Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

Δεν δίνει διατροφή

  
Οι αποφάσεις διατροφών μένουν συχνά ανεκτέλεστες, γιατί ο/η δικαιούχος δεν μπορεί να εισπράξει. Εάν ο υπόχρεος σε διατροφή είναι υπάλληλος (δημόσιος ή ιδιωτικός) ή συνταξιούχος, ο/η δικαιούχος μπορεί να κατάσχει μισθό ή σύνταξη του υποχρέου.
Σύμφωνα με το άρθρο 982, παρ. 2, περίπτωση δ΄ του Κ. Πολ. Δ: «εξαιρούνται από την κατάσχεση οι απαιτήσεις μισθών, συντάξεων ή ασφαλιστικών παροχών, εκτός αν πρόκειται να ικανοποιηθεί απαίτηση για διατροφή που στηρίζεται στο νόμο ή σε διάταξη τελευταίας βούλησης ή για συνεισφορά στις ανάγκες της οικογένειας, οπότε επιτρέπεται να γίνει κατάσχεση έως το μισό, αφού ληφθούν υπόψη τα ποσά που εισπράττει ο υπόχρεος, το μέγεθος των υποχρεώσεων που του δημιουργεί ο γάμος του για αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών και ο αριθμός των δικαιούχων».

Εάν ο υπόχρεος σε διατροφή έχει κινητή ή ακίνητη περιουσία, ο/η δικαιούχος δύναται να προχωρήσει στην κατάσχεση του περιουσιακού στοιχείου.

Εάν ο υπόχρεος είναι ελεύθερος επαγγελματίας και στερείται περιουσιακών στοιχείων μπορείς ο/η  δικαιούχος να καταθέσει μήνυση εις βάρος του. Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 358 του Ποινικού Κώδικα: «όποιος κακόβουλα παραβιάζει την υποχρέωση διατροφής που του την έχει επιβάλει ο νόμος και έχει αναγνωρίσει, έστω και προσωρινά, το δικαστήριο, με τρόπο τέτοιο ώστε ο δικαιούχος να υποστεί στερήσεις ή να αναγκαστεί να δεχτεί βοήθεια άλλων, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους».

Η υποχρέωση διατροφής πρέπει να επιβάλλεται από το νόμο και να έχει αναγνωριστεί από το δικαστήριο. Δεν υφίσταται αδίκημα παραβίασης διατροφής που συμφωνήθηκε με ιδιωτικό συμφωνητικό ή με πρακτικό δικαστηρίου, έστω και αν πρόκειται για δικαστικό συμβιβασμό. Επιπρόσθετα η παράλειψη του κατηγορούμενου αποκτά αξιόποινο χαρακτήρα μόνο μετά την επίδοση της απόφασης (Μονομελές Πλημ/κείο Θεσ/νίκης 26839/2002, Αρμενόπουλος, Έτος 2002, σελ. 1.673) και εφόσον ο δικαιούχος περιήλθε σε στερήσεις ή αναγκάστηκε να δεχθεί τη βοήθεια των άλλων.

Η κατάθεση μήνυσης για παραβίαση της υποχρέωσης για διατροφή (358 Π.Κ.) είναι η έσχατη λύση για τον/την δικαιούχο. Ακόμη και αν καταδικαστεί ο υπόχρεος δεν είναι βέβαιο ότι θα εισπράξει ο/η δικαιούχος. Είναι άξιο αναφοράς ότι πολλοί σύζυγοι προτιμούν να συγχωνεύσουν τις ποινές που σωρεύονται από το να δώσουν στη γυναίκα και στα παιδιά χρήματα.

Σημείωση: Τα ανωτέρω ισχύουν και για τον άνδρα και για την γυναίκα. Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως υπόχρεος σε διατροφή είναι ο πρώην ή εν διαστάσει σύζυγος ή σύντροφος, όταν υπάρχουν τέκνα.  

 

Στεφανία Σουλή                                                                                                                     Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.