Βία κατά των γυναικών: Ιατρικό απόρρητο και αναφορά στον εισαγγελέα

Σύμφωνα με το Ψήφισμα 49.25 της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας στην 6η συνάντηση ολομέλειας της 2^ηςΜαΐου 1996, η άσκηση βίας κατά των γυναικών αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας με διαστάσεις επιδημίας (WHO, 2002) που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί. Το Συμβούλιο της Ευρώπης (2002) ανέφερε ότι η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί τη βασική αιτία θανάτου και αναπηρίας για τις γυναίκες 16 έως 44 ετών και ευθύνεται για περισσότερους θανάτους και προβλήματα υγείας από ότι ο καρκίνος, τα τροχαία δυστυχήματα και ο πόλεμος μαζί.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης το αποκάλεσε «επείγουσας σημασίας ζήτημα δημόσιας υγείας».

Εκατοντάδες γυναίκες και παιδιά, θύματα ενδοοικογενειακής βίας επισκέπτονται κάθε χρόνο το Εθνικό Σύστημα Υγείας και τις υπηρεσίες του, αναζητώντας ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και φροντίδα δίχως να καταγγείλουν τα αδικήματα τα οποία έχουν υποστεί. Και ναι μεν στις περιπτώσεις όπου υπάρχει σοβαρός σωματικός τραυματισμός του θύματος, το προσωπικό του Νοσοκομείου «κινητοποιείται» και το περιστατικό αναφέρεται στον αρμόδιο Εισαγγελέα, στις περισσότερες όμως περιπτώσεις όταν τα θύματα έχουν ελαφρές ή μέτριες σωματικές βλάβες επιστρέφουν στα σπίτια τους και η κακοποίηση συνεχίζεται.

Το ιατρικό απόρρητο ρυθμίζεται από σειρά νομοθετικών διατάξεων του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, του Ποινικού Δικαίου, του Αστικού Δικαίου, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας καθώς και του νόμου 2472/1997 «περί προστασίας των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων». Ο Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας (Ν.3418/2005) στο άρθρο 13 προβαίνει σε ενδελεχή αναφορά ως προς το ιατρικό απόρρητο. Λέγοντας ιατρικό απόρρητο εννοούμε την υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας και μη αποκάλυψης πληροφοριών που σχετίζονται με την υγεία, τόσο του ασθενούς, όσο και της οικογένειάς του και τις οποίες ο ιατρός απόκτησε κατά την παροχή υπηρεσιών στον ασθενή.

Ο ιατρός που αντιμετωπίζει περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας θα πρέπει να γνωρίζει ότι:

1) Η ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη (κοινώς ξυλοδαρμοί και χειροδικία) διώκεται αυτεπάγγελτα (άρθρο 6 παρ.1 του ν.3500/2006).

2) Τιμωρείται ο βιασμός μέσα στο γάμο (άρθρο 8 παρ.1 του ν. 3500/2006)

3) Οι ιατροί του Ε.Σ.Υ και το προσωπικό των δημοσίων νοσοκομείων είναι δημόσιοι υπάλληλοι και εκ του νόμου είναι υποχρεωμένοι να αναφέρουν, χωρίς χρονοτριβή, στον αρμόδιο εισαγγελέα οτιδήποτε πληροφορούνται με κάθε τρόπο για αξιόποινη πράξη που διώκεται αυτεπαγγέλτως (άρθρο 37 παρ.2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας).

 
Σε κάθε περίπτωση ο ιατρός οφείλει να εκτιμά ελεύθερα και να εξατομικεύει τις περιπτώσεις. Βασικό κριτήριο πρέπει να είναι το συμφέρον της γυναίκας-θύμα.

 

Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil