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με το θέμα,
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου EPSCO «Απασχόληση, Κοινωνική Πολιτική, Υγεία και Καταναλωτές», της 8ης Μαρτίου 2010, σχετικά με τη βία,
– έχοντας υπόψη το νομοθετικό ψήφισμά του της 14ης Δεκεμβρίου 2010 για το σχέδιο οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την Ευρωπαϊκή Εντολή Προστασίας(2) ,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 26ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών(3) ,
– έχοντας υπόψη τη γραπτή δήλωσή του, της 21ης Απριλίου 2009, σχετικά με την εκστρατεία «Να πούμε ΟΧΙ στη βία κατά των γυναικών»,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 24ης Μαρτίου 2009 σχετικά με την καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην ΕΕ(4) ,
– έχοντας υπόψη το έγγραφο της Επιτροπής σχετικά με την ισότητα γυναικών και ανδρών για την περίοδο 2010–2015, το οποίο παρουσιάστηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2010,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A7-0065/2011),
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία με βάση το φύλο δεν είναι δυνατόν να καταπολεμηθεί με μεμονωμένα μέτρα, αλλά απαιτείται συνδυασμός μέτρων υποδομής, νομικών και δικαστικών μέτρων, μέτρων επιβολής του νόμου, εκπαίδευσης και υγιεινής, και άλλων συναφών ενεργειών προκειμένου να περιοριστεί και να αμβλυνθούν οι συνέπειές της,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι μολονότι δεν υφίσταται διεθνώς αναγνωρισμένος ορισμός για τη «βία κατά των γυναικών» τα Ηνωμένα Έθνη ορίζουν με αυτόν τον τρόπο κάθε πράξη βίας με βάση το φύλο, που προκαλεί ή μπορεί να προκαλέσει στις γυναίκες ζημία ή σωματικές, σεξουαλικές ή ψυχολογικές βλάβες ή δοκιμασίες, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών απειλών, του καταναγκασμού ή της αυθαίρετης στέρησης της ελευθερίας, ανεξαρτήτως εάν αυτό συμβαίνει στη δημόσια ή στην ιδιωτική ζωή(5) ,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία είναι τραυματική εμπειρία για κάθε άνδρα, γυναίκα ή παιδί, αλλά η βία με βάση το φύλο αφορά κυρίως πράξεις που διαπράττουν άνδρες κατά γυναικών και κοριτσιών, αντικατοπτρίζει δε και παράλληλα ενισχύει τις ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών και θέτει σε κίνδυνο την υγεία, την αξιοπρέπεια, την ασφάλεια και την αυτονομία των θυμάτων της,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με μελέτες για τη βία με βάση το φύλο, εκτιμάται ότι ποσοστό μεταξύ 20% και 25% των γυναικών στην Ευρώπη έχουν υποστεί σωματική βία τουλάχιστον μια φορά κατά την ενήλικη ζωή τους, ενώ ποσοστό μεγαλύτερο του 10% έχει υποστεί σεξουαλική βία υπό την απειλή χρήσης δύναμης· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι, σύμφωνα με έρευνες, παιδιά και νέοι σε ποσοστό 26% καταγγέλλουν ότι τους ασκήθηκε φυσική βία κατά τη παιδική τους ηλικία,
E. λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφήμιση και η πορνογραφία αναπαριστούν συχνά διάφορες μορφές βίας με βάση το φύλο, γεγονός που συμβάλλει στην υποβάθμιση της σοβαρότητας του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών και παρεμποδίζει τις στρατηγικές προαγωγής της ισότητας των φύλων,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία κατά γυναικών επηρεάζει τη θέση των γυναικών στην κοινωνία: την υγεία της, την πρόσβασή της σε απασχόληση και εκπαίδευση, την ενσωμάτωσή της στις κοινωνικές και τις πολιτιστικές δραστηριότητες, την οικονομική ανεξαρτησία της, τη συμμετοχή της στον δημόσιο και τον πολιτικό βίο και τη λήψη των αποφάσεων, και τις σχέσεις της με τους άνδρες,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι συχνά, για ποικίλους πολύπλοκους ψυχολογικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτισμικούς λόγους, οι γυναίκες δεν καταγγέλλουν τα περιστατικά βίας των ανδρών εναντίον τους και ορισμένες φορές αποτρέπονται να το κάνουν λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στην αστυνομία, το δικαστικό σύστημα και τις κοινωνικές και ιατρικές υπηρεσίες,
H. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία με βάση το φύλο που είναι κυρίως η βία των ανδρών κατά των γυναικών είναι δομικό και διαδεδομένο πρόβλημα σε ολόκληρη την Ευρώπη και τον κόσμο, φαινόμενο που εμπλέκει θύματα και δράστες ανεξάρτητα από ηλικία, εκπαίδευση, εισόδημα ή κοινωνική θέση και συνδέεται με την άνιση κατανομή εξουσίας μεταξύ γυναικών και ανδρών στην κοινωνία μας,
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το οικονομικό άγχος οδηγεί πολλές φορές σε συχνότερες, βιαιότερες και πιο επικίνδυνες κακοποιήσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι μελέτες έχουν δείξει ότι η βία κατά των γυναικών εντείνεται όταν οι άνδρες υφίστανται μετακινήσεις και στερήσεις αγαθών ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης,
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία κατά των γυναικών εμπεριέχει ευρύ φάσμα παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων όπως, μεταξύ άλλων, η σεξουαλική κακοποίηση, ο βιασμός, η ενδοοικογενειακή βία, η γενετήσια προσβολή και η σεξουαλική παρενόχληση, η πορνεία, το εμπόριο γυναικών και κοριτσιών, η παραβίαση των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών, η βία εναντίον των γυναικών στην εργασία, η βία εναντίον των γυναικών σε καταστάσεις πολεμικών συγκρούσεων, η βία εναντίον των γυναικών στις φυλακές ή στα ιδρύματα περίθαλψης και σειρά βλαβερών παραδοσιακών πρακτικών· λαμβάνοντας υπόψη ότι οποιαδήποτε από τις προαναφερθείσες μορφές βίας μπορεί να αφήσει βαθιά ψυχολογικά τραύματα, να βλάψει τη γενική υγεία των γυναικών και των κοριτσιών, συμπεριλαμβανομένης της αναπαραγωγικής και γενετήσιας υγείας αυτών και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να επιφέρει τον θάνατο,
ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σε ορισμένα κράτη μέλη η βία των ανδρών κατά των γυναικών με τη μορφή του βιασμού δεν αντιμετωπίζεται ως κολάσιμο αδίκημα αυτεπαγγέλτως διωκόμενο(6) ,
ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν γίνεται συστηματική συλλογή συγκρίσιμων δεδομένων για τους διάφορους τύπους βίας κατά των γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που καθιστά δύσκολο να εξακριβωθεί η πραγματική έκταση του προβλήματος και να εξευρεθούν κατάλληλες λύσεις· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η αξιόπιστη συλλογή δεδομένων είναι εξαιρετικά δύσκολη εξαιτίας της απροθυμίας ανδρών και γυναικών, λόγω φόβου ή ντροπής, να αναφέρουν τις εμπειρίες τους στους αρμόδιους φορείς,
ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν εκπονηθεί για τις χώρες μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, εκτιμάται ότι η βία που ασκείται εις βάρος των γυναικών έχει ετήσιο κόστος 33 δισ. ευρώ περίπου(7) ,
ΙΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η προστασία των γυναικών από τη βία στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι παντού ίδια εξαιτίας της ποικιλομορφίας που διακρίνει τις πολιτικές και τις νομοθεσίες των κρατών μελών,
ΙΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η Ευρωπαϊκή Ένωση απέκτησε ευρύτερη αρμοδιότητα στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικά θέματα, συμπεριλαμβανομένων της ποινικής διαδικασίας και του ουσιαστικού ποινικού δικαίου, όπως επίσης στον τομέα της αστυνομικής συνεργασίας,
ΙΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός γυναικών που πέφτουν θύματα βίας λόγω φύλου είναι ιδιαίτερα ανησυχητικός,
ΙΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η παρενόχληση των μητέρων και των εγκύων συνιστά μία άλλη μορφή βίας ή κατάχρησης εξουσίας εις βάρος των γυναικών, που αναπτύσσεται στο οικογενειακό περιβάλλον ή σε αυτό του ζεύγους, στο κοινωνικό και το εργασιακό περιβάλλον, με αποτέλεσμα την απόλυση ή την εγκατάλειψη της εργασίας, καθώς και τις διακρίσεις και την κατάθλιψη,
ΙΗ. λαμβάνοντας υπό ότι η Επιτροπή έχει επισημάνει στο έγγραφο στρατηγικής για την ισότητα των φύλων (2010-2015) ότι η βία με βάση το φύλο είναι ένα από τα κύρια προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν προκειμένου να επιτευχθεί γνήσια ισότητα των φύλων,
ΙΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή έχει μεν ανακοινώσει ότι θα υποβάλει εντός του 2011 πρόταση στρατηγικού σχεδίου για την καταπολέμηση της βίας με βάση το φύλο αλλά ότι δεν γίνεται καμία ρητή αναφορά σε αυτή τη στρατηγική στο πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2011,
1. χαιρετίζει τη δέσμευση της επιτροπής στο σχέδιο δράσης της για την εφαρμογή του προγράμματος της Στοκχόλμης να υποβάλει την περίοδο 2011-2012 «Ανακοίνωση σχετικά με τη στρατηγική για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, της οικιακής βίας και του ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων, που θα ακολουθηθεί από σχέδιο δράσης της ΕΕ»(8) ·
2. Προτείνει μια νέα ολοκληρωμένη πολιτική προσέγγιση στην καταπολέμηση της βίας με βάση το φύλο, που περιλαμβάνει:
–
|
ένα μέσο ποινικού δικαίου σε μορφή οδηγίας για την καταπολέμηση της βίας με βάση το φύλο,
| |
–
|
μέτρα υλοποίησης του πλαισίου των έξι παραγόντων σχετικά με την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών (πολιτική, πρόληψη, προστασία, ποινική δίωξη, μέριμνα και συνεργασία),
| |
–
|
απαίτηση από τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οι τιμωρίες των αυτουργών είναι ανάλογες της σοβαρότητας του εγκλήματος,
| |
–
|
απαίτηση από τα κράτη μέλη να μεριμνήσουν για την κατάρτιση του προσωπικού που είναι πιθανό να έρθουν σε επαφή με περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των οργάνων της τάξης και του προσωπικού κοινωνικής πρόνοιας, παιδικής και υγειονομικής μέριμνας, καθώς και έκτακτης ανάγκης προκειμένου να είναι σε θέση αυτοί να εντοπίζουν, αναγνωρίζουν και να χειρίζονται ορθώς παρόμοιες περιπτώσεις, με ιδιαίτερη εστίαση στις ανάγκες και στα δικαιώματα των θυμάτων,
| |
–
|
απαιτήσεις από τα κράτη μέλη να επιδείξουν επιμέλεια στην εφαρμογή, και την καταγραφή και διερεύνηση όλων των εγκλημάτων βίας με βάση το φύλο, ώστε να ασκείται εισαγγελική δίωξη,
| |
–
|
σχέδια για την ανάπτυξη συγκεκριμένων διαδικασιών για τους αστυνομικούς και τους επαγγελματίες της υγείας, προκειμένου να διασφαλίζεται η ύπαρξη αποδεικτικών στοιχείων στις περιπτώσεις άσκησης βίας με βάση το φύλο,
| |
–
|
δημιουργία ενώσεων με ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης με σκοπό την παροχή εκπαίδευσης σχετικής με τη βία με βάση το φύλο σε επαγγελματίες που αναπτύσσουν δραστηριότητα στον τομέα αυτόν, όπως δικαστές, όργανα της Αστυνομίας Διώξεως Εγκλήματος, επαγγελματίες στον τομέα της υγείας, της εκπαίδευσης και τεχνικών για την υποστήριξη των θυμάτων,
| |
–
|
πολιτικές προτάσεις για την παροχή βοήθειας στα θύματα ώστε να επιστρέψουν στη φυσιολογική ζωή, με ιδιαίτερη μέριμνα στις ιδιαίτερες ανάγκες θυμάτων διαφορετικών κατηγοριών, όπως οι γυναίκες που ανήκουν σε μειονότητες, καθώς και μέτρα διευκόλυνσης της ανταλλαγής πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών όσον αφορά την μεταχείριση όσων έχουν βιώσει τη βία κατά των γυναικών,
| |
–
|
ενσωμάτωση ειδικών μηχανισμών ταυτοποίησης και διάγνωσης στις υπηρεσίες επειγόντων περιστατικών των νοσοκομείων και το δίκτυο πρωτοβάθμιας περίθαλψης, με σκοπό την ενίσχυση ενός αποτελεσματικότερου συστήματος πρόσβασης και παρακολούθησης για τα θύματα αυτής της κατηγορίας,
| |
–
|
απαίτηση από τα κράτη μέλη να παράσχουν καταφύγια για θύματα βίας με βάση το φύλο σε συνεργασία με σχετικές ΜΚΟ,
| |
–
|
ελάχιστες απαιτήσεις όσον αφορά τον αριθμό υποδομών υποστήριξης των θυμάτων ανά 10 000 κατοίκους για θύματα βίας με βάση το φύλο, στη μορφή κέντρων με ειδίκευση στην παροχή βοήθειας στα θύματα,
| |
–
|
κατάρτιση ευρωπαϊκού χάρτη ελάχιστων υπηρεσιών υποστήριξης για τα θύματα της βίας κατά των γυναικών ο οποίος θα πρέπει να περιλαμβάνει το δικαίωμα δωρεάν νομικής υποστήριξης, τη δημιουργία κέντρων υποδοχής τα οποία να καλύπτουν τις ανάγκες προστασίας και προσωρινής στέγασης των θυμάτων· υπηρεσία επείγουσας, δωρεάν, εξειδικευμένης, αποκεντρωμένης και προσπελάσιμης ψυχολογικής υποστήριξης και σύστημα οικονομικών παροχών το οποίο θα προωθεί την αυτονομία των θυμάτων και θα διευκολύνει την επιστροφή τους στον κανονικό ρυθμό ζωής και την εργασιακή δραστηριότητα,
| |
–
|
ελάχιστα πρότυπα ώστε να διασφαλίζεται η παροχή επαγγελματικής υποστήριξης στα θύματα, με μορφή συμβουλών από δικηγόρο, ανεξάρτητα από τον ρόλο τους στην ποινική διαδικασία,
| |
–
|
μηχανισμούς για τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε νομική βοήθεια που θα επιτρέπει στα θύματα να κατοχυρώνουν τα δικαιώματά τους καθ' όλη την Ένωση,
| |
–
|
σχέδια για την ανάπτυξη μεθοδολογικών κατευθυντηρίων γραμμών και νέων προσπαθειών συλλογής δεδομένων, ώστε να εξασφαλιστούν στατιστικά στοιχεία για τη βία με βάση το φύλο, προκειμένου να εξακριβωθεί η έκταση του προβλήματος και να εξασφαλιστεί μια βάση για αλλαγή μέτρων με σκοπό τη διευθέτηση του προβλήματος·
| |
–
|
θέσπιση, εντός της προσεχούς πενταετίας, ευρωπαϊκού έτους κατά της βίας εις βάρος των γυναικών, για την ευαισθητοποίηση των ευρωπαίων πολιτών·
| |
–
|
απαιτεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν τα απαραίτητα αποτρεπτικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων εκστρατειών ευαισθητοποίησης, σε συνεργασία με τις ΜΚΟ, όπου δει·
| |
–
|
την εφαρμογή μέτρων στις συλλογικές συμβάσεις και την προώθηση του συντονισμού μεταξύ των εργοδοτών, των συνδικάτων και των επιχειρήσεων από κοινού με τις αντίστοιχες διοικήσεις προκειμένου να ενημερώνεται δεόντως το θύμα σχετικά με τα εργασιακά του δικαιώματα·
| |
–
|
αύξηση του αριθμού των δικαστηρίων με αρμοδιότητα επί θεμάτων βίας με βάση το φύλο· αύξηση των μέσων και του περιεχομένου της κατάρτισης των δικαστών, εισαγγελέων και δικηγόρων επί θεμάτων βίας με βάση το φύλο· βελτίωση των ειδικών μονάδων των Σωμάτων και των Δυνάμεων Ασφαλείας, με την αύξηση του προσωπικού και την βελτίωση της εκπαίδευσης και των υλικών μέσων·
|
3. ζητεί επιμόνως από τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν τη σεξουαλική βία και το βιασμό κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των περιστατικών εντός του γάμου και στενών ανεπισήμων σχέσεων και/ή όσων διαπράττονται από άνδρες συγγενείς, ως εγκλημάτων στις περιπτώσεις όπου το θύμα δεν έχει δώσει τη συγκατάθεσή του και να εξασφαλίσουν ότι παρόμοια αδικήματα θα οδηγούν σε αυτεπάγγελτη δίωξη και να απορρίψουν οιεσδήποτε αναφορές σε πολιτισμικές, παραδοσιακές ή θρησκευτικές πρακτικές ή παραδόσεις ως ελαφρυντικό παράγοντα σε περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των λεγομένων «εγκλημάτων τιμής» και του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων·
4. αναγνωρίζει ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί μια από τις σοβαρότερες μορφές παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με βάση το φύλο και ότι η οικιακή βία - σε βάρος άλλων θυμάτων όπως παιδιών, ανδρών και ηλικιωμένων - αποτελεί επίσης ένα αφανές φαινόμενο που πλήττει υπερβολικά πολλές οικογένειες για να αγνοηθεί·
5. επισημαίνει ότι ή έκθεση σε φυσική, σεξουαλική ή ψυχολογική βία και κακοποίηση μεταξύ γονέων ή άλλων μελών της οικογένειας έχει σοβαρές επιπτώσεις στα παιδιά·
6. καλεί τα κράτη μέλη στα οποία τα παιδιά είναι μάρτυρες κάθε μορφή βίας να προωθήσουν την παροχή ηλικιακά προσαρμοσμένης ψυχοκοινωνικής συμβουλευτικής η οποία θα είναι ειδικά προσαρμοσμένη στην αντιμετώπιση των πραγματικών παιδικών εμπειριών και να δοθεί η δέουσα προσοχή για το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών·
7. επισημαίνει ότι οι μετανάστριες, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι μετανάστριες χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, και οι γυναίκες που ζητούν άσυλο, αποτελούν δύο υποκατηγορίες γυναικών που είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στην βία με βάση το φύλο·
8. υπογραμμίζει τη σημασία της κατάλληλης εκπαίδευσης για όσους εργάζονται με γυναίκες θύματα ανδρικής βίας, ιδίως των εκπροσώπων του συστήματος δικαιοσύνης και επιβολής του νόμου, με ιδιαίτερη αναφορά στην αστυνομία, τους δικαστικούς, τους κοινωνικούς λειτουργούς και το υγειονομικό προσωπικό·
9. ζητεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιστρατεύσει όλη την εμπειρογνωμοσύνη που διαθέτει και να αναπτύξει και να κοινοποιήσει ετήσιες στατιστικές για τη βία με βάση το φύλο, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων για τον ετήσιο αριθμό φόνων γυναικών από τους συντρόφους ή τους πρώην συντρόφους τους, με βάση τα δεδομένα των κρατών μελών·
10. τονίζει ότι η έρευνα σχετικά με τη βία κατά παιδιών, νέων και γυναικών και σε γενικότερο επίπεδο σχετικά με τη βία με βάση το φύλο και τη σεξουαλική βία πρέπει να συμπεριληφθούν ως τομέας πολυθεματικής έρευνας στο μελλοντικό Όγδοο Πρόγραμμα Πλαίσιο για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη·
11. ζητεί από την Επιτροπή να εξετάσει τη δυνατότητα ίδρυσης παρατηρητηρίου της βίας κατά γυναικών, το οποίο θα βασίζεται στην αναφορά δικαστικών υποθέσεων που περιελάμβαναν βία κατά γυναικών·
12. καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει τις προσπάθειές της για την καταπολέμηση της βίας με βάση το φύλο μέσω κοινοτικών προγραμμάτων, ιδίως μέσω του προγράμματος Δάφνη, το οποίο έχει ήδη συμβάλει επιτυχώς στην καταπολέμηση της βίας κατά γυναικών·
13. επισημαίνει ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (ΟΘΔ) θα καλέσει, στο πλαίσιο σχετικής έρευνας, αντιπροσωπευτικό δείγμα γυναικών από όλα τα κράτη μέλη να καταθέσουν τις εμπειρίες τους από κρούσματα βίας, και ζητεί να δοθεί το βάρος στην εξέταση των απαντήσεων που λαμβάνουν οι γυναίκες από τις διάφορες αρχές και υπηρεσίες στήριξης, όταν προβαίνουν σε καταγγελίες·
14. ζητεί από τα κράτη μέλη να προβάλλουν με σαφήνεια στις στατιστικές τους το μέγεθος της βίας με βάση το φύλο, και να λάβουν μέτρα για να διασφαλίσουν τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τη βία με βάση το φύλο, συμπεριλαμβανομένων του φύλου του θύματος, του φύλου του δράστη, της σχέσης τους, της ηλικίας τους, του τόπου του εγκλήματος, και της προκληθείσας βλάβης·
15. ζητεί από την Επιτροπή να παρουσιάσει μελέτη σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις της βίας κατά των γυναικών, λαμβάνοντας υπόψη μελέτες που χρησιμοποιούν μεθοδολογίες που επιτρέπουν να υπολογισθεί το οικονομικό κόστος των επιπτώσεων της βίας κατά των γυναικών στα συστήματα υγείας, κοινωνικής ασφάλισης και στην αγορά εργασίας·
16. καλεί τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων να διεξαγάγουν έρευνα που θα εξετάζει τη διείσδυση της βίας στις σχέσεις των εφήβων και τον αντίκτυπό της στην ευζωία τους·
17. σημειώνει ότι η παρενοχλητική παρακολούθηση, το 87% των θυμάτων της οποίας είναι γυναίκες, προκαλεί ψυχολογικά τραύματα και σοβαρή συναισθηματική πίεση και ότι πρέπει επομένως να θεωρείται μορφή βίας κατά γυναικών και πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσω νομικού πλαισίου σε όλα τα κράτη μέλη, για να αποτραπεί η εκδήλωση περαιτέρω βίας·
18. επισημαίνει ότι οι παραδοσιακές βλαπτικές πρακτικές όπως ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων (ΑΓΟ) και τα λεγόμενα «εγκλήματα τιμής» είναι μορφές βίας κατά γυναικών στενά συνδεδεμένες με ορισμένο πλαίσιο και προτρέπει ως εκ τούτου την Επιτροπή να δώσει ιδιαίτερη προσοχή σε παραδοσιακές βλαπτικές πρακτικές στο πλαίσιο μιας στρατηγικής για την καταπολέμηση της βίας κατά γυναικών·
19. αναγνωρίζει το σοβαρό πρόβλημα της πορνείας, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και η παιδική πορνεία, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και ζητεί να αναληφθούν περαιτέρω μελέτες σχετικά με τη σύνδεση μεταξύ του νομικού πλαισίου του οικείου κράτος μέλος και της μορφής και της έκτασης της παρατηρούμενης πορνείας· επισύρει την προσοχή στο γεγονός της ανησυχητικής αύξησης του εμπορίου ανθρώπων προς και εντός της ΕΕ - μια εμπορία που έχει κυρίως ως στόχο γυναίκες και παιδιά - και καλεί τα κράτη μέλη να αναλάβουν αποφασιστική δράση για την καταπολέμηση της παράνομης αυτής πρακτικής·
20. ζητεί από τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν το σοβαρό πρόβλημα της παρένθετης μητρότητας, το οποίο συνιστά εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος και των αναπαραγωγικών του οργάνων·
21. τονίζει με έμφαση ότι οι γυναίκες και τα παιδιά υπόκεινται στις ίδιες μορφές εκμετάλλευσης και μπορούν και οι μεν και τα δε να θεωρηθούν εμπορεύματα στη διεθνή αναπαραγωγική αγορά, οι δε νέοι αναπαραγωγικοί διακανονισμοί, όπως η παρένθετη μητρότητα, αυξάνουν την εμπορία γυναικών και παιδιών και την παράνομη υιοθεσία διασυνοριακά·
22. σημειώνει ότι η ενδοοικογενειακή βία έχει χαρακτηριστεί σοβαρή αιτία αποβολής ή θνησιγένειας καθώς και θανάτου της μητέρας κατά τον τοκετό, ζητεί δε από την Επιτροπή να εστιάσει περισσότερο την προσοχή της στη βία κατά εγκύων, καθώς τα παραπάνω σημαίνουν ότι ο δράστης αποτελεί κίνδυνο για περισσότερα από ένα πρόσωπα·
23. επισημαίνει ότι η κοινωνία των πολιτών, ιδιαίτερα δε οι ΜΚΟ, οι γυναικείες οργανώσεις και άλλοι ιδιωτικοί φορείς εθελοντικής δράσης για την υποστήριξη των θυμάτων βίας, ειδικότερα βοηθώντας τις γυναίκες θύματα που επιθυμούν να σπάσουν τη σιωπή στην οποία τις καταδικάζει η βία, προσφέρει πολύτιμη υπηρεσία και πρέπει να υποστηρίζεται από τα κράτη μέλη·
24. επαναλαμβάνει ότι είναι απαραίτητο να αναπτύσσεται δραστηριότητα όχι μόνον ως προς τα θύματα, αλλά και ως προς τους δράστες, με σκοπό να καταστούν αυτοί περισσότερο υπεύθυνοι αλλά και να αλλάξουν τα κοινωνικά εδραιωμένα στερεότυπα και οι πεποιθήσεις που συμβάλλουν στην διαιώνιση των γενεσιουργών αιτίων και της αποδοχής της βίας αυτού του είδους·
25. καλεί τα κράτη μέλη να παράσχουν καταφύγια για γυναίκες, ώστε να μπορούν με τη στήριξή τους οι γυναίκες και τα παιδιά να ζουν μια ζωή με αυτοδιάθεση, χωρίς βία και φτώχεια· τα καταφύγια αυτά πρέπει να προσφέρουν ειδικευμένες υπηρεσίες, ιατρική υποστήριξη, νομική βοήθεια, ψυχολογική και θεραπευτική υποστήριξη, νομική υποστήριξη κατά τη διάρκεια δικών, στήριξη στα παιδιά που υπέστησαν βία κλπ.·
26. υπογραμμίζει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να αφιερώνουν κατάλληλους πόρους στην πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, μεταξύ άλλων προσφεύγοντας στα Διαρθρωτικά Ταμεία·
27. υπογραμμίζει την ιδιαίτερη σημασία να αναλάβουν τα κράτη μέλη και οι τοπικές και περιφερειακές αρχές δράσεις με σκοπό την επανένταξη στην αγορά εργασίας των γυναικών που υπήρξαν θύματα βίας με βάση το φύλο, μέσω οργάνων όπως το ΕΚΤ ή το πρόγραμμα Progress·
28. ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη να θεσπίσουν νομικό πλαίσιο το οποίο θα εγγυάται στις μετανάστριες το δικαίωμα κατοχής ατομικού διαβατηρίου και άδειας παραμονής και το οποίο θα επιτρέπει την απόδοση ποινικής ευθύνης σε κάθε άτομο που προβαίνει σε αφαίρεση των εν λόγω εγγράφων·
29. επαναλαμβάνει την άποψή του ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο νέο νομικό πλαίσιο που εισάγει η Συνθήκη της Λισαβόνας, θα πρέπει να προσχωρήσει στη Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών (CEDAW) καθώς και στο προαιρετικό πρωτόκολλό της(9) ·
30. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν τη βία κατά των γυναικών και τη συνδεόμενη με το φύλο διάσταση των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων διεθνώς, ιδίως στο πλαίσιο των διμερών συμφωνιών σύνδεσης και διεθνούς εμπορίου που βρίσκονται σε ισχύ και όσων βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση·
31. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή.
http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=TA&reference=P7-TA-2011-0127&format=XML&language=EL |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.