Παρατίθεται απόσπασμα της υπ.αρ. 132/2019
απόφασης του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, δημοσιευμένη στην
Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ.
«… 1. Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή,
για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε τέλος δικαστικού ενσήμου (σχετ. το ….
ηλεκτρονικό παράβολο και το από 12.6.2018 αποδεικτικό καταβολής του στην Εθνική
Τράπεζα της Ελλάδος), επιδιώκεται να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος Παλαιού
Φαλήρου, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, να καταβάλει,
νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρις ολοσχερούς εξόφλησης, στην
ενάγουσα, ως αποζημίωση, κατά τις διατάξεις των άρθρων 105 και 106 ΕισΝΑΚ,
αφενός το ποσό των 3.527,93 ευρώ, προς αποκατάσταση της θετικής και της
αποθετικής ζημίας που υπέστη, λόγω της βλάβης και της συνακόλουθης μείωσης της
αξίας που προκλήθηκε στο με αριθμό κυκλοφορίας ΙΟΝ-. ιδιωτικής χρήσης επιβατηγό
αυτοκίνητο ιδιοκτησίας της, από πτώση κλαδιού δένδρου επί αυτού, ευρισκόμενου
σταθμευμένου επί της οδού ... πλησίον της πλατείας Φλοίσβου, εντός των εδαφικών
ορίων του εναγόμενου Δήμου, εξαιτίας παράνομων παραλείψεων των οργάνων του
τελευταίου, συνιστάμενων στη μη προσήκουσα συντήρηση των χώρων πρασίνου και του
συγκεκριμένου δένδρου, που βρισκόταν σε χώρο αρμοδιότητάς του και αφετέρου το
ποσό των 1.000 ευρώ, ως εύλογη χρηματική ικανοποίησή της λόγω ηθικής βλάβης.
2. Επειδή, στο άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα
(ΕισΝΑΚ, π.δ. 456/1984, ΦΕΚ Α' 164), ορίζεται ότι: «Για παράνομες πράξεις ή
παραλείψεις των οργάνων του δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που
τους έχει ανατεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η
παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης, που υπάρχει για χάρη του γενικού
συμφέροντος ...», στο δε άρθρο 106 αυτού ότι: «Οι διατάξεις των δύο
προηγούμενων άρθρων εφαρμόζονται και για την ευθύνη των δήμων, των κοινοτήτων ή
των άλλων νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου από πράξεις ή παραλείψεις των
οργάνων που βρίσκονται στην υπηρεσία τους». Εξάλλου, στο άρθρο 932 του Αστικού
Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, ΦΕΚ Α' 164) ορίζεται ότι: «Σε περίπτωση
αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το
δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική
ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης ...». Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων,
ευθύνη Ο.Τ.Α. (Δήμων), τηρουμένων και των λοιπών προϋποθέσεων του νόμου,
υπάρχει όχι μόνο όταν με πράξη ή παράλειψη οργάνου τούτων παραβιάζεται
συγκεκριμένη διάταξη νόμου, αλλά και όταν παραλείπονται τα ιδιαίτερα καθήκοντα
και υποχρεώσεις που προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη υπηρεσία και προσδιορίζονται
από την κείμενη εν γένει νομοθεσία, τα διδάγματα της κοινής πείρας και τις
αρχές της καλής πίστης. Επιπλέον, αγωγή αποζημίωσης παρέχεται στις
περιπτώσεις ευθύνης των ανωτέρω όχι μόνον από εκτελεστές διοικητικές πράξεις
των οργάνων τους ή παραλείψεις προς έκδοση τέτοιων πράξεων, αλλά και από υλικές
ενέργειες, πράξεις ή παραλείψεις, που τελέστηκαν σε συνάρτηση προς την οργάνωση
και λειτουργία της δημοτικής υπηρεσίας ή εξαιτίας της και δεν συνδέονται με την
ιδιωτική διαχείριση της περιουσίας τους, ούτε οφείλονται σε προσωπικό πταίσμα
οργάνου που ενήργησε εκτός του κύκλου των υπηρεσιακών του καθηκόντων (ΑΕΔ
5/1995, ΣτΕ 1608/2016, 1500/2014 Ολομ.). Οι Δήμοι δε, υποχρεούνται να
αποκαταστήσουν κάθε θετική ή αποθετική ζημία, ενώ τα δικαστήρια της ουσίας
μπορούν, επιπλέον, να επιδικάσουν, σε βάρος τους, χρηματική ικανοποίηση λόγω
ηθικής βλάβης, κατ' εφαρμογή του άρθρου 932 του Α.Κ. (ΣτΕ 2169/2016 επταμ.,
2668/2015). Το ποσό της επιδικαστέας χρηματικής ικανοποίησης καθορίζεται από το
δικαστήριο της ουσίας, το οποίο λαμβάνει προς τούτο υπόψη τους κανόνες της
κοινής πείρας και της λογικής, συνεκτιμώντας τις περιστάσεις, κάτω από τις οποίες
συντελέστηκε η άδικη πράξη του υπαιτίου και, ιδίως, το βαθμό του πταίσματος του
υποχρέου, το είδος της προσβολής και την κοινωνική και περιουσιακή κατάσταση
δικαιούχου και υποχρέου (πρβλ. ΣτΕ 110/2017, 2227/2016). Εξάλλου, απαραίτητη
προϋπόθεση για την επιδίκαση αποζημίωσης είναι η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου
μεταξύ της παράνομης πράξης ή παράλειψης ή υλικής ενέργειας του οργάνου και της
επελθούσας ζημίας. Αιτιώδης δε σύνδεσμος υπάρχει όταν, κατά τα διδάγματα της
κοινής πείρας, η πράξη ή παράλειψη ή υλική ενέργεια είναι επαρκώς ικανή
(πρόσφορη), κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, να επιφέρει τη ζημία (ΣτΕ
1650/2015, 2163/2013, 3839/2012 επταμ.).
3. Επειδή, στο άρθρο 75 του ισχύοντος εν προκειμένω, ως εκ του
χρόνου τέλεσης του επίμαχου συμβάντος (7.10.2010), Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων
(Ν. 3463/2006, ΦΕΚ Α 114/8.6.2006), ορίζεται ότι: «Ι. Οι δημοτικές ... αρχές
... ρυθμίζουν όλες τις τοπικές υποθέσεις . με στόχο την προστασία, την ανάπτυξη
και τη συνεχή βελτίωση των συμφερόντων και της ποιότητας ζωής της τοπικής
κοινωνίας. Οι αρμοδιότητες των Δήμων ... αφορούν, κυρίως, τους τομείς: α) ...
β) Περιβάλλοντος, στον οποίο περιλαμβάνεται, ιδίως: ... 4. Η καθαριότητα όλων
των κοινόχρηστων χώρων της εδαφικής τους περιφέρειας ... και η λήψη προληπτικών
και κατασταλτικών μέτρων για την προστασία των κοινόχρηστων χώρων ... γ)
Ποιότητας Ζωής και Εύρυθμης Λειτουργίας των Πόλεων και των Οικισμών, στον οποίο
περιλαμβάνεται ιδίως: 1. Η εξασφάλιση και διαρκής βελτίωση των τεχνικών και
κοινωνικών υποδομών στις πόλεις . όπως ... η δημιουργία χώρων πρασίνου ... και
λοιπών υπαίθριων κοινόχρηστων χώρων ... 11. Η μέριμνα και η λήψη μέτρων για την
προστασία . της περιουσίας των κατοίκων ...». Επιπροσθέτως, ο ν. 998/1979 (ΦΕΚ
Α' 289) προβλέπει στο άρθρο 5 ότι: «1. . 2. Η μέριμνα δια την ανάπτυξιν,
βελτίωσιν ... και προστασίαν ... των εντός των πόλεων ή οικιστικών περιοχών
δενδροστοιχιών ανήκει εις τους οικείους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοικήσεως .»
4. Επειδή, από τις παρατεθείσες στην προηγούμενη σκέψη διατάξεις,
συνάγεται ότι κάθε Δήμος είναι αρμόδιος για τη λήψη προληπτικών μέτρων
αναγκαίων για τη συντήρηση, διασφάλιση και προστασία των χώρων πρασίνου και των
λοιπών υπαίθριων κοινόχρηστων χώρων που εμπίπτουν στην τοπική του αρμοδιότητα,
ιδίως δε των δένδρων και δενδροστοιχιών, οφείλοντας, παράλληλα, να μεριμνά για
την προστασία της περιουσίας των πολιτών και για την ασφαλή εκ μέρους τους
χρήση των κοινοχρήστων χώρων. Ειδικότερα, επιβάλλεται σε βάρος του οργανισμού
τοπικής αυτοδιοίκησης, υποχρέωση να προβαίνει σε κάθε αναγκαία ενέργεια και να
λαμβάνει, προληπτικώς, όλα τα κατάλληλα μέτρα για να αποτρέψει την πτώση των
δένδρων ή κλαδιών τους, προκειμένου να εξασφαλίζεται η ασφαλής κίνηση των πεζών
και οχημάτων και η στάθμευση των τελευταίων στις παρακείμενες δημοτικές οδούς ή
σε δημοτικούς χώρους στάθμευσης. Αν τα αρμόδια όργανα του Δήμου, κατά την
άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, παραλείψουν να προβούν,
όπως οφείλουν, στη λήψη των απαραίτητων προστατευτικών μέτρων συντήρησης των
δένδρων που είναι φυτεμένα εντός των ορίων του Δήμου, παράλειψη η οποία είναι
πιθανό, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, να προκαλέσει απόσπαση
κλώνων και ατύχημα σε διερχόμενα ή σταθμευμένα οχήματα ή πρόσωπα, το νομικό
πρόσωπο ευθύνεται σε αποζημίωση για την ζημία που προκλήθηκε, συνεπεία της
παράλειψης αυτής, βάσει των άρθρων 105 - 106 του ΕισΝΑΚ, και μάλιστα χωρίς να
απαιτείται να αποδειχθεί υπαιτιότητα των αρμοδίων οργάνων του, λόγω της
καθιερούμενης με τις ίδιες ως άνω διατάξεις αντικειμενικής ευθύνης του (πρβλ.
ΣτΕ 3098/2015, ΔΕφΑθ 5124/2014, 70/2006).
5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, κατά τα ιστορούμενα στην
κρινόμενη αγωγή, όπως αυτή συμπληρώνεται με το νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, στις
7.10.2010 και ώρα 10.00', επί του με αριθμό κυκλοφορίας ΙΟΝ-.επιβατηγού
αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης (Ι.Χ.Ε.) ιδιοκτησίας της ενάγουσας, που ήταν
σταθμευμένο στον υπαίθριο χώρο στάθμευσης της πλατείας Φλοίσβου στο Παλαιό
Φάληρο Αττικής (οδός .) έπεσε ένα μεγάλο κλαδί, αποσπασθέν από δένδρο
(ευκάλυπτο), που βρίσκεται επί της ανωτέρω πλατείας και προκάλεσε υλικές ζημίες
στο εμπρόσθιο μέρος του οχήματος, ήτοι στο εμπρόσθιο αριστερό φτερό, στο
εμπρόσθιο καπό και στον ουρανό. Η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι μοναδική αιτία
της πτώσης του κλαδιού ήταν η παρανομία του εναγόμενου που συνίσταται στην
πλημμελή συντήρηση του δένδρου από τα όργανα του τελευταίου, με αποτέλεσμα την
αποδυνάμωση του εσωτερικού του κλαδιού και την πτώση του. Προς αποκατάσταση
της ζημίας, την οποία υπέστη από την παράνομη παράλειψη υλικής ενέργειας των
οργάνων του εναγομένου, η ενάγουσα ζητεί να υποχρεωθεί ο Δήμος Παλαιού Φαλήρου
να της καταβάλει, νομιμοτόκως, από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση,
το συνολικό ποσό των 4.527,93 ευρώ. Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι: α) το όχημά
της υπέστη υλικές ζημίες ύψους 2.079,93 ευρώ, ποσό που κατέβαλε για την
αποκατάσταση τους, β) μειώθηκε η αξία του οχήματός της κατά το ποσό των 1.400
ευρώ, καθώς, όπως εκθέτει, το ποσοστό της μείωσης της τεχνικής και εμπορικής
αξίας του αυτοκινήτου της, με χρονολογία κυκλοφορίας το έτος 2009 και σε άριστα
συντηρημένη κατάσταση, ανέρχεται σε 7% της κατά τον χρόνο του ατυχήματος αξίας
του, η οποία ανερχόταν σε 20.000 ευρώ, εξαιτίας των ζημιών που υπέστη από το
ένδικο συμβάν, δεδομένων των ελαττωμάτων που προκλήθηκαν και των υπονοιών που
θα δημιουργούνται σε ενδιαφερόμενους αγοραστές ότι είναι τρακαρισμένο, γ)
ζημιώθηκε κατά το ποσό των 48,00 ευρώ, το οποίο κατέβαλε για μετάβαση στην
εργασία της με μισθωμένο ταξί, για τέσσερις εργάσιμες ημέρες (δηλαδή όσες μέρες
το όχημά της βρισκόταν στο συνεργείο για επισκευή) και δ) υπέστη ηθική βλάβη,
λόγω της ταλαιπωρίας της από τη στέρηση της χρήσης του οχήματός της και από τη
χρονοβόρα και δαπανηρή διά της δικαστικής οδού διεκδίκηση της αποζημίωσής της,
για την αποκατάσταση της οποίας ζητεί να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος να της
καταβάλει το ποσό των 1.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση. Τέλος, ζητεί να
κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινώς εκτελεστή. Προς απόδειξη των
ισχυρισμών της, επικαλείται και προσκομίζει, μεταξύ άλλων: i) αντίγραφο της
άδειας κυκλοφορίας του ένδικου, με αριθμό κυκλοφορίας ΙΟΝ-. Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου,
μάρκας NISSAN, ιδιοκτησίας της, ii) το από 5.5.2011 απόσπασμα ημερήσιου δελτίου
του ΕΑ-. οχήματος του Προϊσταμένου του Γραφείου Αντιγράφων της Διεύθυνσης Άμεσης
Δράσης Αττικής, στο οποίο αναγράφεται ο χρόνος της ειδοποίησης των αστυνομικών
οργάνων (7.10.2010 και ώρα 10.06') και άφιξης τους (7.10.2010 και ώρα 10.55')
στον τόπο του ατυχήματος (οδός ., Παλαιό Φάληρο) και, περαιτέρω, αναφέρεται από
τον Αρχιφύλακα ... επί λέξει: «μεταβήκαμε στο ανωτέρω σημείο, όπου μας ανέμενε
η Α) ..., η οποία μας υπέδειξε το υπ' αριθ. ΙΟΝ-. Ι.Χ.Ε., στο οποίο υπήρχαν
φθορές στο καπό, στον ουρανό και στο επάνω μέρος του αριστερού φτερού, τις
οποίες διαπιστώσαμε και εμείς. Η Α μας δήλωσε ότι οι φθορές προκλήθηκαν από
κλαδί δέντρου, το οποίο έπεσε λόγω του αέρα και διαπιστώσαμε να βρίσκεται στο
σημείο ...», iii) το ./1.11.2010 έγγραφο του Αντιδημάρχου Περιβάλλοντος και
Πρασίνου του εναγόμενου Δήμου, στο οποίο, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι: «Στις
7.10.2010 και σύμφωνα με την αυτοψία της υπαλλήλου ..., στο υπαίθριο πάρκινγκ
της πλατείας του Φλοίσβου, προκλήθηκε πτώση κλαδιού από ευκάλυπτο της πλατείας
που βρίσκεται δίπλα στο πάρκινγκ, η οποία προκάλεσε φθορές στο καπό, στο
αριστερό φτερό και τον ουρανό του ως άνω αυτοκινήτου», iv) το ./17.11.2010
έγγραφο του ίδιου Αντιδημάρχου, απευθυνόμενο στην ενάγουσα, στο οποίο, μεταξύ
άλλων, αναφέρεται ότι βάσει του υφιστάμενου νομικού πλαισίου δεν επιτρέπεται
εξώδικος συμβιβασμός, η ενάγουσα πρέπει να προσφύγει στη δικαιοσύνη, διότι
"παρά τη θέληση" του Δήμου, οι Επίτροποι του Ελεγκτικού Συνεδρίου,
δεν εγκρίνουν εντάλματα χωρίς δικαστική απόφαση, v) την ./19.10.2010 απόδειξη
λιανικής πώλησης - δελτίο αποστολής της επιχείρησης «... & Σία Ο.Ε.»
(εξουσιοδοτημένος επισκευαστής - ανταλλακτικά NISSAN), για την αγορά από την
ενάγουσα ενός εμπρόσθιου καπό και ενός διακοσμητικού R00F5, συνολικού ποσού
419,43 ευρώ, vi) την ./19.10.2010 απόδειξη παροχής υπηρεσιών της ίδιας
επιχείρησης, για τη φανοποιία και βαφή του με αριθ. κυκλοφορίας ΙΟΝ-. Ι.Χ.Ε.,
ποσού 1.660,50 ευρώ, vii) το από 9.3.2011 ενημερωτικό έγγραφο της ανωτέρω
επιχείρησης, στο οποίο αναλύονται οι εργασίες που πραγματοποιήθηκαν στο επίδικο
όχημα και το αντίστοιχο κόστος τους (συνολικού ύψους 2.079,93 ευρώ) και
βεβαιώνεται ότι το όχημα παρέμεινε στο συνεργείο από 15.10.2010 έως 20.10.2010,
viii) έξι (6) έγχρωμες φωτογραφίες, όπου απεικονίζονται, κατά τους ισχυρισμούς
της ενάγουσας, η επίμαχη πτώση του κλαδιού του δένδρου και η ζημία που υπέστη
το όχημά της εξαιτίας της και ix) την ./7.9.2011 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού
Επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών ..., από την οποία προκύπτει η επίδοση της
ένδικης αγωγής στον εναγόμενο Δήμο στις 7.9.2011.
6. Επειδή, εξάλλου, με τις 10659/29.5.2018 απόψεις του, ο
εναγόμενος Δήμος προβάλλει ότι ο ισχυρισμός της ενάγουσας περί πλημμελούς
συντήρησης του επίμαχου δένδρου από τα όργανα του Δήμου είναι αβάσιμος και
αναπόδεικτος. Συγκεκριμένα, ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι η Διεύθυνση
Περιβάλλοντος και Πρασίνου του Δήμου φροντίζει 35.000 δένδρα, διενεργεί
καθημερινά ελέγχους της κατάστασης που παρουσιάζουν, τηρώντας σχετικό αρχείο
καταγραφών, προβαίνει σε στοχευμένους ελέγχους, κατόπιν σχετικών αναφορών από
δημότες και έχει μηχανισμό ελέγχου της εξέλιξης των δένδρων (ήτοι επιτροπή που
γνωμοδοτεί ως προς τη διατήρηση ή την κοπή των δένδρων που παρουσιάζουν
χαρακτηριστικά αλλοίωσης της εμφάνισής τους). Παρά τις ανωτέρω ενέργειες της
αρμόδιας Διεύθυνσης του Δήμου, δεν παρατηρήθηκε αλλοίωση της εμφάνισης του
συγκεκριμένου δένδρου κατά τον τακτικό έλεγχο, δεν υπήρξε κανένα στοιχείο που
να υποδείκνυε την ξήρανσή του και την ανάγκη επέμβασης των αρμόδιων υπηρεσιών
για τη στήριξη ή την κοπή του, δεν έγινε καμία σχετική αναφορά από δημότες, ενώ
ούτε η ίδια η ενάγουσα ανέφερε ότι παρατήρησε νοσηρότητα, αστάθεια ή κακή
συντήρηση του δένδρου όταν στάθμευσε πλησίον του το αυτοκίνητό της. Επιπλέον, ο
εναγόμενος ισχυρίζεται ότι η ενάγουσα δεν απέδειξε την ύπαρξη αιτιώδους
συνδέσμου μεταξύ παρανομίας του Δήμου και της πτώσης του συγκεκριμένου κλαδιού,
διότι η πτώση δεν απορρέει από συμπεριφορά οργάνων του Δήμου, αλλά αποτελεί
τυχαίο γεγονός ανωτέρας βίας, το οποίο δε θα μπορούσε να προβλεφθεί και να
αντιμετωπιστεί εγκαίρως, παρά τα μέτρα που έλαβαν και την επιμέλεια που
επέδειξαν τα όργανα του εναγόμενου και ενδεχομένως να οφείλεται σε πρόσφατα
καιρικά φαινόμενα, που επέδρασαν άμεσα και χωρίς να αφήσουν ίχνη, σε συνδυασμό
με τον περιορισμένο χώρο που προορίζεται για την ανάπτυξη των δένδρων εντός του
οικιστικού περιβάλλοντος.
7. Επειδή, από την εκτίμηση των στοιχείων του φακέλου, ιδίως του περιεχομένου
του από 5.5.2011 αποσπάσματος ημερήσιου δελτίου του ΕΑ-. οχήματος του
Προϊσταμένου του Γραφείου Αντιγράφων της Διεύθυνσης Άμεσης Δράσης Αττικής, των ./1.11.2010 και
./17.11.2010 εγγράφων του Αντιδημάρχου Περιβάλλοντος και Πρασίνου, καθώς και του
προσκομισθέντος φωτογραφικού υλικού, αποδεικνύεται ότι πράγματι έλαβε χώρα το
ζημιογόνο γεγονός, δηλαδή η πτώση κλαδιού δένδρου (ευκάλυπτου), που βρισκόταν
εντός της πλατείας Φλοίσβου, εντός των διοικητικών ορίων του εναγόμενου Δήμου -
όπως συνομολογεί ο ίδιος ο Δήμος, μετά την αυτοψία μάλιστα που διενήργησε η
υπάλληλός του ... και με την παραδοχή ότι δεν προβαίνει σε εξωδικαστικό
συμβιβασμό "παρά τη θέλησή του" - πάνω στο με αριθ. κυκλοφορίας ΙΟΝ-.
αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας της ενάγουσας, που βρισκόταν σταθμευμένο στον υπαίθριο
χώρο στάθμευσης της πλατείας, με αποτέλεσμα την πρόκληση σε αυτό υλικών ζημιών.
Δεδομένου δε ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις που αναφέρθηκαν στη μείζονα
σκέψη, όπως αυτές ερμηνεύθηκαν, η μέριμνα για την ανάπτυξη, βελτίωση και
συντήρηση των δένδρων των κοινόχρηστων χώρων ανήκει στην αποκλειστική
αρμοδιότητα του Δήμου, το Δικαστήριο κρίνει ότι υφίσταται εν προκειμένω ευθύνη
του εναγομένου Δήμου, ο οποίος, σύμφωνα με τις διατάξεις που παρατέθηκαν, είχε
την αρμοδιότητα επίβλεψης και συντήρησης των δένδρων στην ανωτέρω περιοχή και ο
οποίος όφειλε με τα αρμόδια όργανά του να λάβει κατάλληλα μέτρα, στα πλαίσια
της εν λόγω αρμοδιότητας (περιποίηση, στήριξη, κλάδεμα δένδρων ή έγκαιρη
αποκοπή), προς αποφυγή τέτοιων ζημιών, αν δε, όπως ισχυρίζεται, ήταν
περιορισμένος ο χώρος για την ανάπτυξη των δένδρων, δική του ευθύνη ήταν να
περιορίσει τα δένδρα ή αντίθετα να αυξήσει το χώρο ανάπτυξής τους. Από τα
στοιχεία του φακέλου δεν αποδεικνύεται ότι τα αρμόδια όργανα του Δήμου
προέβησαν στις ενδεδειγμένες ενέργειες, ήτοι στη λήψη οιουδήποτε προσήκοντος σε
σχέση με τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου δένδρου προληπτικού μέτρου, δεν
προσκομίσθηκε δε το αρχείο καταγραφών, που, κατά τους ισχυρισμούς του
εναγομένου, τηρείται από την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου, η δε αναφορά του
τελευταίου σε προσήκουσα φροντίδα και σε τακτικούς (άγνωστο πόσο συχνούς)
ελέγχους είναι αόριστη. Περαιτέρω, αφενός η ευθύνη του εναγομένου είναι
αντικειμενική, αφετέρου από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι
το ένδικο συμβάν οφείλεται αποκλειστικά σε φυσικά αιτία, ήτοι σε γεγονός
ανωτέρας βίας. Και τούτο, διότι, προβάλλεται μεν (αορίστως και με πιθανολόγηση)
από τον εναγόμενο ότι είχαν προηγηθεί καιρικά φαινόμενα ("που επέδρασαν
άμεσα και χωρίς να αφήσουν ίχνη"), πάντως δεν προσκομίζεται κάποιο επίσημο
μετεωρολογικό δελτίο ούτε ισχυρίζεται ο καθ' ου ότι επικρατούσαν, εν
προκειμένω, ακραίες και απρόβλεπτης έντασης καιρικές - ανεμολογικές συνθήκες,
ώστε να δύναται να δικαιολογηθεί η πρόκληση του ένδικου ατυχήματος από κάποιο τυχαίο
και φυσικό αίτιο και μάλιστα με τρόπο αναπόφευκτο, ήτοι να θεωρηθεί ότι αυτό θα
επέρχετο ακόμη και εάν είχαν ληφθεί με άκρα επιμέλεια και σύνεση τα προσήκοντα
μέτρα αποτροπής αυτού. Εξάλλου, η απόσπαση ακόμη και ολόκληρων δένδρων, ιδίως
σε περίπτωση κακοκαιρίας (δυνατού ανέμου με προηγηθείσες βροχοπτώσεις), δεν
μπορεί να θεωρηθεί απρόβλεπτο και αναπόφευκτο γεγονός, αλλά πιθανό, κατά τα
διδάγματα της κοινής πείρας και δυνάμενο να αποφευχθεί με την καταβολή της
επιμέλειας του μέσου συνετού ανθρώπου (συντήρηση ή κοπή του δένδρου) (πρβλ. ΣτΕ
3098/2015). Επομένως, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι υλικές ζημίες που
προκλήθηκαν στο αυτοκίνητο της ενάγουσας συνδέονται αιτιωδώς με την πτώση του
προαναφερθέντος κλαδιού του δένδρου, συνεπεία της ανωτέρω συμπεριφοράς των
οργάνων του εναγομένου, που, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρέλειψαν
παρά τον νόμο τη λήψη όλων των ενδεικνυόμενων από τις περιστάσεις μέτρων για
την καλή συντήρησή του, καθώς και την εν γένει επίβλεψη της καλής κατάστασης
αυτού. Ενόψει αυτών, τα όργανα του εναγόμενου Δήμου παρέλειψαν να προβούν
σε κάποια από τις προαναφερόμενες προληπτικές ενέργειες και η παράλειψη αυτή,
που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, αντιθέτως ούτε ο Δήμος την αμφισβητεί,
προκάλεσε με τους όρους της πρόσφορης αιτιότητας τις υλικές ζημίες στο όχημα
της ενάγουσας. Συνακόλουθα, αποκλειστικώς υπαίτιος για την πρόκληση του
ατυχήματος ήταν ο εναγόμενος Δήμος, που παρέλειψε να προβεί στην έγκαιρη και
ενδεδειγμένη, με βάση τους κανόνες της τεχνικής και της επιστήμης, συντήρηση
του δένδρου, ή στην κοπή του. Συνεπώς, θεμελιώνεται ευθύνη του εναγόμενου Δήμου
για αποζημίωση, με βάση τα άρθρα 105 και 106 του ΕισΝΑΚ σε συνδυασμό με το
άρθρο 932 του Α.Κ., οι δε παραλείψεις αυτές, οι οποίες υπήρξαν αποτέλεσμα της
ως άνω αμελούς συμπεριφοράς των οργάνων του Δήμου, είχαν ως συνέπεια την πτώση
του δένδρου επί του σταθμευμένου οχήματος της ενάγουσας και τη φθορά αυτού στο
εμπρόσθιο καπό, στο εμπρόσθιο αριστερό φτερό και στον ουρανό. Επομένως, πρέπει,
κατά αποδοχή αντιστοίχως της αγωγής, να αποδοθούν στην ενάγουσα τα ποσά έναντι
δαπανών προς αποκατάσταση των υλικών ζημιών που προκλήθηκαν στο αυτοκίνητό της
από το επίδικο ατύχημα (ήτοι 2.079,93 ευρώ) και που κρίνονται δικαιολογημένες
και αποδεδειγμένα αναγκαίες με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία του φακέλου. Όσον
αφορά τα ανωτέρω, η ύπαρξη και το μέγεθος της ζημιάς βεβαιώνεται στο από
5.5.2011 απόσπασμα ημερήσιου δελτίου του ΕΑ-. οχήματος του Προϊσταμένου του
Γραφείου Αντιγράφων της Διεύθυνσης Άμεσης Δράσης Αττικής, προσκομίστηκαν δε από
την ενάγουσα σχετικά παραστατικά και δεν αμφισβητούνται οι συγκεκριμένες
δαπάνες ως προς την αναγκαιότητα και την προσφορότητά τους ούτε τα αντίστοιχα
κονδύλια ως προς το ύψος τους, ούτε προκύπτει από το σύνολο των στοιχείων της
δικογραφίας δεδομένο ή στοιχείο που να κλονίζει τη βασιμότητα των επιμέρους
αγωγικών αιτημάτων για επιδίκαση των οικείων ποσών. Περαιτέρω, όσον αφορά στο
αίτημα της ενάγουσας για καταβολή ποσού 1.400,00 ευρώ, ως αποζημίωση λόγω
μείωσης της αξίας του αυτοκινήτου της, αυτό πρέπει να απορριφθεί ως αναπόδεικτο,
διότι δεν προσκομίζονται επαρκή στοιχεία σχετικά με την αξία αυτού κατά τον
χρόνο της αγοράς και κατά τον χρόνο του ατυχήματος και από τα οποία να
προκύπτει η χιλιομετρική απόσταση που είχε διανύσει αυτό ή προηγούμενες
επισκευές λόγω φθορών (πχ. τιμολόγιο αγοράς, δελτίο ελέγχου Κέντρου Τεχνικού
Ελέγχου Οχημάτων, έκθεση εμπειρογνώμονα για την αξία του πριν και μετά το
συμβάν κ.λπ.), ώστε να είναι δυνατή η εκτίμηση της επελθούσας μείωσης της αξίας
του, ενώ μόνο από την άδεια κυκλοφορίας του επίμαχου οχήματος δεν μπορεί να
γίνει εκτίμηση της αγοραίας αξίας που αυτό είχε πριν από το ένδικο ατύχημα
(πρβλ. ΔΕφΑθ 5796/2015, ΔΕφΘεσσ/κης 228/2006). Επίσης, δεν αποδεικνύεται (με
την προσκόμιση, παραδείγματος χάρη, των αντίστοιχων αποδείξεων παροχής
υπηρεσιών) η πραγματοποίηση δαπάνης, ύψους 48,00 ευρώ, από πλευράς της
ενάγουσας, για τη μίσθωση ταξί για τις μετακινήσεις της επί τέσσερις ημέρες,
εξαιτίας των ζημιών που προκλήθηκαν στο αυτοκίνητό της. Περαιτέρω, δεδομένων
των συνθηκών τέλεσης του ατυχήματος, του είδους και της έκτασης των ζημιών που
προκλήθηκαν στο αυτοκίνητο της ενάγουσας, της έλλειψης συντρέχοντος πταίσματος
αυτής για την πρόκληση και την έκταση των ζημιών αυτών, δεδομένου, άλλωστε, ότι
δεν προβλήθηκε από τον εναγόμενο Δήμο σχετική ένσταση, αλλά και της
ταλαιπωρίας, την οποία υπέστη, το Δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχει λόγος
επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, κατ' άρθρο 932 Α.Κ., την
οποία καθορίζει στο ποσό των 100,00 ευρώ, που κρίνεται δίκαιο, εύλογο και
ανάλογο για τη συγκεκριμένη περίσταση, κατά αποδοχή εν μέρει του αιτήματος
αυτού της κρινόμενης αγωγής. Τέλος, το αίτημα της ενάγουσας περί κήρυξης της
παρούσας απόφασης προσωρινώς εκτελεστής πρέπει να απορριφθεί, καθόσον η
ενάγουσα δεν επικαλείται ούτε αποδεικνύει ότι συντρέχει εν προκειμένω
εξαιρετικός λόγος που να συνηγορεί προς τούτο.
8. Επειδή, κατ' ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη αγωγή πρέπει να
γίνει εν μέρει δεκτή και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος να καταβάλει στην
ενάγουσα το ποσό των 2.179,93 ευρώ (ήτοι 2.079,93 ευρώ για την αποζημίωση της
υλικής ζημίας και 100,00 ευρώ για τη χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης),
νομιμοτόκως (με επιτόκιο 6%) από την επίδοση της αγωγής (7.9.2011) μέχρι
πλήρους εξόφλησης. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων πρέπει να συμψηφισθούν
μεταξύ τους, εν όψει της μερικής νίκης και μερικής ήττας τους (άρθρο 275 παρ. 1
εδ. γ' του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, ν. 2717/1999, ΦΕΚ Α' 97)…»
Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος- Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.