Ο σύζυγος που τέλεσε νέο γάμο πριν αμετακλήτως διαλυθεί ή ακυρωθεί ο προηγούμενος γάμος του, καθώς και εκείνος που συνάπτει μαζί του νέο γάμο εν γνώσει ότι υπάρχει γάμος που δεν λύθηκε, ή δεν ακυρώθηκε, τιμωρείται με φυλάκιση. (άρθρο 356 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα)
Η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος συνίσταται στη σύναψη νέου γάμου πριν διαλυθεί (διά θανάτου του ενός των συζύγων ή διά διαζυγίου) ή ακυρωθεί ο γάμος με τον οποίο τελούσε ο υπαίτιος. Το έγκλημα θεωρείται ότι έχει τελεσθεί αμέσως με την τέλεση του δευτέρου γάμου.
Υποκειμενικώς απαιτείται για το σύζυγο που έρχεται σε δεύτερο γάμο που ενέχει την θέληση να πραγματώσει τα περιστατικά εκείνα που απαρτίζουν την πράξη και τη γνώση ότι ο πρώτος γάμος διαρκεί ακόμα. Για το άγαμο πρόσωπο που έρχεται σε γάμο απαιτεί ο νόμος να διατελεί εν γνώσει του γάμου που δεν έχει λυθεί ή ακυρωθεί (βλ. Γάφου, Ποινικό Δίκαιο τεύχος Ε' σελ. 107 κ.επ., Μπουροπούλου, ερμ. Π.Κ., υπ' αριθμ. 356 σελ. 633, Τούση - Γεωργίου, Ποινικός Κώδιξ σελ. 705 κ.επ.).
Η αρχή της μονογαμίας είναι δημοσίας τάξεως και καθιερώνεται σήμερα από τη διάταξη του άρθρου 1354 του Αστικού Κώδικα, κατά την οποίαν ο υπάρχων γάμος αποτελεί κώλυμα για την τέλεση άλλου γάμου. Το κώλυμα δε αυτό, ισχύει σε κάθε είδος γάμου, θρησκευτικού ή πολιτικού, και για όλα τα πρόσωπα ανεξάρτητα από το αν και σε ποιο δόγμα ή θρήσκευμα ανήκουν (βλ. Γεωργιάδη -Σταθόπουλου, ΑΚ VII σελ. 90).
Δικηγόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.