Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Νομική συμβουλή στο διαδίκτυο. Γίνεται;




Είναι λογικό όταν έχεις ένα πρόβλημα να θέλεις να έχεις μία πρώτη ενημέρωση για το πώς μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Όποιο και να είναι αυτό το πρόβλημα, και σε όποιο τομέα Δικαίου και να ανήκει.

Ας πούμε ότι έχεις ένα πρόβλημα Οικογενειακού Δικαίου. Σίγουρα σε πρώτη φάση θα στραφείς στο Internet. Είναι μία από τις πρώτες πηγές αναζήτησης πληροφοριών στη χώρα μας. Στο Internet θα αναζητήσεις τη νομοθεσία που σε αφορά. Το νόμο που πιστεύεις ότι ταιριάζει στο πρόβλημά σου. Δεν έχεις παρά να βάλεις το λήμμα στο Google και αυτό θα σου βγάλει το νόμο που θέλεις. Και όχι μόνο μία φορά. Θα τον δεις πολλές φορές στην πρώτη σελίδα ή και στις επόμενες. Θα τον δεις και σε διαφορετικές αναρτήσεις.

Επιλέγεις να ανοίξεις την πρώτη ανάρτηση και ξεκινάς να διαβάζεις τον νόμο. Θα τον διαβάσεις προσεκτικά. Θα τον διαβάσεις με μεγάλη αφοσίωση. Μπορεί και να τον εκτυπώσεις για να τον έχεις μαζί σου στη διάρκεια της ημέρας. Μέσα σε όλες τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας, θα ρίχνεις κλεφτές ματιές στο τσαλακωμένο χαρτί που κουβαλάς και θα υπογραμμίζεις και θα σημειώνεις. Πολλές σημειώσεις και πολλές υπογραμμίσεις. Νοιώθεις ότι το χέρι σου σφίγγει, ο καρπός σου πονάει, έχεις καιρό να πιάσεις στυλό, και το κεφάλι σου πάει να σπάσει. Νοιώθεις ότι κολυμπάς σε ένα πέλαγος ανοιχτό, χωρίς προορισμό. Έχεις πνιγεί στα άρθρα, στις παραγράφους και στα εδάφια αλλά συνεχίζεις να διαβάζεις. Διαβάζεις και προσπαθείς να καταλάβεις. Τον διάβασες ολόκληρο τον νόμο, τον διάβασες τον νόμο 2 φορές, αλλά πάλι δεν είσαι σίγουρος ότι έχεις βρει τη λύση. Το κεφάλι σου έχει γίνει κουνουπίδι αλλά δεν θέλεις  να τα παρατήσεις. Είσαι σίγουρος ότι κάπου εκεί μέσα, στον νόμο αυτό, υπάρχει η απάντηση στα δικά σου ερωτήματα. Τελειώνεις την ανάγνωση. Συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις βγάλει άκρη. Αποφασίζεις να ψάξεις και άλλο. Βρίσκεις δικαστικές αποφάσεις. Όχι κάτι συγκεκριμένο. Ό, τι έχει αναρτηθεί και ό, τι βγάζει το λήμμα που έβαλες. Ξεκινάς να διαβάζεις. Παίρνεις τα πάνω σου. Δεν μπορεί κάποιος θα έχει αντιμετωπίσει το ίδιο πρόβλημα με εμένα, σκέφτεσαι και αναπτερώνεται το ηθικό σου. Διαβάζεις και διαβάζεις. Έχεις απορροφηθεί τόσο πολύ (έχουν ζουμί τα ιστορικά) που ακούς το κινητό που χτυπάει επανειλημμένα, το κοιτάς αφηρημένα, και δεν απαντάς. Κοιτάς την ώρα και συνειδητοποιείς ότι είσαι 4 ώρες κολλημένος στην οθόνη. 4 ώρες σε ένα λαβύρινθο. Δεν αισθάνεσαι καλά. Όχι, δεν είναι μόνο τα μάτια σου και αυτός ο πονοκέφαλος. Είναι και το στομάχι σου τώρα. Ένας κόμπος χαμηλά στο στομάχι. Αριστερά; ή στο κέντρο; Σταματάς λίγο και το πιάνεις. Συνειδητοποιείς ότι νοιώθεις φόβο. Αυτή η απόφαση που διάβασες τελευταία σε έχει αναστατώσει. Δεν έπρεπε να την διαβάσω σκέφτεσαι. Να γιατί ο φόβος.

«Μπορεί να συμβεί και σε μένα.» Μία σκέψη έρχεται για να μείνει. Η σκέψη αυτή κολλάει στο μυαλό σου.  Όχι δεν είσαι στο μηδέν, είσαι χειρότερα από εκεί που ξεκίνησες. Πιο αγχωμένος και πιο φοβισμένος. Κλείνεις με δύναμη το laptop και πας για ύπνο. Αύριο είναι μια άλλη μέρα, λες και ξαναλές στο εαυτό σου, ενώ γυρίζεις και στριφογυρίζεις στο κρεβάτι σου. Αργά το ξημέρωμα σε παίρνει ο ύπνος, βαθειά. Με δυσκολία ανοίγεις τα μάτια σου, λίγο χουζούρεμα ακόμα, και το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι πάλι αυτό που διάβασες. Σηκώνεσαι απότομα και πας στο μπάνιο. Πλένεις το πρόσωπό σου με κρύο νερό και σκέφτεσαι πάλι την ιστορία. Λες να είναι ένα μήνυμα; Αλήθεια πιστεύεις στα σημάδια;

Κάτι μέσα σου, σου λέει ότι πρέπει να κινητοποιηθείς, ότι πρέπει να κάνεις κάτι άμεσα. Πρέπει. Πόσο σιχαίνεσαι αυτή τη λέξη… Πρέπει … Ναι, την σιχαίνεσαι, έλα όμως που ξέρεις ότι κάτι πρέπει να κάνεις;  Τι όμως; Ανοίγεις με μανία το laptop. Πάλι στο laptop. Ούτε καφέ δεν έχεις φτιάξει και εσύ εκεί, στον υπολογιστή πάλι. Πάλι στο laptop; Ακούς μία φωνή, που σου λέει: Πάλι στο laptop; Σταμάτα και πήγαινε σε ένα δικηγόρο. Μην ψάχνεις μάταια ψύλλο στα άχυρα.

Σε ένα δικηγόρο … μετανιώνεις που δεν το έκανες από την αρχή. Το σκέφτηκες αλλά το ανέβαλλες. Σε μία ώρα θα είχες απάντηση στο πρόβλημά σου, θα ήξερες που πατάς, που βρίσκεσαι και πως πρέπει να κινηθείς. Και όλα αυτά σε μία ώρα, ίσως και λιγότερο. Το λες δυνατά στον εαυτό σου. Ίσως και λιγότερο! Αρχίζεις να μετράς τις ώρες που έψαχνες και διάβαζες όλες αυτές τις ημέρες … ώρες χαμένες …αυτός ο χρόνος θα μπορούσε να έχει δοθεί στα παιδιά, στη  δουλειά, όπου τέλος πάντων αγαπάς. Νοιώθεις και ενοχές …

Αποφασίζεις να κάνεις ένα time out για λίγο, για μερικές μέρες, το υπόσχεσαι στον εαυτό σου… τα νεύρα σου είναι χάλια. Ας ασχοληθούμε λοιπόν με κάτι άλλο. Οι μέρες περνάνε, εσύ σερφάρεις στο διαδίκτυο, μιλάς με φίλους στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης αλλά απέχεις συνειδητά από την αναζήτηση της λύσης του προβλήματος. Όχι ότι αυτό έπαψε να υπάρχει. Αυτό είναι εκεί και σου κλείνει πονηρά το μάτι. Το αγνοείς επιδεικτικά, έχεις τη δύναμη να το κάνεις και αποφασίζεις ότι δεν θα είναι το μείζον θέμα της εβδομάδας σου. Τελικά αποφασίζεις να μην ασχοληθείς για ολόκληρη την εβδομάδα. Αρκετά κουράστηκες. Αρκετά αγχώθηκες. Αρκετά σε ταλαιπώρησε.

Οι μέρες περνάνε αλλά νοιώθεις ακόμα αυτό το σφίξιμο στο στομάχι, μπορεί να έχει πάει και λίγο πιο ψηλά. Δεν θέλεις να το προσδιορίσεις που έχει φτάσει. Φτάνει που ξέρεις πως ήρθε και γιατί εμφανίσθηκε.  Ήρθε όμως από αυτό; Δεν είσαι και τόσο σίγουρος… Αρχίζεις να σκέφτεσαι μήπως το σύμπτωμα του στομαχιού είναι άσχετο… μήπως δεν έχει σχέση με αυτό που διάβασες… αρχίζεις να σκέφτεσαι αρρώστιες, γιατρούς, γαστροσκοπήσεις… εσύ που δεν έχεις πάει ποτέ σε νοσοκομείο. 

Δεν πάει άλλο λες δυνατά και αποφασίζεις να βρεις ένα δικηγόρο αμέσως και να ζητήσεις μία συμβουλή. Μόνο αυτός μπορεί να με βοηθήσει σκέφτεσαι. Και θα μου δώσει απαντήσεις στα ερωτήματά μου αλλά και θα μου διώξει το σύμπτωμα, κυρίως αυτό.

Ανοίγεις την ατζέντα σου και παίρνεις τον κολλητό σου για να σου δώσει το τηλέφωνο του δικηγόρου του. Τι το θέλεις σε ρωτάει ο Γιώργος… (γελάκια)  Όλα καλά με την Μαρίνα; Όλα καλά του απαντάς κοφτά … δεν έχεις όρεξη για κουβεντούλα και όταν αυτός σε ρωτάει, εάν έχεις πρόβλημα στη δουλειά σου, το κλείνεις βιαστικά με ένα ξερό όχι. Εντάξει έχεις γίνει και πολύ νευρικός τελευταία.

Τηλεφωνείς στο δικηγόρο και ζητάς ραντεβού. Είναι Παρασκευή. Ο δικηγόρος σου λέει ότι μπορεί να σε δει το νωρίτερο την Τρίτη, την άλλη Τρίτη δηλαδή. Πανικοβάλλεσαι. Την άλλη Τρίτη; Τον παρακαλάς να σε δεχτεί νωρίτερα. Και Σάββατο, εάν γίνεται, και Κυριακή ακόμα, του λες ότι θα τον πληρώσεις έξτρα για αυτό. Επιμένεις στο έκτακτο της υπόθεσης. Δεν γίνεται νωρίτερα σου απαντάει, πολύ ευγενικά, ο δικηγόρος και σου διαθέτει λίγα λεπτά από το χρόνο του για να τον ενημερώσεις τηλεφωνικά περί τίνος πρόκειται… να πάρει μία ιδέα για το έκτακτο… Το έκτακτο, ναι το έκτακτο, τι να πεις τώρα … μούγκα εσύ … ευχαριστείς για το ραντεβού της Τρίτης και κλείνεις. Τρεις μέρες μέχρι την Τρίτη …μετράς πάλι σαν μικρό παιδί. Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα… λάθος κάνεις… Παρασκευή είναι σήμερα, αύριο είναι Σάββατο, μετά Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη, όχι δεν είναι πέντε, ούτε καν τέσσερις, λες στον εαυτό σου … ξέχασες να μετράς σωστά; κοιτάς το ημερολόγιο σου, έχεις μπερδευτεί πάλι …τέσσερις είναι, τέσσερα ολόκληρα εικοσιτετράωρα … υπομονή …

Αποφασίζεις να φύγεις το Σ/Κ στην εξοχή. Είναι ευκαιρία να δεις τους δικούς σου. Να ξελαμπικάρει το μυαλό σου. Θα περάσουν και οι μέρες πιο γρήγορα. Ζητάς άδεια από τη δουλειά σου, τη Δευτέρα. Αυτό σε ανακουφίζει. Σκέφτεσαι το ραντεβού της Τρίτης και νοιώθεις καλύτερα. Τελευταίο βράδυ στην Αθήνα. Δεν θα βγεις, για να μαζέψεις τα πράγματά σου, να κάνεις και λίγη δουλειά στο σπίτι… αφού πήρες άδεια την Δευτέρα … πρέπει να αναπληρώσεις την εργασία που πρέπει να παραδώσεις… Θα δουλέψω 2 ώρες σκέφτεσαι και μετά θα την πέσω… ανοίγεις τον υπολογιστή …

Κοιτάς το ρολόι. Είναι 4 τα ξημερώματα …. Δεν μπορείς να θυμηθείς πότε έγραψες το λήμμα. Σίγουρα έγινε μηχανικά… δεν μπορείς να θυμηθείς  πόσες ώρες αφιέρωσες στο να διαβάζεις ιστορίες και συμβουλές άλλων χρηστών… για το θέμα σου, για διάφορα άσχετα θέματα σε διάφορα forum. Το κεφάλι σου πάει να σπάσει… τα μάτια σου τσούζουν … και το χέρι πονάει … κοιτάς τον χυμένο καφέ πάνω στο πληκτρολόγιο … πως πήγε το χέρι πάνω στην κούπα… όλα μηχανικά… δεν έχεις δύναμη να σηκωθείς να το καθαρίσεις … δεν σε νοιάζει κιόλας … το πιάνεις και το πετάς στο πάτωμα …. Είσαι πάνω του και το κοιτάς … με δυσκολία κρατιέσαι να μην το πατήσεις… Θα μείνεις χωρίς υπολογιστή το Σαββατοκύριακο … ναι γιατί δεν θα φύγεις τελικά… με όλες αυτές τις ιστορίες έμεινες και άυπνος… που να ταξιδεύεις τώρα…

Υπομονή φτάνει η Τρίτη …. 















Σημείωση: Τα νομικά θέματα είναι ατελείωτα, πολυποίκιλα και διαρκώς εν εξελίξει. Ένα πρόβλημα μπορεί να δημιουργήσει και άλλο ένα πρόβλημα και αυτό με τη σειρά του μία σειρά από προβλήματα. Νομική συμβουλή δεν μπορείς να πάρεις από το διαδίκτυο, μόνο νομική ενημέρωση και πληροφόρηση και αυτή πάλι, εάν δεν έχεις νομική παιδεία, δεν μπορείς να την αξιολογήσεις σωστά. Νομική συμβουλή μπορεί να σου δώσει μόνο ένας δικηγόρος αφού ενημερωθεί εκτενώς και λεπτομερώς για την υπόθεσή σου. Αυτός θα σου εξηγήσει πως εφαρμόζεται ο νόμος στην δική σου περίπτωση.







Στεφανία Σουλή   
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Αλλοδαπή γυναίκα - θύμα ενδοοικογενειακής βίας, χωρίς άδεια διαμονής



Είναι σύνηθες, τρίτα πρόσωπα να επικοινωνούν με υποστηρικτικές υπηρεσίες για θύματα βίας και να αναφέρουν την κακοποίηση αλλοδαπών γυναικών από τον σύντροφό τους. Το κοινό χαρακτηριστικό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι, κατά δήλωση των τρίτων προσώπων, τα θύματα δεν καταγγέλλουν και δεν αναζητούν βοήθεια γιατί δεν έχουν Άδεια Διαμονής.

Σύμφωνα με το άρθρο 44 του Ν. 3386/05 (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 42,παρ.1 του Ν.3907/2011) υπάρχει πρόβλεψη για προστασία του ενήλικου θύματος ενδοοικογενειακής βίας, υπηκόου τρίτης χώρας. Μπορεί να εκδοθεί Άδεια Διαμονής, όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις που τάσσει ο νόμος.
Τα δικαιολογητικά για την έκδοση της Άδειας Διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους (σύμφωνα με την υπ.αρ. 21879/2011 Απόφαση Υφυπ. Εσωτερικών) κατατίθενται μόνο στο Υπουργείο Εσωτερικών και είναι τα εξής:
    • Έντυπο αίτησης
    • Τρεις (3)πρόσφατες έγχρωμες φωτογραφίες σε φυσική μορφή, οι τεχνικές προδιαγραφές των οποίων είναι ίδιες με αυτές των διαβατηρίων, όπως κάθε φορά ισχύουν, καθώς και σε ψηφιακή μορφή σε οπτικό δίσκο αποθήκευσης (CD) σε μορφή γραφικών JPEG2000».
    • Ακριβές φωτοαντίγραφο διαβατηρίου ή ταξιδιωτικού εγγράφου αναγνωρισμένου από την χώρα μας με εξαίρεση τις περιπτώσεις που υπάγονται στις διατάξεις του τρίτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 84 του ν. 3386/05 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, όπου αντί του διαβατηρίου ή του ταξιδιωτικού εγγράφου θα υποβάλλεται υπεύθυνη δήλωση του ενδιαφερόμενου στην οποία θα αναφέρονται οι ειδικοί λόγοι και συγκεκριμένη αιτιολογία για την υφιστάμενη αντικειμενική αδυναμία κατοχής του ή σχετικά έγγραφα που αποδεικνύουν τον ισχυρισμό περί μη κατοχής του (π.χ. έγγραφο της προξενικής αρχής του κράτους προέλευσης του υπηκόου τρίτης χώρας επίσημα επικυρωμένο και μεταφρασμένο). Σε κάθε περίπτωση θα προσκομίζεται έγγραφο δημόσιας αρχής, ελληνικής ή της χώρας προέλευσης του υπηκόου τρίτης χώρας από το οποίο θα αντλούνται τα στοιχεία ταυτότητας του ενδιαφερόμενου(διαβατήριο, ασχέτως λήξης της ισχύος του, ταυτότητα, πιστοποιητικό γέννησης, πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, ληξιαρχική πράξη γέννησης).
    • Βεβαίωση ιδρύματος ή νομικού προσώπου κοινωφελούς σκοπού, από την οποία να προκύπτει η φιλοξενία και η κάλυψη των εξόδων διαβίωσης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
    • Καταστατικό λειτουργίας στο οποίο προβλέπεται ο σκοπός του ιδρύματος ή ΦΕΚ ίδρυσης και λειτουργίας του νομικού προσώπου
    • Απόφαση διορισμού του νόμιμου εκπροσώπου του ιδρύματος ή οργάνου διοίκησης του νομικού προσώπου
    • Επικυρωμένο αντίγραφο της καταγγελίας που έχει υποβληθεί σε αρμόδια ελληνική αρχή για άσκηση ενδοοικογενειακής βίας ή έκθεση κοινωνικής υπηρεσίας σχετική με το ιστορικό της υπόθεσης

 
Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος 

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Δικαίωμα επικοινωνίας με τα εγγόνια


Μία από τις ειδήσεις της εβδομάδας που πέρασε, δημοσιευμένη σχεδόν σε όλα ενημερωτικά site του διαδικτύου ήταν ότι ο Άρειος Πάγος επικύρωσε απόφαση του Εφετείου και δικαίωσε ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που διεκδικούσε την επικοινωνία με τα εγγόνια του. Είδηση πρωτόγνωρη για την κοινωνία και τον απλό κόσμο, συνηθισμένη όμως για τους νομικούς κύκλους και τα δικαστήρια.

Του παιδιού μου το παιδί είναι δύο φορές παιδί μου λέει μία παλαιά ελληνική παροιμία και δείχνει την δύναμη που αποκτά, σε αρκετές περιπτώσεις, η σχέση του παππού ή της γιαγιάς ή και των δύο μαζί με το εγγόνι τους. Σχέση μοναδική, σχέση ανεπανάληπτη, σχέση ανώτερη και πιο ουσιαστική, κάποιες φορές, από την σχέση των γονέων με το παιδί τους, και όποιο εγγόνι είχε την τύχη και ευλογία να την ζήσει, πλέον ως ενήλικας, γνωρίζει και αναγνωρίζει πόση από την πορεία του και τη δυναμική του οφείλει στον παππού ή στη γιαγιά ή και στους δύο μαζί, που ήταν δίπλα του, να το ακούσουν, να το στηρίξουν, να του δώσουν φτερά.

Έρευνες στο εξωτερικό έχουν καταδείξει την ωφελιμότητα της σχέσης αυτής ακόμα και σε ενήλικα εγγόνια, πόσω μάλλον σε ανήλικα. Η αποδοχή, η υποστήριξη, η ενθάρρυνση, η αφοσίωση, η προστασία, η αγάπη και η στοργή, δίνονται στο εγγόνι απλόχερα,γενναιόδωρα, χωρίς όρους και όρια, από τους παππούδες και τις γιαγιάδες, που στην τρίτη ηλικία τους γίνονται καλύτεροι «γονείς» , αφού έχουν επαναπροσδιορίσει τους εαυτούς τους και έχουν συνειδητοποιήσει τα γονεϊκά τους λάθη.   

Όσο και εάν η παρουσία τους μέσα στην οικογένεια του ζευγαριού, κάποιες φορές δημιουργεί κόντρες και αψιμαχίες με το πραγματικό παιδί τους, σχετικά με τον τρόπο διαπαιδαγώγησης του ανήλικου εγγονού, εντούτοις όλοι αναγνωρίζουμε και οι έρευνες το επιβεβαιώνουν ότι η παρουσία τους στην οικογένεια είναι ένα δώρο, καθόσον ο συναισθηματικός δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ παππού, γιαγιάς και εγγονού είναι εξαιρετικά σημαντικός για την ψυχική και κοινωνική εξέλιξη του τελευταίου.  

Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι πάντα ρόδινα για τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Δεν είναι σπάνιες οι φορές που αποξενώνονται από τα εγγόνια τους. Αυτό συμβαίνει κυρίως όταν το ζευγάρι χωρίζει με εχθρικές σχέσεις ή όταν το παιδί τους πεθαίνει, και ο εν ζωή γονέας δυναμιτίζει τη σχέση τους με το εγγόνι, παρεμποδίζοντας με κάθε τρόπο την επικοινωνία τους μαζί του. Θυμάμαι μία γυναίκα-θύμα βίας (η ιστορία της οποίας βρίσκεται μέσα στον Οδηγό Αθέατη Βία, σελ. 264 επ.) και δεύτερη σύζυγο του βίαιου άνδρα, που πήγαινε κρυφά από τον σύζυγό της, τα δύο νήπια τέκνα του, στις παιδικές χαρές για να τα συναντήσουν οι γονείς (παππούς- γιαγιά) της πεθαμένης μητέρας τους. Η γυναίκα αυτή, πραγματική μητέρα για τα δύο νήπια και πραγματική «νέα» κόρη για τα πεθερικά του συζύγου της, που την είχαν αγαπήσει και αυτοί με τη σειρά τους, σαν παιδί τους, είχε αναφέρει «…Ο Γιώργος δεν ήθελε τα παιδιά να βλέπουν τους γονείς της συχωρεμένης. Μου είχε πει και εμένα, να ξέρω να μην τα αφήνω. Αυτοί όμως ήθελαν να βλέπουνε τα παιδιά, ήταν ένα κομμάτι από το παιδί τους, πώς να το κάνουμε τώρα, οι άνθρωποι είχαν δίκιο. Τηλεφωνούσαν στο σπίτι και με παρακαλούσαν να τα δουν. Εγώ τα πήγαινα στο πάρκο και ερχόντουσαν αυτοί και τα έβλεπαν. Οι άνθρωποι έκαναν δικαστήριο και το δικαστήριο είπε να τα βλέπουν αλλά ήταν λίγες οι ώρες, γι’ αυτό εγώ, όταν μπορούσα και έλειπε αυτός, τα πήγαινα...»

Σύμφωνα με το άρθρο 1520 παρ. 2 του Αστικού Κώδικα ως ορίζει, οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου τους με τους απώτερους ανιόντες του, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος. Κατά την ως άνω διάταξη οι απώτεροι ανιόντες δηλαδή ο παππούς και η γιαγιά έχουν ίδιο και αυτοτελές δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας με το τέκνο του παιδιού τους (εγγόνι).  

Όταν ο παππούς και η γιαγιά είναι ψυχικά υγιείς και πρόσωπα με ηθικές αρχές κρίνεται από τα δικαστήρια ότι είναι προς όφελος και το συμφέρον του παιδιού, η επαφή και επικοινωνία μαζί του, αφού αυτή συντελεί και ενισχύει την σωστή ψυχοκοινωνική ανάπτυξή του.   

Ενώ τα παιδιά έχουν δικαιώματα που προστατεύονται και από το Νόμο και από τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (η οποία έχει επικυρωθεί από τη χώρα μας με τον Ν. 2101/1992) αλλά και από το Σύνταγμα της Χώρας, ελάχιστα μπορούν να πράξουν από μόνα τους. Ειδικά όταν βρίσκονται στη νηπιακή ή παιδική ηλικία παρατηρείται, πολλές φορές, και άρνηση αυτών να επικοινωνήσουν με τον παππού και τη γιαγιά, άρνηση η οποία είναι καθοδηγούμενη από τον γονέα που έχει την επιμέλεια.

Την αδικία μπορεί να άρει μόνο η Δικαιοσύνη και μετά από προσφυγή σε αυτήν, των πληττομένων,του παππού και της γιαγιάς δηλαδή. Η Δικαιοσύνη θα ρυθμίσει την επικοινωνία τους με το εγγόνι ή τα εγγόνια, όπως συνέβη και στην ως άνω δημοσιοποιημένη περίπτωση.




Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος - Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
https://stefaniasouli.gr/