Ταμπου-ρώσου … ή βγάλε την μπατονέτα από το αυτί …

Αρχές Νοεμβρίου, κοινωνικός πολιτιστικός σύλλογος νησιού, δια του νομίμου εκπροσώπου του, επικοινώνησε μαζί μου και με τον εκδοτικό οίκο Ψυχογιό, προκειμένου να διοργανωθεί στον τόπο του, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Βίας κατά των Γυναικών,  παρουσίαση του βιβλίου ΑΘΕΑΤΗ ΒΙΑ. Ημερομηνία ορίσθηκε η 26^η Νοεμβρίου 2011 και ώρα απογευματινή. Αρκετές μέρες αργότερα και αφού είχαν τακτοποιηθεί τα θέματα της μετάβασής μου και διαμονής μου στο νησί, επικοινώνησε μαζί μου η νόμιμη εκπρόσωπος του συλλόγου και μου εξέφρασε την ανησυχία της σχετικά με την πώληση του βιβλίου, δεν είχαν πολλά βιβλιοπωλεία στο νησί  όπως μου είπε, δεν ήξερε εάν θα παράγγελνε ο βιβλιοπώλης βιβλία και το πιο σημαντικό δεν ήθελε να βάλει το βιβλιοπώλη να φέρει βιβλία και μετά … θα τα αγόραζε ο κόσμος …. ;;;; Πολλά τα θέματα που αναδύθηκαν από αυτή την προετοιμασία  …  Πολλές οι ανησυχίες … Μήπως να κάνουμε μία απλή ημερίδα …. χωρίς να πωλείται το βιβλίο ;;; με ρώτησε …. να την κάνουμε της απάντησα! Εάν είναι να ενημερωθεί ο κόσμος και να βοηθηθεί … ναι … να την κάνουμε και ας μην έχουμε και το βιβλίο μέσα ….  

Συζητήσαμε για το πλάνο της ημερίδας, το περιεχόμενο της πρόσκλησης, τους φορείς που θα συνεργαζόταν  ο σύλλογος, το Δήμο και τις υπηρεσίες του, εάν μπορούσαμε να έχουμε και προβολή στις τοπικές εφημερίδες και σε άλλα ΜΜΕ,   τους ομιλητές- επιστήμονες που θα έκαναν εισήγηση στην ημερίδα.      

Οι μέρες περνούσαν και καμία πρόσκληση δεν έφτασε στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο όπως μου είχε πει η νόμιμη εκπρόσωπος του συλλόγου … ή κάτι άλλο σχετικό με την ως άνω ημερίδα .

Επικοινώνησα τηλεφωνικώς με την υπεύθυνη του συλλόγου, προκειμένου να επιβεβαιώσω την διοργάνωση της ημερίδας και το ταξίδι μου την 26^η Νοεμβρίου στο νησί , καθώς θα ευρισκόμουν την 24^η και 25^η Νοεμβρίου στο Ηράκλειο Κρήτης .

Η ημερίδα θα γίνει κανονικά …. μου απάντησε η υπεύθυνη …. Τα εισιτήριά σας έχουν πληρωθεί κανονικά …. Θα μείνετε κ.λ.π ……Εντάξει με τα εισιτήρια και που θα μείνω … με την ημερίδα τι κάνετε …. Γράψατε πρόσκληση ;  την ρώτησα ….  Ναι μου απάντησε και θα σας την στείλω σήμερα κιόλας ….  

Πράγματι  κάποιες ώρες αργότερα έλαβα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο την πρόσκληση, της οποίας το περιεχόμενο ήταν το εξής:  Ο κοινωνικός πολιτιστικός σύλλογος  …………. στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας βίας κατά των γυναικών υποδέχεται και τιμά το Σάββατο 26 Νοεμβρίου και ώρα 19.00 στο ………………………, την ειδικευθείσα σε θέματα βίας κατά των γυναικών, τη συγγραφέα-δικηγόρο Σουλή Στεφανία. Ευθύς αμέσως επικοινώνησα τηλεφωνικώς με τη νόμιμη εκπρόσωπο του συλλόγου και την ευχαρίστησα για το τιμητικό της πρόσκλησης πλην όμως την ενημέρωσα ότι μου ήταν αδύνατο να το δεχτώ με αυτό τον τρόπο. Της υπενθύμισα ότι όλες αυτές τις ημέρες συζητούσαμε για τη διοργάνωση μίας ΗΜΕΡΙΔΑΣ  με ομιλητές, ψυχολόγο, ψυχίατρο προκειμένου να ενημερωθεί η τοπική κοινωνία για το ιδιαίτερα ειδεχθές αυτό φαινόμενο. Με παρακάλεσε να γράψω εγώ το θέμα της ημερίδας και να της το στείλω . Θα σας παρακαλέσω μου είπε κλείνοντας, να μη γράψετε κάτι βαρύ …. Τίποτα βαρύ δεν θα γραφτεί … την καθησύχασα , … ότι γράφουμε συνήθως σε ανάλογες εκδηλώσεις –ημερίδες….   

 Έγραψα το θέμα της ημερίδας το οποίο ήταν επί λέξει το εξής : « Ενδοοικογενειακή βία: Το φαινόμενο και οι επιπτώσεις του στη ελληνική οικογένεια» και το απέστειλα στο email του συλλόγου . Άμεση τηλεφωνική επικοινωνία πάλι από την υπεύθυνη του συλλόγου … είναι σκληρό αυτό που γράψατε … δεν θα το δεχτούν εδώ στο νησί … σας το είπα. Εντάξει της απάντησα θα γράψω κάτι πιο light και απέστειλα νέο email , με διορθωμένο το θέμα … το οποίο αυτή την φορά ήταν το εξής : « Συντροφική βία : Ενημέρωση - Πρόληψη – Καταστολή ».

Η αντίδραση της υπευθύνου αυτή τη φορά ήταν πιο έντονη και επιθετική . « Σας είπα ότι η τοπική κοινωνία δεν θα δεχτεί ένα τέτοιο θέμα … δεν παραδέχονται εδώ στο νησί ότι υπάρχει βία στα σπίτια… ακόμα και γυναίκα από το Σύλλογο μου είπε … εμείς δεν έχουμε τέτοια προβλήματα … τι της θέλεις τις ημερίδες …

Πραγματικά δεν ήξερα τι να απαντήσω … συγγνώμη γιατί δεν ακούτε τον παλμό της τοπικής κοινωνίας ; ήταν το μόνο που κατάφερα να πω … γιατί θέλετε να κάνετε μία ημερίδα όταν η κοινωνία είναι αρνητική, σχεδόν εχθρική σε αυτό που πάτε να κάνετε … Μα δεν θα βάλουμε αυτό το θέμα μου απάντησε … θα γράψουμε κάτι άλλο !!!  Λυπάμαι πολύ της απάντησα …. Είτε βάλουμε αυτό το θέμα, είτε κάτι πιο light, όπως μου ζητήσατε , εγώ αυτό το σκληρό θέμα θα αναπτύξω, αυτό το σκληρό θέμα θα παρουσιάσω .ΤΙΠΟΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΟ LIGHT ! Και εκπτώσεις σε ημερίδες με τόσο σοβαρά κοινωνικά θέματα δεν γίνονται. Η συνομιλία τελείωσε με ένα παγερό τρόπο και από τις δύο πλευρές.

Την επόμενη μέρα η πρόεδρος του συλλόγου επικοινώνησε τηλεφωνικώς μαζί μου και με ενημέρωσε ότι συγκαλέσανε εκτάκτως Δ.Σ, το οποίο ομόφωνα αποφάσισε να ακυρώσει την ημερίδα καθότι η τοπική κοινωνία αντέδρασε αρνητικά σε αυτή την απόπειρα εγχειρήματος .       

Μάλιστα ….

Μέσα από αυτή την πικρή αλλά πολύ διδακτική ιστορία αναδύθηκαν μερικά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα :

1) Η επίτευξη ενός σκοπού, πρέπει να υπηρετεί και το σύνολο, την κοινωνία, την ανθρωπότητα, όταν κατευθύνεται προς την ικανοποίηση προσωπικών επιθυμιών-αναγκών και μόνο, είναι εξαρχής καταδικασμένη να αποτύχει .      

2) Πράγματι το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας εξακολουθεί να είναι ταμπού σήμερα . Το γνωρίζουμε, το καταλαβαίνουμε. Είναι δύσκολο για το θύμα να μιλήσει, να αναζητήσει βοήθεια. Το βλέπουμε κάθε μέρα. Από αυτό όμως το σημείο μέχρι το σημείο μία ολόκληρη κοινωνία να αρνηθεί τη διοργάνωση μίας ενημερωτικής ημερίδας για ένα κοινωνικό φαινόμενο υπάρχει τεράστια απόσταση ή μήπως δεν υπάρχει και μιλάμε για το ίδιο ακριβώς σημείο …. το σημείο λοιπόν που η κοινωνία βάζει το ίδιο το θύμα… εκεί που το έχει τοποθετήσει και ο θύτης-δράστης …

3) Με ποιο δικαίωμα μία κοινωνία, όπου και να βρίσκεται αυτή, αντιδρά εχθρικά στην πρωτοβουλία ενός συλλόγου και στο τέλος επιτυγχάνει να μη διοργανωθεί μία  ενημερωτική ημερίδα λέγοντας ότι ΕΔΩ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ! Ποιος το λέει αυτό ; και πως το ξέρει ;;;

 Έκανα τηλεφωνική στήριξη και νομική συμβουλευτική 7 χρόνια σε όλη την Ελλάδα και γνωρίζω πολύ καλά το θέμα αυτό. Αναρωτιέμαι όμως για το ρόλο των τοπικών αρχών και των επιστημόνων που απαρτίζουν τα συμβούλια του Δήμου στις κοινωνικές υπηρεσίες του . Τι κάνουν ; με τι ασχολούνται ;;;; Εάν ένα θύμα τολμήσει και μιλήσει και ζητήσει βοήθεια τι θα του πουν ; Γύρνα στο σπίτι σου και μην μας τα ζαλίζεις … στην καλύτερη περίπτωση … στη χειρότερη μπορεί και να το χαρακτηρίσουν τρελό ή μυθομανή … ΕΙΠΑΜΕ ΕΔΩ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ !  Πραγματικά σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις καταλαβαίνεις ότι η ενδοοικογενειακή βία είναι το δράμα του προσώπου που το βιώνει … είναι 100% προσωπική του υπόθεση όσο και να προσπαθούμε για το αντίθετο !

4) Ο καθένας έχει την κοσμοθεωρία του, τις αξίες του, τις νοοτροπίες του, βαθιά ριζωμένες στο DNA του, όπως αποδεικνύεται κάποιες φορές. Σε 7 γενιές αλλάζει το γενετικό υλικό λένε οι επιστήμονες και φεύγουν τα κουσούρια ( συμπληρώνουν οι χωριάτες), οι νοοτροπίες όμως και οι αξίες έχουν το δικό τους κώδικα και δεν αποσβένονται ακόμα και αν περάσουν αιώνες.

5) Ταμπού λοιπόν είναι ό,τι κακό και δεν φαίνεται… ή όσο το κρατάμε καλά κρυμμένο … εάν έρθει στο φως παύει να είναι ταμπού …

Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/ 

                                                                                Σ.Σ