Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

«ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΧΩΡΙΣΩ…»



«Γιατί έχουμε τόσα διαζύγια;» , «Γιατί χωρίζουν τα ζευγάρια;» , «Τι δεν πάει καλά στην εποχή μας και έχουν αυξηθεί τα διαζύγια;»....
Είναι μερικές από τις απορίες που τίθενται κατά καιρούς σε τηλεοπτικές αναλύσεις, σε άρθρα περιοδικών και εφημερίδων. 

Από την άλλη σίγουρα έχει περάσει από το μυαλό όλων μας το γιατί δεν χωρίζει ένα ζευγάρι τη στιγμή που φαίνεται ότι έχει αρκετά προβλήματα. 


Από όποια πλευρά και αν το δούμε, πρέπει να παραδεχθούμε ότι το διαζύγιο είναι μια δύσκολη κατάσταση που βιώνουν τόσο οι σύντροφοι όσο και τα παιδιά τους, εάν  υπάρχουν. 


Σε μια έρευνα που έγινε για τις ψυχολογικές συνέπειες του διαζυγίου, έδειξε πως όλοι όσοι αντιμετωπίζουν το διαζύγιο είτε ως μελλοντική διάλυση του γάμου είτε ως τετελεσμένη πράξη βιώνουν τρομερές συγκρούσεις: 91% του δείγματος αισθανόταν ασυνήθιστο βαθμό άγχους, 67% ένιωθαν δυστυχισμένοι και ανήσυχοι για το μέλλον, 44% παρουσίασαν κατάθλιψη. 


Οι περισσότεροι ανησυχούσαν για το πώς θα ζήσουν πάλι μόνοι. Τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα για τις γυναίκες καθώς έρευνες έχουν δείξει πως μεγάλο ποσοστό γυναικών προσβάλλονται από κατάθλιψη, αφού η κοινωνία τις θέλει πιο παθητικές στην αντιμετώπιση προβλημάτων, ενώ αντίθετα θέλει τους άνδρες περισσότερο ενεργητικούς και αποτελεσματικούς στην επίλυση προβλημάτων. 


Παρόλα αυτά για τη ζωή μετά το διαζύγιο, έχουμε δει, πως οι γυναίκες με μεγαλύτερη προσδοκία για την ισότητα των δύο φύλων ήταν πολύ καλύτερα προσαρμοσμένες από εκείνες με λιγότερη αντίληψη ισότητας στη στάση τους. 


Μετά το διαζύγιο η γυναίκα θεωρείται ακόμη πιο υπεύθυνη από πριν για τη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών της και ειδικά αν έχει πάρει και την πρωτοβουλία για το διαζύγιο «κουβαλά» και τις ενοχές πως διέλυσε την οικογένεια και την ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών της. 


Η άνιση μεταχείριση των δύο φύλων σε όλους τους τομείς είναι ένα κοινωνικό δεδομένο και αυτή η άνιση μεταχείριση είναι ικανή να δημιουργήσει στη γυναίκα ποικίλα προβλήματα, που πολλές φορές φαντάζουν προσωπικά, αλλά όπως έχουμε δει και διαπιστώσει μέσα από μελέτες, είναι κυρίως κοινωνικά. 


Το διαζύγιο πολλές φορές φαίνεται να είναι μια λύση στα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει μια γυναίκα στο γάμο, αλλά ακόμη και αν πληρεί τις προϋποθέσεις για μια καλή διαβίωση της ίδιας και των παιδιών της (πχ οικονομική ανεξαρτησία) είναι εύλογος ο φόβος της για το τι μπορεί να επακολουθήσει. 


Η ενημέρωση των ίδιων των γυναικών αλλά και της κοινωνίας γενικότερα πάνω σε θέματα ισότητας των δύο φύλων, θα διευκόλυνε αρκετά τη διαδικασία ενός διαζυγίου, συμβάλλοντας έτσι σε ένα καλύτερο κλίμα τόσο για τους συντρόφους όσο και για τα παιδιά τους.

Μαρία Τόπα, ψυχολόγος
υποψ διδ Παν Θεσσαλίας
Επιστημονική & Διοικητική Υπεύθυνη ΚεΣυΣΕ
Τηλ. ΚεΣυΣΕ : 2421025571

Η άλλη οπτική για την Ανορεξία – Βουλιμία



Η πραγματικότητα της ανισότητας των δύο φύλων αποτελεί τη νοοτροπία, την ιδεολογία μιας κοινωνίας που τα ίδια της τα μέλη, την εσωτερικεύουν, με αποτέλεσμα να τη δέχονται και να την ασπάζονται....
Οι αρνητικές συνέπειες μιας τέτοιας εσωτερίκευσης μπορούν να ειδωθούν στις διάφορες ψυχολογικές διαταραχές, που εμφανίζουν οι γυναίκες.

Αντίθετα με τη νοσηλευτική επικράτηση, όπου οι άνδρες φαίνονται να νοσηλεύονται σε μεγαλύτερα ποσοστά από τις γυναίκες στα ψυχιατρεία, στο γενικό πληθυσμό, οι γυναίκες εμφανίζουν διπλάσια ή περισσότερα ποσοστά γενικής ψυχοπαθολογίας από τους άνδρες. Οι γυναίκες στρέφονται ενάντια στον εαυτό τους , εκδηλώνουν για παράδειγμα ανορεξία, κατάθλιψη, ενώ οι διαταραχές των ανδρών είναι πιθανότερο να καταλήξουν σε εκδήλωση επιθετικότητας ενάντια σε άλλους.  


Η ψυχογενής ανορεξία και βουλιμία θεωρούνται κατεξοχήν γυναικείες διαταραχές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παρατηρούνται και στους άνδρες, και απασχολούν πολλές οικογένειες. Η ψυχογενής ανορεξία παρατηρείται κυρίως στα κορίτσια κατά την εφηβική τους ηλικία και το πιο συχνό σύμπτωμα είναι η συνεχής ενασχόληση με την εμφάνισή τους που προσπαθώντας να τη βελτιώσουν καταβάλλουν έντονη προσπάθεια με εξαντλητικές δίαιτες για να χάσουν βάρος. Αντιμετωπίζουν με φόβο και άγχος τις αυξάνουσες διαστάσεις τους, αμφιβάλλουν για την ελκυστικότητά τους και τη γενικότερη αξία τους.


Εκδηλώνουν επίσης φοβική αποχή για το σχολείο, αρνούνται κατηγορηματικά να συναναστραφούν με συνομηλίκους τους ή να δεχθούν βοήθεια από κάποιον ειδικό. Τα βουλιμικά άτομα καταναλώνουν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και γρήγορα μεγάλες ποσότητες τροφής και ιδιαίτερα μεγάλες ποσότητες γλυκών.


Σε αντίθεση με τα ανορεκτικά άτομα, τα βουλιμικά γνωρίζουν ότι η κατάστασή τους είναι παθολογική και μετά από τα επεισόδια υπερφαγίας νιώθουν τύψεις και κατηγορούν τον εαυτό τους. Στην περίπτωση της βουλιμίας το άτομο αδυνατεί να ελέγξει την συμπεριφορά πρόσληψης τροφής και καταφεύγει σε διουρητικά ή καθαρτικά, προκαλεί εμετό, εφαρμόζει αυστηρή δίαιτα ή επιδίδεται σε εντατική άσκηση, προκειμένου να χάσει κιλά.


Τα στερεότυπα για τη θηλυκότητα, η δομή και οργάνωση της οικογένειας με τις υψηλές απαιτήσεις, τη συναισθηματική στέρηση, τη μη αποδοχή, τη στέρηση των ευκαιριών για πρωτοβουλίες και μια ολόκληρη βιομηχανία «ομορφιάς» δημιουργούν ένα αίσθημα κατωτερότητας σε όλες σχεδόν τις γυναίκες και μια πεποίθηση ότι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει και να είναι αποδεκτή, είναι να μειώσει στο ελάχιστο τις ανάγκες της, βιολογικές και συναισθηματικές, με οποιοδήποτε κόστος, ακόμη και το θάνατο.


Πριν λοιπόν καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι εμείς ή τα παιδιά μας είμαστε απλά αυστηροί με την εμφάνισή μας, πριν κατηγορήσουμε για άλλη μια φορά το γονίδιο ενός από τους συγγενείς μας, ας σκεφτούμε μέχρι που είμαστε διατεθειμένοι να φθάσουμε. Η ψυχογενής ανορεξία και βουλιμία είναι διαταραχές με πολλές προεκτάσεις και σοβαρότατες επιπτώσεις τόσο στο σωματικό όσο και στο συναισθηματικό επίπεδο.

Μαρία Τόπα, ψυχολόγος
υποψ διδ Παν Θεσσαλίας
Επιστημονική & Διοικητική Υπεύθυνη ΚεΣυΣΕ


Τηλ. ΚεΣυΣΕ : 2421025571


Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Διαζύγιο: Συναισθήματα και αποφάσεις ζωής


Αλήθεια είναι, στο άκουσμά της και μόνο, η λέξη διαζύγιο  προκαλεί στους περισσότερους, αναστάτωση, ταραχή ακόμα και πανικό.

Είτε είναι κοινή επιλογή, είτε όχι, ο χωρισμός είναι απώλεια και θα πονέσει και τις δύο πλευρές. Θα πονέσουν και τα παιδιά, εάν υπάρχουν.

Τα έντονα συναισθήματα που συνοδεύουν ένα διαζύγιο οδηγούν συχνά τους συζύγους σε λανθασμένες αποφάσεις και παρορμητικές κινήσεις,  με μόνο κίνητρο την επιθυμία για εκδίκηση ή για τιμωρία. Η αμφιθυμία να φερθώ πολιτισμένα ή να του δείξω εγώ, ενισχύεται και από την τάση των περισσοτέρων να συμβουλεύονται τους  φίλους τους και την οικογένεια.  Είναι σημαντικό να έχουμε ανθρώπους γύρω μας να μας αγαπάνε,  να μας στηρίζουνε αλλά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν εμάς, να πάρουν αυτοί τις αποφάσεις για εμάς. Ειδικά στις περιπτώσεις που ο γάμος είναι ακόμα ζωντανός και υπάρχει ελπίδα για αλλαγή, ανασυγκρότηση και αναστήλωση είναι επιπόλαιο, παρακινδυνευμένο και αυτοκαταστροφικό  να βασιζόμαστε στις «καλοπροαίρετες» συμβουλές των φίλων και συγγενών.

«Δύο τα εναντιώτατα ευβουλία είναι: τάχος τε και οργήν»  έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και εννοούσαν ότι η βιασύνη και η οργή οδηγούν σε λήψη λανθασμένης απόφασης. Αντιθέτως η συναισθηματική ηρεμία και η διερευνητική θεώρηση και ανάλυση των γεγονότων αποτελούν  εγγύηση για τη λήψη ορθής απόφασης. Η βοήθεια του ειδικού είναι υπέρ-πολύτιμη αυτές τις δύσκολες στιγμές και η συμβουλευτική θα σε βοηθήσει  να δεις  τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.

Η συμβουλευτική θα σε βοηθήσει  να δεις τη θέση σου μέσα στο γάμο. Θα σε βοηθήσει να συνειδητοποιήσεις τα λάθη σου ή τις παραλείψεις σου και  να αναλάβεις το δικό σου μερίδιο ευθύνης. Θα σε βοηθήσει να κινητοποιηθείς και να πάρεις πρωτοβουλίες.  Όταν ο γάμος είναι ακόμα ζωντανός  πρέπει και επιβάλλεται να το παλέψεις.  

Η συμβουλευτική θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις και να διεκδικήσεις τα δικαιώματά σου καθώς θα σου δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα που έχεις και αφορούν νομικά ζητήματα που ανακύπτουν μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης ή τη λύση του γάμου. 

Η συμβουλευτική θα σε βοηθήσει να προστατεύσεις καλύτερα τα παιδιά σου.

Η ομαδική συμβουλευτική (παρουσία συγγενικού σου  προσώπου) θα ενδυναμώσει τη σχέση σου με τους συγγενείς σου. 

Η συμβουλευτική θα σε βοηθήσει να έχεις καλύτερη και ουσιαστική επικοινωνία με την άλλη πλευρά και θα ενισχύσει τις πιθανότητες, αν όχι μίας επανασύνδεσης, σίγουρα μίας συναινετικής και δίκαιης λύσης των θεμάτων. 


Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος - Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
https://stefaniasouli.gr/

Οι πιο συχνές ερωτήσεις σε περίπτωση χωρισμού-διαζυγίου




ΧΩΡΙΖΩ  ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙ;  ->  





1) Το σπίτι είναι στο όνομά του. Είμαι άνεργη, δεν έχω ιδιόκτητη κατοικία και έχω ανήλικα παιδιά. Μπορώ να ζητήσω να φύγει και να μείνω εγώ με τα παιδιά;

2) Δε θέλω τίποτε από αυτόν. Θέλω να φύγω! Τώρα! Μπορώ να πάρω τα παιδιά και να φύγω;

3) Με πέταξε έξω από το σπίτι και κρατάει τα παιδιά. Εγώ μένω στη μάνα μου. Μου είπε ότι άλλαξε κλειδαριά και ότι αν πατήσω θα μου κόψει τα πόδια. Πήγε και στην αστυνομία και δήλωσε ότι τους εγκατέλειψα. Έτσι μου είπε. Υπάρχει περίπτωση να μου επιτρέψει το δικαστήριο να μείνω στο σπίτι, που είναι δικό του, με τα παιδιά;

4) Τα παιδιά είναι μεγάλα [ενήλικα]. Υπάρχει περίπτωση να μείνω εγώ στο σπίτι; Και πώς θα γίνει αυτό;

5) Το σπίτι όπου μένουμε είναι δικό μου. Μου είπε ότι θα φύγει αλλά θα πάρει τα πράγματα. Εγώ δεν έχω χρήματα να αγοράσω άλλα. Έχω μικρά παιδιά. Είναι δυνατόν να μου πάρει τα πράγματα;

6) Υπογράψαμε στο ιδιωτικό συμφωνητικό του συναινετικού διαζυγίου ότι θα μένω στο σπίτι του, μέχρι τα παιδιά να γίνουν 18. Είμαι κατοχυρωμένη;

7) Είμαι άνεργη. Θα μου βγάλει το δικαστήριο διατροφή;

8) Έχω σοβαρό πρόβλημα υγείας και δεν μπορώ να εργαστώ. Δικαιούμαι διατροφή;

9) Είμαι 55 ετών και δεν μπορώ να βρω δουλειά. Είναι υποχρεωμένος να μου δίνει διατροφή;

10) Θα δικαιούμαι διατροφή μετά το διαζύγιο;

11) Αν πάρω διαζύγιο και πεθάνει κάποια στιγμή, θα δικαιούμαι μέρος από τη σύνταξή του;

12) Το δικαστήριο το κέρδισα και πέτυχα μια καλή διατροφή. Αλλά τόσοι μήνες πέρασαν και δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ. Ο δικηγόρος μού είπε ότι από τη στιγμή που είναι ελεύθερος επαγγελματίας και δεν έχει περιουσία δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Τόσος κόπος, τόσα έξοδα, και να μην μπορώ να κάνω τίποτα…;

 13) Υπογράψαμε ιδιωτικό συμφωνητικό για την πρώτη συζήτηση του συναινετικού διαζυγίου, ότι δεν έχω καμία απαίτηση. Ούτε για διατροφή ούτε και στην περιουσία του. Στο συμφωνητικό μπήκε η διατροφή των παιδιών και δεσμεύτηκε –προφορικά– να πληρώνει όλα τα έκτακτα έξοδα των παιδιών και ό,τι σοβαρό προέκυπτε. Όλα αυτά έγιναν παρουσία του δικηγόρου του. Εγώ δυστυχώς του είχα εμπιστοσύνη. Αυτόν το μήνα προέκυψαν διάφορα έκτακτα έξοδα. Τον πήρα τηλέφωνο, με έβρισε αισχρά και μου είπε επί λέξει: «Θα πάρεις από τα τρία το μ......». Μπορώ να πάω δικαστήριο και να ζητήσω μεγαλύτερη διατροφή για τα παιδιά και διατροφή για μένα; Βγάζει ένα σωρό χρήματα…

14) Βγάλαμε συναινετικό διαζύγιο. Στο ιδιωτικό συμφωνητικό είχε δεσμευθεί να πληρώνει τη δόση από ένα δάνειο που είχε πάρει εκείνος, αλλά ήταν στο όνομά μου. Δεν έχει πληρώσει τρεις δόσεις. Η τράπεζα με απειλεί ότι θα κατασχέσει το σπίτι μου. Τι μπορώ να κάνω;

15) Μου είπε ότι συμφωνεί να βγάλουμε συναινετικό διαζύγιο. Μου είπε ότι όλα θα τα αναλάβει ο δικηγόρος του. Είναι σωστό να έχουμε ένα δικηγόρο;

16) Υπάρχουν εκκρεμότητες. Έχω δικαιώματα στην περιουσία που φτιάξαμε όλα αυτά τα χρόνια και είναι όλη στο όνομά του. Με συμφέρει να βγάλω συναινετικό διαζύγιο;

17) Όλη η περιουσία που κάναμε είναι στο όνομά του. Δε δικαιούμαι τίποτα εγώ, ύστερα από είκοσι χρόνια γάμου;

18) Φοβάμαι ότι θα πουλήσει τα πάντα. Πώς μπορώ να προστατευθώ;

19) Σκέφτομαι να επιστρέψω στους γονείς μου που ζουν στην επαρχία. Μου λέει ότι αν φύγω από την Αθήνα θα πάρει την επιμέλεια των παιδιών. Υπάρχει κίνδυνος να χάσω την επιμέλεια των παιδιών επειδή θέλω να μετακομίσω σε άλλη πόλη;

20) Κατέθεσε και αυτός αίτηση και διεκδικεί την επιμέλεια του παιδιού. Υπάρχει περίπτωση να την κερδίσει;

21) Μου λέει ότι επειδή είμαι ξένη, το δικαστήριο θα δώσει το παιδί σε αυτόν. Υπάρχει περίπτωση να χάσω το παιδί μου;

22) Έχουμε ένα παιδί μαζί. Το έχει αναγνωρίσει σε συμβολαιογράφο. Με απειλεί ότι αν χωρίσουμε θα διεκδικήσει την επιμέλεια. Υπάρχει περίπτωση να του τη δώσει το δικαστήριο από τη στιγμή που δεν είμαστε παντρεμένοι; Μήπως πρέπει να τον προλάβω και να πάρω την επιμέλεια του παιδιού μου;

23) Έχουμε ένα παιδί και το έχει αναγνωρίσει. Μου λέει ότι δε θα μου δίνει διατροφή για το παιδί, γιατί δεν είμαστε παντρεμένοι… Είναι δυνατόν να συμβεί αυτό;

 
                                                           *******************







Διάφορα νομικά θέματα αναφύονται από τη στιγμή που η γυναίκα θα αποφασίσει να εγκαταλείψει τον βίαιο σύζυγο ή σύντροφο: θέματα μετοίκησης του βίαιου συζύγου και ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης· θέματα κατανομής κινητών και οικιακών αντικειμένων· θέματα επιμέλειας και διατροφής των παιδιών· θέματα διατροφής της εν διαστάσει ή διαζευγμένης γυναίκας· θέματα αξίωσης συμμετοχής της συζύγου στα αποκτήματα του γάμου.
Οι περισσότερες γυναίκες που απευθύνονται στο Συμβουλευτικό Κέντρο όχι μόνο αγνοούν τα στοιχειώδη δικαιώματά τους και τον τρόπο που μπορούν να τα ασκήσουν αλλά συχνά είναι, από το σύζυγο, παραπληροφορημένες.
Οι ερωτήσεις στην αρχή του κεφαλαίου είναι ενδεικτικές. Τίθενται από τις περισσότερες γυναίκες την κρίσιμη στιγμή της απόφασης. Θα επιχειρήσω να απαντήσω σε κάθε μία ερώτηση, επισημαίνοντας παράλληλα την ανάγκη λήψης και καταγραφής πλήρους ιστορικού της κάθε υπόθεσης από τον νομικό σύμβουλο ή τον πληρεξούσιο δικηγόρο της γυναίκας. Επισημειώνεται ότι κάθε υπόθεση είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερη και χρήζει βαθιάς ανάλυσης και μελέτης προκειμένου να ενταχθεί στο νομοθετικό πλαίσιο που τη διέπει ή στη νομολογική πρακτική που ακολουθείται.
ΕΡΩΤΗΣΗ 19η: Σκέφτομαι να επιστρέψω στους γονείς μου που ζουν στην επαρχία. Μου λέει ότι αν φύγω από την Αθήνα θα πάρει την επιμέλεια των παιδιών. Υπάρχει κίνδυνος να χάσω την επιμέλεια των παιδιών επειδή θέλω να μετακομίσω σε άλλη πόλη;
Σύμφωνα με το άρθρο 1518, παρ. 1 του Α.Κ.: «η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευσή του, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του».
Ο γονέας ο οποίος έχει το δικαίωμα άσκησης της επιμέλειας έχει και το δικαίωμα προσδιορισμού του τόπου διαμονής του τέκνου. Από τη στιγμή που το δικαστήριο αναθέτει στη μητέρα την επιμέλεια του παιδιού της, ο νόμος της δίνει το δικαίωμα να προσδιορίσει και τον τόπο διαμονής του. Γίνεται δεκτό από τη νομολογία ότι η άσκηση του δικαιώματος αυτού δεν πρέπει καταρχήν να δυσχεραίνει ή και να ματαιώνει την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας του τέκνου με τον άλλο γονέα.
Έχει κριθεί ότι δε θεωρείται κακή άσκηση της γονικής μέριμνας από τη μητέρα, όταν αυτή προσδιορίζει τον τόπο διαμονής του παιδιού, ακόμη και στην αλλοδαπή. Εάν ο προσδιορισμός του τόπου διαμονής του τέκνου δυσχεραίνει σημαντικά την επικοινωνία με τον πατέρα του και το συγγενικό περιβάλλον, δημιουργούν την ανάγκη κάποιας ειδικής ρύθμισης του τρόπου επικοινωνίας […] (Εφ. Θεσ. 485/1999, Αρμενόπουλος, Έτος 2001, σελ. 480 επ.).
Κατά συνέπεια, αν το δικαστήριο αναθέσει σ’ εσένα την επιμέλεια των παιδιών σου, έχεις το δικαίωμα να προσδιορίσεις και τον τόπο διαμονής τους.
ΕΡΩΤΗΣΗ 23η: Έχουμε ένα παιδί και το έχει αναγνωρίσει. Μου λέει ότι δε θα μου δίνει διατροφή για το παιδί, γιατί δεν είμαστε παντρεμένοι. Είναι δυνατόν να συμβεί αυτό;
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1484 του Α.Κ.: «Σε περίπτωση αναγνώρισης, εκούσιας ή δικαστικής, αν ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, το τέκνο έχει ως προς όλα θέση γεννημένου σε γάμο απέναντι στους δύο γονείς και τους συγγενείς τους». Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη 1486, παρ. 2 του Α.Κ.: «Το ανήλικο τέκνο, και αν ακόμη έχει περιουσία, έχει δικαίωμα διατροφής από τους γονείς του, εφόσον τα εισοδήματα της περιουσίας του ή το προϊόν της εργασίας του δεν αρκούν για τη διατροφή του».
Όπως επίσης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1489, παρ. 2 του Α.Κ.: «Οι γονείς έχουν υποχρέωση να διατρέφουν το τέκνο τους από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του».
Τα εκτός γάμου γεννηθέντα τέκνα, εφόσον έχουν αναγνωρισθεί εκουσίως ή δικαστικώς με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, εξομοιώνονται νομικώς απέναντι στους γονείς και στους συγγενείς των τελευταίων με τα τέκνα που γεννήθηκαν σε γάμο (Εφ. Αθ. 2622/1995, Ελλ. Δνη., Τόμος 37, σελ. 1.118, Εφ. Θεσ. 2518/1995, Ελλ. Δνη., Τόμος 38, σελ. 1.163).
Η υποχρέωση των γονέων, ανάλογα με τις δυνάμεις τους για διατροφή των τέκνων τους, δε διαρκεί μόνο μέχρι την ενηλικίωσή τους, αλλά και ύστερα από αυτήν, αν αυτά δεν μπορούν να διατρέφουν τον εαυτό τους από την περιουσία τους ή από εργασία κατάλληλη για την ηλικία τους, την κατάσταση της υγείας τους και τις λοιπές βιοτικές τους συνθήκες και των τυχόν αναγκών της εκπαίδευσής τους (Α.Π. 1060/1993, Ελλ. Δνη., Τόμος 35, σελ. 1.292).
Κατά συνέπεια ο σύντροφός σου έχει υποχρέωση διατροφής απέναντι στο παιδί σας. Θα απευθυνθείς στο αρμόδιο δικαστήριο προκειμένου να επιδικαστεί διατροφή στο ανήλικο τέκνο σου.
(Τις απαντήσεις, τεκμηριωμένες νομολογιακά, θα τις διαβάσετε στο Κεφάλαιο 13, σελ.318-344 του βιβλίου, Αθέατη Βία - Η αγάπη δεν πρέπει να πονάει, εκδόσεις Άνεμος)




Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος - Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
https://stefaniasouli.gr/



Πρόγραμμα "ΝΟΜΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ" για το 2013 -2014

Σε ποιούς απευθύνεται το Πρόγραμμα και για ποιες υποθέσεις;

Ομάδα στόχος (επωφελούμενοι) - Δικαιούχοι


Δικαιούχοι (ομάδα-στόχος) της δωρεάν νομικής βοήθειας είναι οι ανήλικοι, καθώς και νέοι από 18 έως 30 ετών (σε ειδικές περιπτώσεις έως 35 ετών) για συγκεκριμένης φύσης υποθέσεις. Ειδικότερα, με βάση το αντικείμενο της υπόθεσης παρέχεται νομική συνδρομή  είτε για εξωδικαστικές ενέργειες είτε για παράσταση στο δικαστήριο στις παρακάτω περιπτώσεις:

Ποινικές διαφορές:

Α. Σε ανήλικους ή νέους έως 30 ετών,  αρκεί το αντικείμενο για το οποίο ζητείται η συνδρομή να είναι σε συνάφεια με υπόθεση/απόφαση/ποινική μεταχείριση σχετική με τη χρονική περίοδο της ανηλικότητας (>18ετών)

Β . Σε νέους 18-30 ετών για υποθέσεις που αφορούν μόνο σε:

·        περιπτώσεις κακοποίησης (ειδικότερα, για τις γυναίκες η υπηρεσία παρέχεται έως την ηλικία των 35 ετών)

·        περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας (ειδικότερα, για τις γυναίκες η υπηρεσία παρέχεται έως την ηλικία των 35 ετών)

·        παράνομη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων (ειδικότερα, για τις γυναίκες η υπηρεσία παρέχεται έως την ηλικία των 35 ετών)

·        χρήση απαγορευμένων ουσιών και τέλεση αξιοποίνων πράξεων που σχετίζεται με την χρήση απαγορευμένων ουσιών



Αστικές διαφορές:

Α.    Σε ανήλικους (για όλες τις διαφορές)

Β.  Σε νέους 18-30 ετών για αστικές διαφορές που προκύπτουν από ή έχουν συνάφεια με υποθέσεις που αφορούν κακοποίηση, παράνομη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων, ενδοοικογενειακή βία, χρήση απαγορευμένων ουσιών και τέλεση αξιοποίνων πράξεων που σχετίζονται με την χρήση απαγορευμένων ουσιών, καθώς και για αστικές διαφορές οικογενειακού δικαίου (ειδικότερα, παρέχεται κατ’ εξαίρεση νομική συνδρομή είτε για εξωδικαστικές ενέργειες  είτε για παράσταση στο δικαστήριο για   νέους μέχρι 35 ετών, σε υποθέσεις επιμέλειας ανήλικων παιδιών)  

Γ.  Σε νέους 18-35 ετών για υποθέσεις και διαφορές που σχετίζονται με την εφαρμογή του Νόμου 3869/2010 για τη ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων.

 

Διοικητικές διαφορές:

Σε ανήλικους, και, κατά προτεραιότητα, σε ασυνόδευτους ανήλικους, για διαφορές που προκύπτουν από ή αφορούν ιδίως σε: υποβολή αντιρρήσεων κατά διοικητικής κράτησης, έκδοση δικαστικής απόφασης απέλασης, έλεγχο και ενημέρωση των ασυνόδευτων ανηλίκων για το περιεχόμενο και τη σημασία των εγγράφων-υπηρεσιακών σημειωμάτων που τους αποδίδονται, ορθή καταγραφή προσωπικών στοιχείων (ηλικίας, συνοδείας ή μη), διαδικασία ασύλου (καταγραφή – υποβολή αιτήματος, παράσταση στη συνέντευξη για το άσυλο στον πρώτο και το δεύτερο βαθμό, σύνταξη γραπτού υπομνήματος για την υποστήριξη ατομικών περιπτώσεων όσων αφορά τους λόγους δίωξης κλπ., υποβολή προσφυγής κατά της απορριπτικής απόφασης, κατά της απόφασης διακοπής), παράσταση στις αρμόδιες υπηρεσίες για την έκδοση και απόδοση δημοσίων εγγράφων (Α.Φ.Μ., άδεια εργασίας κλπ), έκδοση-ανανέωση άδειας παραμονής βάσει του Ν. 3386/2005, εθελοντικό επαναπατρισμό, διασφάλιση κοινωνικών δικαιωμάτων (ένταξη στην εκπαίδευση, πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ.)

 
Εργατικές διαφορές:

Α. Σε ανήλικους και νέους έως 30 ετών (για όλες τις διαφορές)

 

Κατ’ εξαίρεση, μετά από αίτημα του αρμόδιου Φορέα υλοποίησης και γραπτή έγκριση της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, επιτρέπεται η παροχή δωρεάν νομικής βοήθειας σε νέους έως 30 ετών από το Πρόγραμμα και για περιπτώσεις που δεν προβλέπονται ρητά στις παραπάνω αναφερόμενες κατηγορίες υποθέσεων, αλλά λόγω συνδρομής τεκμηριωμένων ειδικών ή/και εκτάκτων συνθηκών (πχ αποδεδειγμένη απορία), για ανθρωπιστικούς λόγους ή από ιδιαίτερο ηθικό καθήκον, κρίνεται ότι οι αιτούντες χρήζουν άμεσης δωρεάν νομικής συνδρομής.

 
Το Πρόγραμμα Νομικής Βοήθειας για Νέους, λειτουργεί συμπληρωματικά προς τις δυνατότητες δωρεάν νομικής συνδρομής που παρέχει ο Ν. 3226/2004, και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να τον υποκαταστήσει. Ειδικότερα, επεκτείνει τη δυνατότητα παροχής δωρεάν νομικής συνδρομής με κριτήριο την ενισχυμένη προστασία της ανηλικότητας και της νεότητας, στοχεύοντας σε συγκεκριμένες κατηγορίες ευπαθών κοινωνικά ομάδων νέων και για συγκεκριμένου είδους υποθέσεις.