Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Διεκδίκηση διατροφής ανήλικου τέκνου μετά από συναινετικό διαζύγιο


 
Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 1441 παρ.2 εδ. α΄ του Αστικού Κώδικα, αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος (με συναινετικό διαζύγιο), πρέπει η συμφωνία των συζύγων για την λύση του γάμου τους να συνοδεύεται με άλλη έγγραφη συμφωνία των συζύγων που να ρυθμίζει την επιμέλεια των τέκνων και την επικοινωνία με αυτά, η οποία ισχύει ώσπου να εκδοθεί απόφαση για το θέμα αυτό σύμφωνα με το άρθρο 1513 ΑΚ.

Σε αντίθεση με την σχετική συμφωνία των γονέων περί επιμέλειας των τέκνων και επικοινωνίας γονέων και τέκνων, η συμφωνία των συζύγων για τη διατροφή των ανηλίκων τέκνων τους είναι προαιρετική.  

Αν υπάρξει συμφωνία των συζύγων για τη διατροφή των τέκνων, το δικαστήριο που κηρύσσει την λύση του γάμου πρέπει να επικυρώσει και την συμφωνία αυτή.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, συμφωνήθηκε με ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ συζύγων, να ανατεθεί η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου στην μητέρα, ενώ η γονική μέριμνα να ασκείται από κοινού και από τους δυο γονείς, καθώς και ο τρόπος επικοινωνίας του τέκνου με τον πατέρα, ενώ δεν επήλθε συμφωνία σχετικά με το θέμα προσδιορισμού της διατροφής του ανηλίκου. Με την υπ.αρ. 292/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης ο πατέρας υποχρεώθηκε να καταβάλλει προσωρινά στη μητέρα για διατροφή του τέκνου τους, το ποσό των 250 ευρώ.

Παρακάτω παρατίθεται απόσπασμα της ως άνω απόφασης:

... Με την ένδικη αίτηση η αιτούσα που ασκεί την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της…............., εκθέτει ότι τέλεσε με τον καθού γάμο από τον οποίο απέκτησαν ένα άρρεν τέκνο ηλικίας περίπου 3 ετών. Ότι συναινετικά η έγγαμη συμβίωσή τους διεκόπη και με το από ...............2012 ιδιωτικό συμφωνητικό συμφώνησαν με τον καθού για τη ρύθμιση επιμέλειας, τον τρόπο επικοινωνίας του τέκνου με τον καθού και την μετοίκηση του τελευταίου από τη συζυγική οικία ενώ δεν προέβησαν σε συμφωνία για το θέμα της καταβολής εκ μέρους του καθού διατροφής για το ανήλικο τέκνο. Ότι τα έξοδα του ανήλικου τέκνου ανέρχονται σε 500 ευρώ μηνιαίως εκ των οποίων το ποσόν των 350 ευρώ είναι σε θέση να καταβάλει ο καθού λόγω των αυξημένων εισοδημάτων του και το ποσόν των 150 ευρώ η ίδια ως συνεισφέρουσα στην διατροφή του με την παροχή των προσωπικών της φροντίδων και υπηρεσιών που αποτιμώνται σε χρήμα. Ζητεί, λοιπόν, να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα λόγω του κατεπείγοντος και ειδικότερα να υποχρεωθεί ο καθού να της καταβάλει ως ασκούσα την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της το ποσόν των 350 ευρώ νομιμότοκα από την επόμενη ημέρα της επίδοσης της αίτησης και μέχρις εξοφλήσεως και να καταδικασθεί ο καθού στη δικαστική της δαπάνη…

Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρα απόδειξης…........... που εξετάσθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του και τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται από τα οποία άλλα χρησιμεύουν ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν γάμο στις ............……. από τον οποίο απέκτησαν ένα άρρεν τέκνο στις ……...........,  ηλικίας τριών περίπου ετών. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων διακόπηκε και υπέγραψαν με κοινή συναίνεση το από ………............2012 ιδιωτικό συμφωνητικό ρύθμισης επιμέλειας και επικοινωνίας τέκνου με τον καθού. Ειδικότερα συμφωνήθηκε να ανατεθεί η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου στην αιτούσα και η γονική μέριμνα να ασκείται από κοινού και από τους δυο γονείς, να παραλάβει ο καθού τα προσωπικά του αντικείμενα από την πρώην οικογενειακή στέγη στην οδό…………., στη ……………… καθώς και ο τρόπος επικοινωνίας του τέκνου με τον καθού πατέρα του ενώ δεν επήλθε συμφωνία σχετικά με το θέμα προσδιορισμού της διατροφής του ανηλίκου. Όλα τα παραπάνω επικυρώθηκαν με την υπ αριθ. ……./2012 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου που έλυσε οριστικά τον μεταξύ των διαδίκων γάμο. Ο καθού καταβάλλει έκτοτε στην αιτούσα ως διατροφή του ανήλικου τέκνου το ποσόν των 150 ευρώ μηνιαίως, όπως συνομολογείται από την ίδια. Η αιτούσα εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος σε ……………. και εσοδεύει μηνιαίως το ποσόν των …….... ευρώ ενώ έχει την ψιλή κυριότητα της συζυγικής οικίας, την επικαρπία έχει η …….. και όπως πιθανολογείται δεν καταβάλει μίσθωμα. Ο καθού εργάζεται ως ……………. και από την εργασία του εσοδεύει περί τα ………ευρώ μηνιαίως, μισθώνει μια οικία ιδιοκτησίας των ……., αδερφής και γαμπρού του καθού αντίστοιχα, κατοίκων ................ καταβάλλοντας μηνιαίο μίσθωμα 250 ευρώ, είναι κάτοχος ενός αυτοκινήτου …………, και ενός μικρού σκάφους ενώ δεν επιβαρύνεται με τη διατροφή άλλου προσώπου. Ο ισχυρισμός της αιτούσας ότι ο καθού δεν καταβάλει μίσθωμα στα συγγενικά του πρόσωπα διαψεύδεται από την προσκομιδή ιδιωτικού συμφωνητικού μισθώσεως που έχει κατατεθεί στην αρμόδια Δ. Ο. Υ και ως εκ τούτου έχει αυξημένη τυπική δύναμη, ενώ προσκομίζονται αποδείξεις καταβολής μισθωμάτων σε λογαριασμό των εκμισθωτών. Επίσης η αιτούσα ισχυρίζεται ότι ο καθού εργάζεται τον ελεύθερο χρόνο του σε συνεργείο στην οδό …....…, και από την εργασία του αποκερδαίνει το ποσόν των …………. ευρώ μηνιαίως, πλην όμως δεν προέκυψε ότι εργάζεται στην ως άνω εργασία ούτε το ποσόν που τυχόν αποκερδαίνει γι’ αυτό ο σχετικός ισχυρισμός πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες του καθού και τις εν γένει περιστάσεις, η κατά μήνα διατροφή του ανηλίκου πρέπει να καθορισθεί στο ποσόν των 400 ευρώ. Το ποσόν αυτό είναι ανάλογο με τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής και ανταποκρίνονται στα απαραίτητα έξοδα για τη διατροφή, συντήρηση και εκπαίδευση του ανηλίκου (συμμετοχή σε παιδικό σταθμό έναντι μηνιαίων τροφείων 50 ευρώ) δεδομένου ότι στερείται ιδίων πόρων και δεν μπορεί να εργασθεί. Από το ποσόν αυτό, ο καθού είναι σε θέση να καταβάλει το ποσόν των …...... ευρώ μηνιαίως χωρίς να διακινδυνεύει η δική του διατροφή ή άλλου προσώπου που είναι από το νόμο υποχρεωμένος να διατρέφει. Κατά το υπόλοιπο ποσόν των …...... ευρώ που απαιτείται για διατροφή του ανηλίκου συμμετέχει και η αιτούσα με την προσφορά της προσωπικής της εργασίας και απασχόλησης για την περιποίηση και φροντίδα του η οποία είναι αποτιμητή σε χρήμα. Πρέπει συνεπώς να γίνει εν μέρει δεκτή η αίτηση ως κατ’ ουσίαν βάσιμη κατά τα ειδικότερα στο διατακτικό και να υποχρεωθεί ο καθού να καταβάλει στην αιτούσα για λογαριασμό του ανήλικου ως διατροφή αυτού το ποσόν των 250 ευρώ μηνιαίως από την επόμενη ημέρα της επίδοσης της αίτησης και να συμψηφισθεί μεταξύ τους η δικαστική δαπάνη λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας τους (αρθ. 179 ΚΠολΔ).....  

Πηγή: www.dsanet.gr

 
Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.