Τρίτη 17 Μαΐου 2011

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ – ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ – ΠΑΡΑΦΥΛΑΞΗ (STALKING)

"Δεν έχω δει πιο φοβισμένες και πιο τρομοκρατημένες γυναίκες από αυτές που υφίστανται συνεχή παρακολούθηση, παρενόχληση και κατασκοπεία από τον βίαιο πρώην σύντροφό τους.
Η Μαρκέλλα ήρθε στο Συμβουλευτικό Κέντρο αναζητώντας λύση στο πρόβλημά της. Απελπισμένη από την αδυναμία των δικηγόρων και της αστυνομίας να την προστατεύσουν από τη συνεχή παρενόχληση του παρανοϊκού, όπως χαρακτηριστικά είπε, Βασίλη, ήλπιζε ότι θα ακούσει κάτι διαφορετικό, ικανό να αναστείλει την ορμητικότητα του βίαιου πρώην συντρόφου, ο οποίος για οχτώ μήνες, συνεχώς και αδιαλείπτως, την παρενοχλούσε, την παρακολουθούσε και την κατασκόπευε.

Γνωριστήκαμε μέσω κάποιων κοινών φίλων. Πέρασε αρκετός καιρός, δυο-τρεις μήνες, ώσπου να γίνουμε ζευγάρι. Εγώ εκείνη την εποχή περνούσα απογοήτευση από κάποια σχέση μακροχρόνια που είχα. Του είπα ότι μόλις είχα χωρίσει και το σεβάστηκε. Είχαμε τηλεφωνικές επαφές και με διεκδικούσε με πολύ ωραίο τρόπο. Μου άρεσε που δε με πίεσε και πήγε με τα νερά μου· μου έδωσε χρόνο. Αυτό άλλαξε όμως όταν γίναμε ζευγάρι. Με ζήλευε, μου τηλεφωνούσε πολλές φορές στο κινητό και στο σπίτι. Από την αρχή ήθελε να γνωρίσει τους γονείς μου και τα αδέλφια μου. Είχε μια βιασύνη γενικώς στα πράγματα. Στο χρόνο περίπου μετακόμισα σπίτι του. Από κει και μετά έγινε βίαιος. Με έβριζε, με κατηγορούσε ότι έχω γκόμενους. Δε με άφηνε να βγαίνω με την αδελφή μου. Κάποια στιγμή με χτύπησε. Έκανα το λάθος και το συγχώρησα και δεν το είπα πουθενά, ούτε στην αδελφή μου. Με το παραμικρό άπλωνε χέρι επάνω μου. Του είπα ότι δεν αντέχω και θα γυρίσω στους δικούς μου. Φοβήθηκε και άλλαξε· έκανε προσπάθειες να είναι ήρεμος. Αλλά δεν κράτησε πολύ. Την τελευταία φορά με χτύπησε πολύ και αναγκάστηκα, επειδή είχα πολλά σημάδια στα χέρια και στο πρόσωπο, να μην πάω στη δουλειά. Μίλησα στους δικούς μου και μάζεψα τα πράγματά μου κάποια στιγμή που δεν ήταν αυτός στο σπίτι και έφυγα. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα έφευγα. Αλλιώς δε θα με άφηνε. Τώρα που περνάω και αυτά μπορεί να μου έκανε και κακό. Από τότε έχω μαρτυρήσει. Και εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι. Στην αρχή ερχόταν στο σπίτι, χτύπαγε τα κουδούνια και ζητούσε να βγω να μιλήσουμε. Πολλές φορές είχα βγει μεσάνυχτα, αν και οι δικοί μου δε συμφωνούσαν και μου έλεγαν να μη βγω, στο δρόμο και του εξηγούσα ότι εμείς τελειώσαμε και ότι δεν πρέπει να με ενοχλεί.
Έδειχνε να το καταλαβαίνει, με καληνύχτιζε και έφευγε. Έλεγα στον εαυτό μου: «Εντάξει, Μαρκέλλα, αυτό ήτανε, πέρασε. Το χώνεψε, το πήρε απόφαση». Γύριζα και στους δικούς μου και τους καθησύχαζα. Την άλλη μέρα φτου και από την αρχή. Τηλέφωνα στο κινητό, κλάματα, παρακάλια. Τη μία μου έλεγε ότι με αγαπάει και ότι θέλει να γυρίσω και την άλλη με έβριζε, καριόλα, πουτάνα, ψώλα, και ότι θα το πληρώσω αυτό που έκανα. Άλλαξα κινητό κι άρχισε να με παίρνει στο σπίτι. Εάν το σήκωνε κάποιος από τους δικούς μου, το κράταγε ανοιχτό ή το έκλεινε. Αλλάξαμε και στο σπίτι νούμερο. Το κάναμε απόρρητο. Σταμάτησαν τα τηλέφωνα για ένα μήνα, μπορεί και λιγότερο, και μετά ξαναρχίσανε. Βρήκε το απόρρητο νούμερο. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς συνέβη αυτό. Βρήκε και το κινητό μου, ενώ είναι με κάρτα. Μου στέλνει απειλητικά μηνύματα στο κινητό. Όχι από το δικό του αλλά από άλλο νούμερο. Είναι πολύ έξυπνος. Ξέρει να φυλάγεται. Με απειλεί ότι θα με πατήσει αυτοκίνητο, ότι θα στουκάρω με το αυτοκίνητό μου γιατί δε θα έχει φρένα και άλλα. Κάθε πρωί μού στέλνει μηνύματα και μου γράφει «πρόσεχε σήμερα, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί». Στην αρχή έβαλε τους κοινούς γνωστούς να μου μιλήσουν αλλά και αυτοί έπεσαν από τα σύννεφα όταν τους είπα το ποιόν του. Με παρακολουθεί συνέχεια. Ήθελα να ’ξερα, δε δουλεύει; Πώς μπορεί να είναι κάτω από την υπηρεσία μου την ώρα που έπρεπε να βρίσκεται στη δουλειά του; Πριν από τρεις μήνες γέμισε ο όροφος της υπηρεσίας όπου δουλεύω με φέιγ βολάν. Ένα δισέλιδο, δακτυλογραφημένο κείμενο στο οποίο ανέφερε ψευδείς λεπτομέρειες της προσωπικής μου ερωτικής ζωής. Με έκανε ρεζίλι. Με εξευτέλισε. Μου δημιούργησε ψυχολογικό. Ντρέπομαι που πηγαίνω στη δουλειά μου και είμαι σίγουρη ότι πολλοί το χαρήκανε. Γράφει τόσα ψέματα εδώ μέσα, που πήγα σε δικηγόρο και του είπα ότι θέλω να του κάνω μήνυση. [Σ.τ.Σ.: Διάβασα το δισέλιδο κείμενο, το οποίο ήταν πλούσιο σε συκοφαντικούς και κακόβουλους χαρακτηρισμούς. Ήταν πασιφανές γιατί ήταν τόσο τρομοκρατημένη η Μαρκέλλα. Δεν ήταν τόσο το βωμολοχικό περιεχόμενο του κειμένου, όσο ο εκστατικός, κατακερματισμένος παραληρηματικός λόγος του που σου έκοβε κυριολεκτικά την ανάσα. Σε έπειθε ότι ο συγγραφέας του είναι ικανός για όλα.] Ο δικηγόρος μού είπε ότι δεν μπορώ να αποδείξω ότι το έγραψε αυτός. Πήγα και σε άλλο δικηγόρο. Το ίδιο μου είπε και ο άλλος. Ο δεύτερος με συμβούλευσε να πάρω εισαγγελική παραγγελία. Πήρα και τον κάλεσαν στο αστυνομικό τμήμα. Απ’ όσο μου είπαν οι αστυνομικοί δεν πήγε, αλλά σταμάτησε για καμιά εικοσαριά μέρες. Είπα ότι φοβήθηκε. Αλλά αυτός δε φοβάται τίποτα. Στήνεται έξω από το σπίτι μου. Τον έχουν δει οι δικοί μου. Εγώ γυρίζω σπίτι και δε βγαίνω μετά. Δεν πάω πουθενά μόνη μου. Φοβάμαι πολύ. Προχθές το βράδυ πρέπει να φύλαγε καρτέρι. Με το που γύρισε και η αδελφή μου ακούσαμε έναν πολύ δυνατό θόρυβο. Από το παράθυρο είδαμε να καίγεται το αυτοκίνητο. Φωνάξαμε αστυνομία, πυροσβεστική. Μου κατέστρεψε το αυτοκίνητο. Είχε ρίξει μπροστά στο αυτοκίνητο και διαβρωτικό υγρό. Στην αστυνομία μού είπαν να μην του κάνω μήνυση γιατί λέει θα τον εξαγριώσω και μπορεί να γίνει επικίνδυνος. Δηλαδή τώρα τι είναι…;

Ο θύτης συνεχούς παρενόχλησης και παρακολούθησης νιώθει ζήλια και θυμό επειδή η σύντροφός του τον εγκατέλειψε. Η γυναίκα γίνεται εμμονή. Έχει παρατηρηθεί ότι οι θύτες μετέρχονται κάθε τρόπο προκειμένου να επιτύχουν να επιστρέψει σε αυτούς η γυναίκα.
Όλες οι γυναίκες δήλωσαν ακριβώς τα ίδια: Οι θύτες τηλεφωνούσαν, μέχρι και δέκα φορές την ημέρα, έστελναν γραπτά μηνύματα, άλλοτε απειλητικά και υβριστικά και άλλοτε ερωτικά, έστελναν δώρα, άφηναν απειλητικά σημειώματα στην πόρτα ή πάνω στο αυτοκίνητο, απειλούσαν τη γυναίκα με άσκηση σωματικής βίας, απειλούσαν ότι θα τη σκοτώσουν και μετά θα αυτοκτονήσουν, απειλούσαν ότι θα καταστρέψουν το σπίτι της, το αυτοκίνητό της. Έχει παρατηρηθεί ότι οι θύτες δεν πτοούνται από το γεγονός ότι η γυναίκα συγκατοικεί με γονείς και αδέλφια ή και με ένα νέο ερωτικό σύντροφο.
Η γυναίκα αισθάνεται τόσο φοβισμένη, κυριολεκτικά τρομοκρατημένη, ώστε απομονώνεται. Η πλειονότητα των γυναικών δήλωσε ότι δε βγαίνει έξω από το σπίτι. Όσες εργάζονται με περισσό θάρρος πάνε στην εργασία τους και όταν επιστρέψουν στο σπίτι τους, κλειδαμπαρώνονται. Μία γυναίκα δεχόταν συνεχή παρενόχληση και παρακολούθηση για περισσότερο από ενάμιση χρόνο. Προσήλθε στο Συμβουλευτικό Κέντρο όταν ο θύτης –βίαιος πρώην σύντροφος– άσκησε σωματική βία στον νέο ερωτικό σύντροφό της..."
(απόσπασμα από το βιβλίοhttp://www.youtube.com/watch?v=4yjnnplHoho ΑΘΕΑΤΗ ΒΙΑ- Η αγάπη δεν πρέπει να πονάει , Οδηγός αυτοβοήθειας για κάθε γυναίκα , εκδόσεις Ψυχογιός, σελ. 89 επ.)  


Μπορείς να διαβάσεις περισσότερα για το φαινόμενο του Stalking  εδώ  και απόφαση ασφαλιστικών μέτρων με περιοριστικούς όρους  εδώ . 



Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος - Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
https://stefaniasouli.gr/