Η επανάσταση των σέβεντις

Όλο και πιο συχνά τηλεφωνούν στις υποστηρικτικές υπηρεσίες ηλικιωμένες γυναίκες, ενήλικα παιδιά ή συγγενείς και φίλοι αυτών, και ζητούν για λογαριασμό των γυναικών, βοήθεια, οικονομική ή νομική. Χαρακτηριστικό γνώρισμα στις περισσότερες περιπτώσεις είναι η ύπαρξη γάμου πλέον των 50 ετών, η οικειοθελής μετοίκηση του συζύγου από την συζυγική οικία, ιδιοκτησίας του, σε άλλη οικία, πάλι ιδιοκτησίας του, και η απόλυτη εγκατάλειψη των γυναικών – συζύγων που συντηρούνται πλέον με την οικονομική βοήθεια των παιδιών τους (όσα μπορούν να βοηθήσουν και δεν είναι άνεργα) ή με την ελεημοσύνη φίλων και συγγενών.

Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις τα ενήλικα παιδιά του ζευγαριού, προσπάθησαν να νουθετήσουν τον επαναστάτη γονέα, απαιτώντας  από αυτόν να επιστρέψει στην οικογενειακή στέγη.  Η αρνητική απάντηση, πανομοιότυπη στις περισσότερες περιπτώσεις, καταδεικνύει την σθεναρή επιθυμία του προσώπου που εγκαταλείπει, να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του, όπως αυτό επιθυμεί. 

Και ενώ ένας ειδικός θα δώσει αρκετά ελαφρυντικά σε αυτή την συμπεριφορά, συναισθανόμενος την ψυχική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το πρόσωπο που αποφασίζει να εγκαταλείψει τον/την σύντροφό του και τους παράγοντες (ενδογενείς ή εξωγενείς) που το οδήγησαν σε αυτή την απόφαση, όμως δεν παύει να είναι μία εγωιστική απόφαση, αφού δεν λαμβάνει υπόψη την οδυνηρή κατάσταση στην οποία βάζει την άλλη πλευρά. 

Κανένας δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να παραμείνει σε ένα γάμο. Όταν όμως φεύγει, οφείλει να φροντίσει τον επί 50 ετών σύντροφό του, τον οποίο συνειδητά στις περισσότερες περιπτώσεις, έχει υποβάλλει σε αδυναμία. Δεν είναι τυχαίο που σχεδόν όλες οι γυναίκες αφοσιώθηκαν στο μεγάλωμα των παιδιών και στην φροντίδα της οικογένειας, δεν εργάστηκαν και τώρα δεν λαμβάνουν σύνταξη.

Στεφανία Σουλή

Δικηγόρος  

http://www.stefaniasouli.gr/prophil/