Εξακολουθητική παρενόχληση και παρακολούθηση: Η απομόνωση δεν είναι λύση

Όσοι έχουν υπάρξει θύματα εξακολουθητικής παρενόχλησης και παρακολούθησης από τον πρώην σύντροφό τους, παραδέχονται πως αυτή η περίοδος της ζωής τους είναι ότι χειρότερο τους έχει συμβεί.

Ο φόβος που νοιώθουν τα θύματα για το τι μπορεί να συμβεί σε αυτούς και στα αγαπημένα τους πρόσωπα (σε κάποιες περιπτώσεις οι δράστες απειλούν ότι θα κάνουν κακό και σε συγγενικά πρόσωπα του θύματος) είναι τόσο μεγάλος που παίρνουν απόφαση να αποσυρθούν από τα εγκόσμια, να ταμπουρωθούν στο σπίτι τους, να αφήσουν πράγματα και δουλειές στη μέση, να παραιτηθούν από επιθυμίες και στόχους, να χαθούν από φίλους και γνωστούς. Η αναγκαστική αυτή «παραίτηση» από τη ζωή και η απομόνωση, επιθυμητή και επιδιωκόμενη από το δράστη, θυμώνει το θύμα γιατί συνειδητοποιεί ότι έχει χάσει τον έλεγχο της ζωής του.

Είναι σύνηθες, ο δράστης να ελαττώνει τις ενοχλήσεις του και την εξακολουθητική παρακολούθηση του θύματος, όταν αυτό απομονωθεί και ακολουθήσει τη νόρμα που ο δράστης έχει στο μυαλό του. Κάποιες φορές ο δράστης σταματάει τελείως την «εμφανή»  εξακολουθητική παρακολούθηση και την παρενόχληση, και το θύμα λανθασμένα πιστεύει ότι αυτό ήταν και τελείωσε. Η ως άνω διαπίστωση γρήγορα εξανεμίζεται από την πρώτη προσπάθεια του θύματος να επανέλθει στους πρότερους φυσιολογικούς ρυθμούς της ζωής του. Η φυσική παρουσία του δράστη, ξανά, στο χώρο που βρίσκεται το θύμα και η συνεχής με κάθε τρόπο παρενόχλησή του, θα το φοβίσει πολύ και είναι πιθανόν να το οδηγήσει σε λανθασμένες κινήσεις που θα «τροφοδοτήσουν» το δράστη ο οποίος θα ξεκινήσει ένα νέο κύκλο παρενόχλησης και παρακολούθησης, πιο έντονο αυτή τη φορά.

Η απομόνωση δεν είναι λύση για το θύμα, ούτε και το να αλλάξει πόλη ή χώρα, όπως πολλοί σκέφτονται και φαντάζονται. Σίγουρα το θύμα θα πρέπει να λάβει όλα τα μέτρα ασφαλείας στις καθημερινές δραστηριότητές του και μετακινήσεις του και να έχει σχεδιάσει και ένα πλάνο ασφάλειας και δράσης, σε περίπτωση που ο δράστης γίνει επιθετικός και του ασκήσει σωματική βία αλλά δεν πρέπει να απομονωθεί. Η ζωή θα πρέπει να συνεχιστεί με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση των συγγενών και φίλων, ίσως και ενός ειδικού. Επιπρόσθετα το θύμα θα πρέπει να κρατάει καθημερινό ημερολόγιο και αρχείο αποδεικτικών στοιχείων. Αυτό θα βοηθήσει και τον δικηγόρο να εκτιμήσει την κατάσταση και τον κίνδυνο που πιθανόν ελλοχεύει για το θύμα και να επιλέξει τις νομικές ενέργειες που επιβάλλεται να γίνουν για την προστασία του. 

Περισσότερα για την παρενόχληση μπορείς να διαβάσεις και εδώ.




Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος - Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
https://stefaniasouli.gr/