Παράλειψη προκαταβολής εξόδων σε δίκη διατροφής

 

Παρατίθεται κατωτέρω απόσπασμα της υπ.αρ. 87/2020 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πατρών, δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ.

 

«… Κατά μεν τη διάταξη του άρθρου 173 παρ. 4 ΚΠολΔ, όπως ίσχυε κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής, επί της οποίας η κρινόμενη έφεση ήτοι πριν την αντικατάσταση της από το άρθρο 16 Ν3994/2011 «Σε δίκες διατροφής, όποιος έχει υποχρέωση σύμφωνα με το νόμο ή με δικαιοπραξία να δώσει διατροφή, προκαταβάλλει και τα, κατά την κρίση του δικαστή έξοδα και τέλη του ενάγοντος έως το ποσό των πενήντα χιλιάδων δραχμών». Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 174 παρ. 1 ΚΠολΔ «Όταν ο νόμος δεν προσδιορίζει με ακρίβεια τα έξοδα και τέλη που πρέπει να προκαταβληθούν για κάποια διαδικαστική πράξη ή συζήτηση, τα προσδιορίζει ο δικαστής, στον οποίο εκκρεμεί η δίκη και όταν πρόκειται για πολυμελές δικαστήριο, ο πρόεδρος με πράξη που γράφεται επάνω στη σχετική αίτηση και κοινοποιείται στον υπόχρεο για να τα προκαταβάλλει».

 

Από τη διάταξη του άρθρου 174 ΚΠολΔ προκύπτει ότι η υποχρέωση καταβολής των προκαταβλητέων εξόδων και τελών δικαστικής πράξης ή συζήτησης πρέπει, μετά τον προσδιορισμό τους από το δικαστή ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η δίκη, να εκπληρώνεται έως τη συζήτηση της υπόθεσης ή την επιχείρηση της πράξης, κατά τη χρονική ενέργεια των οποίων πρέπει να υπάρχει και η σχετική απόδειξη καταβολής αυτών. Η μη καταβολή των εξόδων του αντιδίκου, όπως στη δίκη διατροφής (άρθρο 173 παρ. 4 ΚΠολΔ), συνεπάγεται κατ' άρθρο 175 του ιδίου Κώδικα, πλασματική ερημοδικία αυτού που δεν προκατέβαλε τα έξοδα (βλ. Μπέη, Πολ. Δικ. άρθρο 175, ΕφΔωδ 77/2004 Δημ.Νόμος). Παρέχεται όμως η δυνατότητα στον ερήμην δικασθέντα με την άσκηση της εφέσεως του στα πλαίσια των άρθρων 527 και 529 Κ.Πολ.Δ., να καταβάλει τα έξοδα που ορίσθηκαν με την κατάθεση της αγωγής στη δευτεροβάθμια δίκη έως τη συζήτηση της εφέσεως. Η παράλειψη προκαταβολής των εξόδων αυτών και στη συζήτηση της εφέσεως ή η προκαταβολή τούτων μετά τη συζήτηση αυτής συνεπάγεται επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 175 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται, κατ' άρθρο 591 παρ. 1 του Κώδικα αυτού και στις διαφορές που αφορούν διατροφή και επιμέλεια τέκνων, την ερημοδικία του εκκαλούντος και συνεπώς η έφεση απορρίπτεται ως ανυποστήρικτη (ΑΠ60/2017 Δημ.Νόμος, Μον.Εφ.Πειρ.156/2016 ΔημΝόμος, Μον.Εφ.Πειρ.824/2014 Δημ. Νόμος, Εφ.ΑΘ.2680/2008 Δημ. Νόμος, Εφ.ΑΘ.5546/Δημ. Νόμος, Εφ.ΑΘ.1591/2005 Δημ. Νόμος, Εφ.Δωδ.77/2004 Δημ. Νόμος, Εφ.Πατρ.514/2003 Δημ. Νόμος, Εφ.Αθ.3821/2001 Δημ. Νόμος, Εφ.ΑΘ.6403/2001 Δημ. Νόμος, Εφ.ΑΘ.1381/2000 Δημ. Νόμος, Εφ.ΑΘ.7480/1998 Δημ. Νόμος).

 

Στην προκειμένη περίπτωση κατά την κατάθεση της ένδικης από 11/7/2007 (αριθμ. εκθ. καταθ.../2007) αγωγής περί διατροφής ανηλίκων τέκνων ορίσθηκαν με πράξη του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, ενώπιον του οποίου ασκήθηκε αυτή, τα προκαταβλητέα έξοδα της δίκης από τον εναγόμενο στο ποσό των 147 ευρώ (ισόποσο των 50.000 δραχμών) (βλ. την από 11/7/2007 πράξη του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών κάτω από την έκθεση κατάθεσης της αγωγής). Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι κατά τη μετ' αναβολή ορισθείσα δικάσιμο της 20ης/11/2008, μετά την αρχικώς αρισθείσα δικάσιμο της 13ης-3-2008 κατά την οποία η προαναφερόμενη υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε, ο εναγόμενος δεν εμφανίσθηκε ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, μολονότι επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα σε αυτόν ακριβές αντίγραφο της κρινόμενης αγωγής με τις επ' αυτού πράξεις α) ορισμού δικασίμου για την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο της 13ας/3/2008 και β) των ως άνω προκαταβλητέων εξόδων σύμφωνα με την υπ' αριθμ. ./25-7-2007 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πατρών …. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο δίκασε ερήμην του εναγομένου την αγωγή αυτή κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών που αφορούν διατροφή και επιμέλεια τέκνων σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 681Β και 666 παρ.1, 667, 670, 671 παρ. 1 έως 3 και 672 έως 676 ΚΠολΔ, όπως ίσχυαν κατά το χρόνο άσκησης της κρινόμενης αγωγής, με την υπ' αριθμ. 84/2009 οριστική απόφαση του δέχθηκε την αγωγή ως ορισμένη και νόμιμη και στη συνέχεια ως εν μέρει βάσιμη και κατ' ουσίαν και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στην … ως νόμιμη αντιπρόσωπο και για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων της … το ποσό των 550 ευρώ για το πρώτο (τέκνο) και το ποσό των 400 ευρώ για το δεύτερο (τέκνο) κάθε μήνα, για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής, ήτοι από 26/7/2007 έως 25/7/2009, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσης, κήρυξε την απόφαση του προσωρινά εκτελεστή και επέβαλε σε βάρος του εναγομένου τα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας δίκης. Όμως ο εναγόμενος δεν κατέβαλε τα οριζόμενα από τον αρμόδιο Δικαστή προκαταβλητέα έξοδα της πρωτοβάθμιας δίκης ούτε και προέβη στην καταβολή αυτών μέχρι τη συζήτηση της ασκηθείσας από τον ίδιο κρινόμενης έφεσης, αφού τέτοια καταβολή δεν αποδεικνύεται από σχετική απόδειξη πληρωμής αυτών προσκομιζόμενη από τον ίδιο (τον εναγόμενο), ούτε από ομολογία των ήδη ενηλικιωθέντων και παρισταμένων ιδίω ονόματι εναγόντων. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη έφεση κατά της υπ' αριθμ. 84/2009 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών πρέπει να απορριφθεί ως ανυποστήρικτη, αφού ο εκκαλών – εναγόμενος θεωρείται ότι είναι δικονομικώς απών λόγω της προαναφερόμενης δικονομικής αταξίας του (μη καταβολής από αυτόν μέχρι τη συζήτηση της έφεσης των προκαταβλητέων εξόδων της πρωτοβάθμιας δίκης) σύμφωνα με το άρθρο 175 ΚΠολΔ (άρθρα 524 παρ. 3, 591 παρ.1 και 681 Β ΚΠολΔ) (όπως οι διατάξεις αυτές ίσχυαν κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής). Περαιτέρω, λόγω της ερημοδικίας του εκκαλούντος πρέπει να οριστεί το νόμιμο παράβολο για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας απόφασης (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ). Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων για τον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας βαρύνουν τον εκκαλούντα, ο οποίος ηττάται (άρθρα 176, 183, 189 και 191παρ. 2 ΚΠολΔ) και στα οποία δεν περιλαμβάνονται τα προκαταβλητέα έξοδα, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

 

Δικάζει ερήμην του εκκαλούντος.

 

Ορίζει το παράβολο, για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας, κατά της απόφασης αυτής στο ποσό των διακοσίων ενενήντα (290,00) ευρώ.

 

Απορρίπτει την έφεση κατά της υπ' αριθμ. 84/2009 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών που αφορούν διατροφή και επιμέλεια τέκνων, ως ανυποστήρικτη.

 

Επιβάλλει σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων για τον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ…»

 

Στεφανία Σουλή

Δικηγόρος – Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια

https://stefaniasouli.gr/