Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Παράδοση και παραλαβή ανήλικου τέκνου από το γονέα ή συγγενή του, χωρίς την παρουσία του ερωτικού του συντρόφου και όχι μείωση της συχνότητας επικοινωνίας του γονέα


 

Παρατίθεται κατωτέρω απόσπασμα της υπ.αρ. 11738/2009 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, δημοσιευμένης στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ. 
«…Η αιτούσα μητέρα διατείνεται ότι μετά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης ασφαλιστικών μέτρων έχουν μεσολαβήσει νέα πραγματικά περιστατικά, που έχουν σχέση με τη γενικότερη συμπεριφορά του πατέρα, ιδίως όταν έρχεται σε επαφή με το νέο σύντροφο της μητέρας, που διαμένει στην ίδια οικοδομή, γίνονται αντιληπτά από το τέκνο, επιβαρύνουν δε την ήδη εύθραυστη, λόγω της διάστασης μεταξύ των γονέων, ψυχική υγεία αυτού, τα οποία λήφθηκαν υπόψη από τη Δικαστή, που εξέδωσε την οριστική απόφαση επί της τακτικής αγωγής, κατά την προσωπική επικοινωνία της με το ανήλικο, με αποτέλεσμα τον περιορισμό της συχνότητας της επικοινωνίας, κατά τα ανωτέρω. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ανωτέρω απόφαση επί της τακτικής αγωγής έχει εφεσιβληθεί από τον ήδη καθ’ ου-πατέρα, έχει οριστεί δε δικάσιμος για τη συζήτηση της έφεσης η …, με αποτέλεσμα αυτή να μην έχει εξοπλιστεί με δύναμη δεδικασμένου και τα αναφερόμενα στο σκεπτικό της περί άμεσης αντίληψης του τέκνου για την εριστική και επιθετική συμπεριφορά του πατέρα απέναντι στη μητέρα και των αρνητικών συνεπειών αυτής στην ομαλή ψυχοπνευματική του ανάπτυξη είναι κρίση του δικάσαντος Δικαστή η οποία, εφόσον αφορά σε οριστική μόνον απόφαση, θα ελεγχθεί όπως είναι φυσικό, από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο. Μόνη η διαπίστωση, όμως, των ανωτέρω από τον πρωτοβάθμιο δικαστή δε συνιστά άνευ ετέρου μεταβολή των γεγονότων, επί των οποίων η προσβαλλομένη στήριξε την κρίση της, για το λόγο αυτό επομένως δε συντρέχει λόγος εναρμόνισης του διατακτικού της προσβαλλομένης με το διατακτικό της οριστικής απόφασης επί της τακτικής αγωγής, η οποία, σημειωτέον, δεν κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή ελλείψει σχετικού αιτήματος και συνακόλουθα μείωσης της συχνότητος επικοινωνίας, αφού σε κάθε περίπτωση, αν είναι τόσο αρνητική η επιρροή της συμπεριφοράς του πατέρα απέναντι στο τέκνο, θα έπρεπε με την κρινομένη να ζητείται παντελώς η έλλειψη επικοινωνίας ή έστω η επικοινωνία με την παρουσία τρίτου προσώπου της εμπιστοσύνης της μητέρας, κάτι, που δε συμβαίνει εν προκειμένω. Δε χρειάζεται, βέβαια, να γίνει ειδική επισήμανση και στους δύο γονείς, ότι πρέπει να φροντίσουν κάθε ένας από την πλευρά του, παραμερίζοντας τα όποια προσωπικά προβλήματα ή παράπονα έχουν για το σύζυγό τους, να εμφυσήσουν στο τέκνο αισθήματα αγάπης και αφοσίωσης για τον άλλο γονέα, ώστε αυτό να μεγαλώσει νιώθοντας ασφάλεια, θαλπωρή και αποδοχή από τον καθένα από αυτούς, να αποφύγουν δε τις μεταξύ τους έριδες και διαπληκτισμούς, τουλάχιστον ενώπιον του τέκνου, που θα επηρεάσουν οπωσδήποτε αρνητικά στην ομαλή ψυχική και συναισθηματική του ανάπτυξη και τη συγκρότησή του σε ένα υγιές ψυχοπνευματικά άτομο. Ειδικότερα, δε ο πατέρας πρέπει να μεριμνά να είναι ήρεμος και διαλλακτικός κατά την παράδοση και παραλαβή του τέκνου αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της επικοινωνίας του με το ανήλικο να μην αναφέρεται με υποτιμητικά σχόλια και κατηγορίες σε βάρος της μητέρας, αυτή δε αντίθετα, κατά την παράδοση και παραλαβή του τέκνου να φροντίζει μεν ώστε να μην παρευρίσκεται ο νέος της σύντροφος, να μεριμνά δε για την ουσιαστική επικοινωνία πατέρα και τέκνου, όπως, άλλωστε έκρινε και η 5610/09 οριστική απόφαση. Υπό τα δεδομένα αυτά, εφόσον πιθανολογείται αφενός μεν ότι δεν έλαβαν χώρα νέα πραγματικά περιστατικά μετά την έκδοση της απόφασης, που να δικαιολογούν τη μεταρρύθμισή της και τον περιορισμό της συχνότητος επικοινωνίας, αφετέρου δε ότι δε συντρέχει λόγος μη διατήρησης εφεξής της ισχύος αυτής, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή μερικά και να μεταρρυθμιστεί- συμπληρωθεί η προσβαλλομένη μόνον ως προς τον τρόπο παράδοσης και παραλαβής του τέκνου, από την οικία της μητέρας του, κατά το χρόνο έναρξης και λήξης της επικοινωνίας, κατά τον οποίο η καθ ης-μητέρα ή άλλο συγγενικό της πρόσωπο πρέπει να βρίσκεται στην είσοδο της πολυκατοικίας, όπου ευρίσκεται η οικία της για να παραδίδει και να παραλαμβάνει το ανήλικο, χωρίς την παρουσία του ερωτικού της συντρόφου. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων συζύγων (αρθρ.179 ΚΠολ.Δ.)…

 




Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.