Σύμφωνα με το άρθρο 693 παρ. 1 εδ. α του ΚΠολΔ ως ορίζει,
αν το ασφαλιστικό μέτρο έχει διαταχθεί πριν από την άσκηση της αγωγής για την
κύρια υπόθεση, ο αιτών οφείλει μέσα σε τριάντα (30) μέρες από τη δημοσίευση της
απόφασης, να ασκήσει τη σχετική αγωγή, εκτός αν το δικαστήριο ορίσει επιπλέον
προθεσμία μέχρι είκοσι (20) ημερών. Περαιτέρω σύμφωνα με την παράγραφο 2 του
ανωτέρου άρθρου, αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία που έχει οριστεί κατά την παρ.
1 αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο. Υποβολή νέας αίτησης δεν αποκλείεται.
Με την υπ.αρ. 10355/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου
Αθηνών (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) εκρίθη ως μη νόμιμη η ένσταση
δεδικασμένου που υπεβλήθη από τον αντίδικο κατά της αιτούσας, σε νέα αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που
κατέθεσε αυτή, ενόψει του ότι είχε εκδοθεί προγενέστερη απόφαση ασφαλιστικών
μέτρων η οποία ανέθετε την επιμέλεια στην αιτούσα μητέρα και επιδίκαζε διατροφή
στον αντίδικο- πατέρα για τα ανήλικα τέκνα τους. Για το ιστορικό της υπόθεσης
στην συγκεκριμένη περίπτωση είχε εκδοθεί προηγούμενη απόφαση ασφαλιστικών μέτρων με
χειρισμό άλλου συναδέλφου. Μέσα στις 30 ημέρες από την δημοσίευση της απόφασης δεν
είχε κατατεθεί η αγωγή (ως ορίζει ο νόμος) με αποτέλεσμα να μην ισχύει η απόφαση
των ασφαλιστικών μέτρων.
Μου ανετέθη η υπόθεση μετά το χειρισμό του συναδέλφου και
την παρέλευση άπρακτης της προθεσμίας της αγωγής. Λόγω
του κατεπείγοντος της υπόθεσης κατέθεσα ΝΕΑ αίτηση ασφαλιστικών μέτρων
αιτούμενη και την επιβολή περιοριστικών όρων λόγω ενδοοικογενειακής βίας.
Επί της νέας αίτησης εξεδόθη
η υπ.αρ. 10355/2014 απόφαση η οποία έκανε την αίτηση δεκτή, απέρριψε την ανταίτηση επικοινωνίας, ανέθεσε προσωρινά
την γονική μέριμνα και επιμέλεια των ανήλικων τέκνων στην μητέρα, υποχρέωσε τον
αντίδικο πατέρα να προκαταβάλλει εντός του πρώτου τριημέρου εκάστου μηνός στην
μητέρα διατροφή για τα ανήλικα τέκνα. Επίσης απείλησε σε βάρος του αντιδίκου χρηματική
ποινή υπέρ της μητέρας και προσωπική κράτηση για κάθε περίπτωση που ο αντίδικος
προσέγγιζε τον χώρο κατοικίας της μητέρας και των ανηλίκων τέκνων καθώς επίσης και
τα σχολεία αυτών (των ανήλικων τέκνων).
Παραθέτω απόσπασμα της απόφασης όσον αφορά την απόρριψη της
ένστασης δεδικασμένου.
«…Από την ανάγνωση των εισαγωγικών δικογράφων και των
προτάσεων και από τα έγγραφα που υπάρχουν στη δικογραφία προκύπτει ότι για τα
αιτήματα της κρινόμενης αίτησης (πλην του αιτήματος της ανάθεσης προσωρινώς
στην αιτούσα της γονικής μέριμνας των ως άνω ανηλίκων τέκνων τους και του
αιτήματος να απαγορευτεί στον καθ’ου η
αίτηση να προσεγγίζει τον χώρο κατοικίας της αιτούσης και των ως άνω τέκνων
τους καθώς και των σχολείων τους) έχει εκδοθεί η με αριθμ. …./2014 απόφαση του
παρόντος Δικαστηρίου (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), πλην όμως δεν επακολούθησε άσκηση κύριας αγωγής με το αυτό περιεχόμενο
εντός της προθεσμίας των 30 ημερών, με αποτέλεσμα η ως άνω απόφαση να μην
ισχύει (άρθρο 693 παρ. 2 ΚΠολΔ), με αποτέλεσμα το προσωρινό δεδικασμένο που
απορρέει από την ως άνω απόφαση να μην ισχύει καθόσον το προσωρινό δεδικασμένο
παύει να ισχύει με την έκδοση αντίθετης ή μη απόφασης επί της κύριας δίκης (Π.
Τζίφρα, 1980, Ασφαλιστικά μέτρα, σελ. 68, αριθ.24, ΑΠ 1077/2008 «Νόμος») όπως
εν προκειμένω (μη έκδοση οριστικής απόφασης επί ασκηθείσης αίτησης). Συνεπώς η
προταθείσα ένσταση δεδικασμένου πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμη….»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.