Ιστορικό έγγαμης συμβίωσης

Έχεις ενημερωθεί για τα δικαιώματά σου, έμαθες πως και πότε πρέπει να κινηθείς και τώρα πρέπει να γράψεις ένα ιστορικό με κάποια σημαντικά γεγονότα που να καταδεικνύουν το αβάσταχτο και αφόρητο της έγγαμης συμβίωσης και να το δώσεις στο δικηγόρο για να συντάξει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ή την αγωγή διαζυγίου.

Όλα καλά σκέφτεσαι, τα πιστοποιητικά θα τα βγάλω αμέσως, τις ληξιαρχικές πράξεις το ίδιο, αλλά αυτό το ιστορικό πως θα το γράψω, δεν μου είναι και τόσο εύκολο. 

Θα προτιμούσες να πεις στο δικηγόρο κάποια πράγματα, μία περίληψη των γεγονότων, να κρατήσει αυτός σημειώσεις και να τελειώνεις. Κάπως έτσι το είχες στο μυαλό σου όταν πήγες στην συνάντηση. Αλλά στο άλλαξε… 

Καταρχήν θα πρέπει να γνωρίζεις ότι δεν είναι εύκολο να γράφουμε πράγματα που πονάνε και φέρνουν δυσάρεστες αναμνήσεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται μόνο που το σκέφτονται και το αναβάλλουν. 

Εάν βρίσκεσαι και εσύ σε αυτή θέση, εάν δηλαδή αναβάλλεις το γράψιμο του ιστορικού, και θέλεις λίγη βοήθεια για να κινητοποιηθείς, μπορείς να διαβάσεις τα παρακάτω, ίσως σε βοηθήσουν:   
      

1)   Το ιστορικό είναι πολύ σημαντικό για τον δικηγόρο. Όσο πιο ολοκληρωμένο είναι, τόσο πιο στοιχειοθετημένο θα είναι το δικόγραφο. 

2)   Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται στο ξεκίνημα οποιασδήποτε ενέργειας. Πόσο μάλλον εάν αισθάνονται ελλιπείς ή αδύναμοι, δηλαδή πιστεύουν, εν προκειμένω, ότι δεν γράφουν καλά. Η αλήθεια είναι ότι δεν γράφουν όλοι καλά, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι όταν γράφουν αληθινά, γράφουν όμορφα. 

3)   Πάρε ένα χαρτί και κάτσε να γράψεις. Τόσο απλά. Όταν ξεκινήσεις και βάλεις τις πρώτες λέξεις στο χαρτί θα έρθουν και οι υπόλοιπες. 

4)   Γράψε πρωτίστως για τον εαυτό σου. Μην σκέφτεσαι ότι κάποιος άλλος θα το διαβάσει.  

5)   Γράψε για συγκεκριμένα γεγονότα, με ημερομηνίες. Καλό θα είναι να υπάρχει μία αλληλουχία, μία αρχή, μέση και τέλος, όπως μας έμαθαν στο σχολείο.  

6)   Γράψε και για συναισθήματα. Πως αισθάνθηκες με τα γεγονότα ή τις συμπεριφορές; Τι σκέψεις έκανες; Αυτό θα σε βοηθήσει να ενσωματωθείς στη διαδικασία και ούτε που θα καταλάβεις πότε θα έχεις τελειώσει. 

   

Πολλοί άνθρωποι όταν ολοκληρώνουν το ιστορικό λένε: Με ζόρισε πολύ… θυμήθηκα πράγματα που τα είχα ξεχάσει… με πόνεσε… αλλά τώρα είμαι πιο σίγουρος /η για την απόφασή μου. Αν και το ιστορικό γράφεται πρωτίστως από τον ενδιαφερόμενο για να βοηθήσει το δικηγόρο στην σύνταξη ενός ολοκληρωμένου και τέλειου δικογράφου,  εντούτοις  η χρησιμότητά του είναι πολλαπλή, αφού βοηθάει και τον γράφοντα να δει τη ζωή του αλλιώς, να γυρίσει πίσω, να σκεφτεί κάποια γεγονότα και συμπεριφορές που τα έχει απωθήσει, να νοιώσει σιγουριά για τις επιλογές του, να αποενοχοποιηθεί. Πράγματι σε κάποιες περιπτώσεις το γράψιμο δρα λυτρωτικά.

Στεφανία Σουλή

Δικηγόρος   

http://www.stefaniasouli.gr/prophil/