Σύμφωνα με την υπ.αρ. 1282/2011 απόφαση του Αρείου
Πάγου, κλονιστικά γεγονότα είναι εκείνα που βάλλουν και πλήττουν το θεσμό του
γάμου ως ηθική και νομική σχέση και την κοινωνία του βίου των συζύγων και είναι
πρόσφορα κατ' αντικειμενική κρίση να κλονίσουν τόσο ισχυρά την έγγαμη συμβίωση,
ώστε στη συνέχεια βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης να είναι αφόρητη για
τον ενάγοντα. Τέτοια κλονιστικά γεγονότα θεωρούνται, εκτός άλλων, η υποχρέωση
συμβίωσης, ο οφειλόμενος σεβασμός, το καθήκον έντιμης και ηθικής συμπεριφοράς,
τόσο προς τον άλλο σύζυγο, όσο και προς τους συγγενείς αυτού, η παραμέληση
ψυχαγωγίας, η αδιαφορία για τη διαβίωση, οι ελαττωματικές συνήθειες, οι
συνεχείς σκηνές ζηλοτυπίας κ.α. (βλ. σχετ. ΑΠ 1260/99). Περαιτέρω τα περιστατικά που συγκροτούν την
κατάχρηση δικαιώματος πρέπει να προταθούν κατά την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης
στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και συγχρόνως πρέπει να γίνει επίκληση της
καταχρήσεως που προκύπτει από τα περιστατικά αυτά και διατύπωση αιτήματος
απόρριψης της αγωγής για την αιτία αυτή. Όσον αφορά την ένσταση παροχής
συγγνώμης, η παροχή συγγνώμης υπό το
ισχύον δίκαιο, δεν αποτελεί πλέον αυτοτελή αποσβεστικό λόγο του δικαιώματος προς
διάζευξη. Αν όμως έχει δοθεί συγγνώμη, αίρεται το στοιχείο του κλονισμού της
έγγαμης σχέσης, που είναι αναγκαίο για την ύπαρξη δικαιώματος προς διάζευξη και
έτσι η αγωγή θα απορριφθεί, εκτός αν αποδεικνύεται ότι, κατ' εξαίρεση, ο
κλονισμός εξακολουθεί να υπάρχει, παρά την παροχή συγγνώμης. Συνεπώς, κατά το
ισχύον δίκαιο ο ισχυρισμός περί συγγνώμης δεν είναι αυτοτελής (βλ. και ΑΠ
345/10).
Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.