Σύμφωνα με το άρθρο 1393, εδάφιο α΄ του Α.Κ., «Σε περίπτωση
διακοπής της συμβίωσης, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το επιβάλλουν λόγοι
επιείκειας ενόψει των ειδικών συνθηκών του καθενός από τους συζύγους και του
συμφέροντος των τέκνων, να παραχωρήσει στον ένα σύζυγο την αποκλειστική χρήση
ολόκληρου ή τμήματος του ακινήτου που χρησιμεύει για κύρια διαμονή των ίδιων
(οικογενειακή στέγη), ανεξάρτητα από το ποιος από αυτούς είναι κύριος ή έχει
απέναντι στον κύριο το δικαίωμα της χρήσης του…»
Η εν λόγω παραχώρηση γίνεται με βάση τις ειδικές συνθήκες του καθενός συζύγου, το συμφέρον των τέκνων και
τις αρχές της επιείκειας, οι οποίες είναι δυνατόν να επιβάλλουν, κατά
περίπτωση, η παραχώρηση αυτή να γίνεται και προς το σύζυγο που δεν έχει
εμπράγματο ή ενοχικό δικαίωμα στο ακίνητο, όπως επίσης να γίνεται με αντάλλαγμα
ή χωρίς αντάλλαγμα, το οποίο είναι δυνατόν να υπολογισθεί ή και να μην
υπολογισθεί κατά τον καθορισμό της διατροφής, που οφείλει ο υπόχρεος και κύριος
της παραχωρούμενης οικογενειακής στέγης στον άλλο σύζυγο ή στα τέκνα του (Α.Π.
792/2000, αδημοσίευτη).
Η παραχώρηση χρήσης της οικογενειακής στέγης μπορεί να
επιτευχθεί είτε δικαστικά είτε συμβολαιογραφικά, είτε με ιδιωτικό συμφωνητικό
είτε με προφορική συμφωνία. Ισχύει για όσο διάστημα βρίσκεται το ζευγάρι σε
διάσταση και διαρκεί έως την αμετάκλητη
απόφαση του διαζυγίου. Με τη λύση του γάμου (με αμετάκλητη απόφαση), ο/η σύζυγος μπορεί να ζητήσει την έξωσή του άλλου συζύγου ή
να ζητήσει να του καταβάλλει μίσθωμα (ενοίκιο).
Σύμφωνα με τη νομολογία, η απόφαση που εκδίδεται κατά το άρθρο
1393 του Α.Κ. «Ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης» παύει να ισχύει
αυτοδικαίως, αν δε ζητηθεί η τροποποίησή της, μετά τη διά αμετακλήτου αποφάσεως
λύση ή ακύρωση του γάμου, οπότε οι σχέσεις των συζύγων αναφορικά με την
κυριότητα, τη νομή ή τη χρήση του ακινήτου, που χρησίμευε ως οικογενειακή
στέγη, διέπονται πλέον από τις γενικές διατάξεις του εμπράγματου και ενοχικού
δικαίου (Εφ. Αθ. 335/93, Ελλ. Δνη., Τόμος 35, σελ. 485). Επίσης σύμφωνα με τη
νομολογία, η παραχώρηση της χρήσης της οικογενειακής στέγης, σε περίπτωση
διακοπής της συμβίωσης, στον έναν από τους συζύγους με δικαστική απόφαση κατ’
άρθρο 1393 του Α.Κ., αποτελεί περίπτωση παροχής διατροφής σε είδος (Ειρ. Αθ.
1185/1996, Νομικό Βήμα, Έτος 1998, Τόμος 46, σελ. 541).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.