Παρατίθεται κατωτέρω απόσπασμα της υπ.αρ. 1080/1995 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, δημοσιευμένης στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ.
"…Στην κρινόμενη αίτηση, ο αιτών εκθέτει ότι έχει διακοπεί η έγγαμη συμβίωση με την καθ'ής σύζυγό του και, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση ζητεί: α') να διαταχθεί προσωρινά η μετοίκηση της καθ'ής συζύγου του από τη συζυγική τους στέγη, παραλαμβάνοντας τα ατομικά της είδη, β') να ανατεθεί προσωρινά αποκλειστικά σ' αυτόν η άσκηση της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων τους και να υποχρεωθεί η καθ'ής να του παραδώσει τα ως άνω τέκνα. Το δικαστήριο είναι αρμόδιο για να δικάσει την αίτηση κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ). Η αγωγή είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1386, 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518 ΑΚ και 682 παρ. 1, 735 ΚΠολΔ. Επομένως, πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν.
Από τις καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάσθηκαν ενόρκως στο ακροατήριο και από τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι πιθανολογήθηκαν τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν μεταξύ τους νόμιμο θρησκευτικό γάμο, στις .../..../1990. Από το γάμο τους αυτόν απέκτησαν ένα θήλυ τέκνο, ηλικίας σήμερα (2) ετών. Επίσης πριν από την τέλεση του γάμου τους είχαν αποκτήσει και άλλο θήλυ (το έτος 1987), ηλικίας σήμερα οκτώ (8) ετών, το οποίο ο αιτών αναγνώρισε με την υπ'αριθ. .../.87 δήλωσή του ενώπιον της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης, ……. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων υπήρξε αρχικά αρμονική στην συνέχεια δε, λόγω του γεγονότος ότι η καθ'ης έγινε μάρτυρας του Ιεχωβά, άρχισαν να δημιουργούνται μεταξύ τους προστριβές, κυρίως ενόψει των αντιρρήσεων του αιτούντος να μεταβαίνει η καθ' ης στις συγκεντρώσεις των ομοδόξων της. Τα επικαλούμενα από τον αιτούντα κλονιστικά της εγγάμου συμβίωσης των διαδίκων περιστατικά δεν πιθανολογήθηκαν, το δε γεγονός ότι η καθ'ης είναι μάρτυς του Ιεχωβά, χωρίς τη συνδρομή και άλλων περιστατικών, δεν καθιστά από μόνο του αφόρητη την έγγαμη συμβίωση των διαδίκων, ούτε εκ του γεγονότος αυτού υπάρχει κίνδυνος η εξακολούθηση της εγγάμου συμβιώσεώς των να οδηγήσει σε παρόξυνση και εκτράχυνση των σχέσεών των. Ενόψει των ανωτέρω, δεν κρίνεται επιβεβλημένη και αναγκαία η μετοίκηση της καθ'ης από τη συζυγική οικία. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 1511 παρ. 2 ΑΚ, στο συμφέρον του τέκνου πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν, κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας. Εξάλλου, οι μάρτυρες του Ιεχωβά, ανεξάρτητα από τον χαρακτηρισμό τους ως αιρέσεως έναντι της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αποτελούν γνωστή θρησκεία κατά την έννοια του άρθρου 13 παρ. 2 του ισχύοντος Συντάγματος (βλ. Ολ. ΣτΕ 2105/1975 ΝοΒ 23.1203, ΣτΕ 4260/1985 ΝοΒ 34.604, ΕφΑθ 1843/1987 ΕλλΔνη 28.1115). Δεν τίθενται δε από πλευράς απολαύσεως ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων σε ήσσονα μοίρα, επειδή απλώς και μόνο είναι οπαδοί του θρησκεύματος αυτού. Στην προκείμενη περίπτωση δε, ως προς την ανάθεση προσωρινά της γονικής μέριμνας των ανηλίκων, μοναδικό κριτήριο που θέτει ο νόμος είναι το συμφέρον αυτών. Η καθ'ης είναι στοργική μητέρα, φροντίζει ιδιαίτερα τα ανήλικα, τα οποία έχουν ανάγκη, ενόψει της ηλικίας τους (8 και 2 ετών), της στοργής και της φροντίδας αυτής, ασχολείται συστηματικά και προσωπικά με την ανατροφή, επίβλεψη και μόρφωσή τους και ενδιαφέρεται για την ηθική και σωματική και πνευματική τους ανάπτυξη, όπως ενδιαφέρεται και ο αιτών πατέρας τους. Εξάλλου, το γεγονός ότι η καθ'ης αγαπά και φροντίζει τα παιδιά της επιβεβαιώθηκε και από την κατάθεση της ίδιας της μάρτυρος του αιτούντος (αδελφή του). Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα δεν πιθανολογήθηκε ότι η καθ'ης προβαίνει σε συγκεκριμένες πράξεις προσηλυτισμού των ανηλίκων τέκνων, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται ο αιτών, το γεγονός δε ότι η καθ'ης, λόγω αδυναμίας του αιτούντος να κρατήσει τα ανήλικα τέκνα, αναγκάσθηκε να τα πάρει μαζί της ελάχιστες φορές στις συναθροίσεις όπου μεταβαίνει, κρίνεται ότι δεν συνιστά πράξη προσηλυτισμού, ενόψει και της ανικανότητας των ανηλίκων, λόγω της ηλικίας τους, να αντιληφθούν τις όποιες δοξασίες. Ενόψει των ανωτέρω κρίνεται ότι, για το συμφέρον των ανηλίκων, πρέπει να ασκείται η γονική μέριμνα και από την καθ'ης μητέρα, αφού αυτό εξυπηρετεί καλύτερα την ομαλή ψυχοσωματική τους ανάπτυξη, σε αντίθετη δε περίπτωση θα προκληθεί αναστάτωση σ'αυτά και ριζική μεταβολή των μέχρι τώρα συνθηκών διαβίωσής τους, παράλληλα δε το γεγονός της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων στη ζωή τους θα έχει θετικά αποτελέσματα στην ανάπτυξή τους και την διαμόρφωση του χαρακτήρα τους. Σύμφωνα με τα ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση, ως κατ' ουσίαν αβάσιμη..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.