Κατά το άρθρο 1515 του Αστικού Κώδικα, η γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του, ανήκει στη μητέρα του. Σε περίπτωση αναγνώρισής του αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, που όμως την ασκεί αν υπάρχει συμφωνία των γονέων κατά το άρθρο 1513 ή αν έπαυσε η γονική μέριμνα της μητέρας ή αν αυτή αδυνατεί να την ασκήσει για νομικούς ή πραγματικούς λόγους.
Κατά το ως άνω άρθρο, σε περίπτωση αναγνώρισης του τέκνου αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας του που την ασκεί αν υπάρχει συμφωνία των γονέων κατά το άρθρο 1513 του Αστικού Κώδικα. Σύμφωνα με το νόμο αρκεί πλέον η συμφωνία των γονέων του εκτός γάμου γεννηθέντος και αναγνωρισθέντος από τον πατέρα του τέκνου, προκειμένου να αποκτήσει και ο πατέρας το δικαίωμα ασκήσεως της γονικής μέριμνας. Δικαστική απόφαση στην περίπτωση αυτή δεν απαιτείται πλέον.
Η συμφωνία αυτή δεν υποβάλλεται από το νόμο σε τύπο καθόσον ουδόλως κάνει μνεία περί αυτού η άνω διάταξη (Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, Οικογενειακό Δίκαιο, Συμπλήρωμα Τέταρτης έκδοσης σελ. 37 και έκδοση τέταρτη σελ. 315, Βαθρακοκοίλης, Τροποποιήσεις Οικογενειακού Δικαίου 2009 σελ. 106).
Επομένως ο πατέρας που αναγνωρίζει το τέκνο, εκούσια ή δικαστικά, αποκτά το δικαίωμα της γονικής μέριμνας (που περιλαμβάνει και την επιμέλεια) το οποίο μπορεί να συνασκεί, εφόσον υπάρχει συμφωνία με τη μητέρα (βλ. υπ.αρ. 2019/2013 απόφαση του Εφετείου Αθηνών).
Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.