Με την υπ.αρ. 181/2016
απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, απορρίφθηκε αίτημα ανάθεσης γονικής
μέριμνας ανηλίκου τέκνου στη μητέρα, για έλλειψη εννόμου συμφέροντός της,
εφόσον το τέκνο είναι και παραμένει εκτός γάμου της ίδιας και του πατέρα, ο
οποίος το αναγνώρισε εκούσια, οπότε η επιμέλεια της ανήκει και ασκείται αποκλειστικά
από την ίδια εκ του νόμου.
Παρατίθεται κατωτέρω απόσπασμα της ανωτέρω απόφασης δημοσιευμένης
στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ
«…Η αίτηση
παραδεκτά και αρμόδια φέρεται για συζήτηση ενώπιον αυτού του δικαστηρίου, που
είναι καθ` ύλην και κατά τόπον αρμόδιο, και συνακόλουθα έχει διεθνή δικαιοδοσία
(άρθρο 683 παρ. 1, 3 και 22 ΚΠολΔ) και σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, κατά την
προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Περαιτέρω, εφαρμοστέο δίκαιο για
την ένδικη έννομη σχέση είναι το ελληνικό, ως δίκαιο της τελευταίας κοινής
συνήθους διαμονής της αιτούσας και του τέκνου, που γεννήθηκε χωρίς γάμο των
γονέων του. Κατ` εφαρμογή του ελληνικού δικαίου, έτσι, η αίτηση πρέπει να
απορριφθεί ως μη νόμιμη διότι το αίτημα επιμελείας είναι απορριπτέο για έλλειψη
εννόμου συμφέροντος της αιτούσας (ΚΠολΔ 68), διότι, αφού, κατά τις παραδοχές
της, ο ανωτέρω ανήλικος υιός της, στον οποία αφορά, είναι και παραμένει εκτός
γάμου τέκνο της ιδίας και του, εκουσίως αναγνωρίσαντος αυτήν καθ΄ου, η γονική
γι` αυτόν μέριμνα, στην οποία περιλαμβάνεται και η επιμέλεια (ΑΚ 1510 παρ. 1β,
1518), ανήκει, αλλά και ασκείται αποκλειστικά από την ίδια εκ του νόμου (ΑΚ
1515 παρ. 1α), ώστε να μην παρίσταται
αναγκαία η προσφυγή της για το θέμα τούτο στο δικαστήριο, ενώ ο καθ΄ου, με
την εκούσια αναγνώριση του ανηλίκου, απέκτησε μεν αυτοδικαίως και έγινε φορέας
της γονικής γι`αυτήν μέριμνας και, επομένως και της επιμέλειας όχι όμως και την
άσκησή τους, αφού, κατά τις παραδοχές της αιτούσας, ούτε έπαψε η γονική μέριμνα
ή η επιμέλεια της ιδίας, ούτε αδυνατεί αυτή να τις ασκήσει, οπότε ο καθ΄ου θα
αποκτούσε αυτοδικαίως και την άσκησή τους (ΑΚ 1515 παρ. 1β), ούτε ανατέθηκε
στον καθ΄ου με δικαστική απόφαση η αποκλειστική ή από κοινού με την αιτούσα, άσκηση
της γονικής μέριμνας ή μέρους αυτής (1515 παρ. 2 ΑΚ), οπότε η αιτούσα θα είχε
έννομο συμφέρον προσφυγής στο δικαστήριο, προκειμένου να ανατεθεί στην ίδια η
αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του ανωτέρω τέκνου της (ΕφΘεσ 3025/98 Αρμ
53.54, Καράσης, στον ΑΚ Γεωργιάδη - Σταθόπουλου, άρθ. 1515, αρ. 6, 7, 8,
Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, ΟικγΔ, II, 1998, σ. 185-187). Συνεπώς, πρέπει να
απορριφθεί η αίτηση…».
Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος- Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.