Διασυνοριακή απαγωγή τέκνου από γονέα

 

 

                                                    

 

Σύμφωνα με το άρθρο 3 της «Διεθνούς Σύμβασης για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών», η οποία κυρώθηκε με το Νόμο 2102/1992 (ΦΕΚ Α’ 193/2.12.1992) και περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου της 27^ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας, μετακίνηση ή κατακράτηση παιδιού (που είναι νεώτερο από 16 ετών) θεωρούνται παράνομες: α) Εφόσον έγιναν κατά παραβίαση δικαιώματος επιμέλειας, αναγνωρισμένου σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή άλλη οργάνωση, είτε αποκλειστικά είτε από κοινού με άλλους, από το δίκαιο του Κράτους στο οποίο το παιδί είχε τη συνήθη διαμονή του αμέσως πριν από τη μετακίνηση ή την κατακράτησή του και β) το δικαίωμα αυτό ασκείτο πραγματικά, αποκλειστικά ή από κοινού με άλλους, κατά το χρόνο της μετακίνησης ή της κατακράτησης, ή θα είχε ασκηθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο εάν δεν είχαν επισυμβεί τα γεγονότα αυτά. Το δικαίωμα επιμέλειας που αναφέρεται στην περίπτωση α) μπορεί να απορρέει ιδίως είτε απευθείας από το νόμο, είτε από δικαστική ή διοικητική απόφαση είτε από συμφωνία που ισχύει σύμφωνα με το δίκαιο αυτού του Κράτους.  

Η επιμέλεια θεωρείται ότι ασκείται από κοινού όταν ο ένας από τους δικαιούχος της γονικής μέριμνας δεν μπορεί, σύμφωνα με απόφαση ή απευθείας από το νόμο, να αποφασίζει για τον τόπο διαμονής του παιδιού χωρίς τη συγκατάθεση άλλου δικαιούχου της γονικής μέριμνας.  

 

 

Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος

http://www.stefaniasouli.gr/prophil/