Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

«ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΧΩΡΙΣΩ…»



«Γιατί έχουμε τόσα διαζύγια;» , «Γιατί χωρίζουν τα ζευγάρια;» , «Τι δεν πάει καλά στην εποχή μας και έχουν αυξηθεί τα διαζύγια;»....
Είναι μερικές από τις απορίες που τίθενται κατά καιρούς σε τηλεοπτικές αναλύσεις, σε άρθρα περιοδικών και εφημερίδων. 

Από την άλλη σίγουρα έχει περάσει από το μυαλό όλων μας το γιατί δεν χωρίζει ένα ζευγάρι τη στιγμή που φαίνεται ότι έχει αρκετά προβλήματα. 


Από όποια πλευρά και αν το δούμε, πρέπει να παραδεχθούμε ότι το διαζύγιο είναι μια δύσκολη κατάσταση που βιώνουν τόσο οι σύντροφοι όσο και τα παιδιά τους, εάν  υπάρχουν. 


Σε μια έρευνα που έγινε για τις ψυχολογικές συνέπειες του διαζυγίου, έδειξε πως όλοι όσοι αντιμετωπίζουν το διαζύγιο είτε ως μελλοντική διάλυση του γάμου είτε ως τετελεσμένη πράξη βιώνουν τρομερές συγκρούσεις: 91% του δείγματος αισθανόταν ασυνήθιστο βαθμό άγχους, 67% ένιωθαν δυστυχισμένοι και ανήσυχοι για το μέλλον, 44% παρουσίασαν κατάθλιψη. 


Οι περισσότεροι ανησυχούσαν για το πώς θα ζήσουν πάλι μόνοι. Τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα για τις γυναίκες καθώς έρευνες έχουν δείξει πως μεγάλο ποσοστό γυναικών προσβάλλονται από κατάθλιψη, αφού η κοινωνία τις θέλει πιο παθητικές στην αντιμετώπιση προβλημάτων, ενώ αντίθετα θέλει τους άνδρες περισσότερο ενεργητικούς και αποτελεσματικούς στην επίλυση προβλημάτων. 


Παρόλα αυτά για τη ζωή μετά το διαζύγιο, έχουμε δει, πως οι γυναίκες με μεγαλύτερη προσδοκία για την ισότητα των δύο φύλων ήταν πολύ καλύτερα προσαρμοσμένες από εκείνες με λιγότερη αντίληψη ισότητας στη στάση τους. 


Μετά το διαζύγιο η γυναίκα θεωρείται ακόμη πιο υπεύθυνη από πριν για τη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών της και ειδικά αν έχει πάρει και την πρωτοβουλία για το διαζύγιο «κουβαλά» και τις ενοχές πως διέλυσε την οικογένεια και την ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών της. 


Η άνιση μεταχείριση των δύο φύλων σε όλους τους τομείς είναι ένα κοινωνικό δεδομένο και αυτή η άνιση μεταχείριση είναι ικανή να δημιουργήσει στη γυναίκα ποικίλα προβλήματα, που πολλές φορές φαντάζουν προσωπικά, αλλά όπως έχουμε δει και διαπιστώσει μέσα από μελέτες, είναι κυρίως κοινωνικά. 


Το διαζύγιο πολλές φορές φαίνεται να είναι μια λύση στα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει μια γυναίκα στο γάμο, αλλά ακόμη και αν πληρεί τις προϋποθέσεις για μια καλή διαβίωση της ίδιας και των παιδιών της (πχ οικονομική ανεξαρτησία) είναι εύλογος ο φόβος της για το τι μπορεί να επακολουθήσει. 


Η ενημέρωση των ίδιων των γυναικών αλλά και της κοινωνίας γενικότερα πάνω σε θέματα ισότητας των δύο φύλων, θα διευκόλυνε αρκετά τη διαδικασία ενός διαζυγίου, συμβάλλοντας έτσι σε ένα καλύτερο κλίμα τόσο για τους συντρόφους όσο και για τα παιδιά τους.

Μαρία Τόπα, ψυχολόγος
υποψ διδ Παν Θεσσαλίας
Επιστημονική & Διοικητική Υπεύθυνη ΚεΣυΣΕ
Τηλ. ΚεΣυΣΕ : 2421025571

Η άλλη οπτική για την Ανορεξία – Βουλιμία



Η πραγματικότητα της ανισότητας των δύο φύλων αποτελεί τη νοοτροπία, την ιδεολογία μιας κοινωνίας που τα ίδια της τα μέλη, την εσωτερικεύουν, με αποτέλεσμα να τη δέχονται και να την ασπάζονται....
Οι αρνητικές συνέπειες μιας τέτοιας εσωτερίκευσης μπορούν να ειδωθούν στις διάφορες ψυχολογικές διαταραχές, που εμφανίζουν οι γυναίκες.

Αντίθετα με τη νοσηλευτική επικράτηση, όπου οι άνδρες φαίνονται να νοσηλεύονται σε μεγαλύτερα ποσοστά από τις γυναίκες στα ψυχιατρεία, στο γενικό πληθυσμό, οι γυναίκες εμφανίζουν διπλάσια ή περισσότερα ποσοστά γενικής ψυχοπαθολογίας από τους άνδρες. Οι γυναίκες στρέφονται ενάντια στον εαυτό τους , εκδηλώνουν για παράδειγμα ανορεξία, κατάθλιψη, ενώ οι διαταραχές των ανδρών είναι πιθανότερο να καταλήξουν σε εκδήλωση επιθετικότητας ενάντια σε άλλους.  


Η ψυχογενής ανορεξία και βουλιμία θεωρούνται κατεξοχήν γυναικείες διαταραχές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παρατηρούνται και στους άνδρες, και απασχολούν πολλές οικογένειες. Η ψυχογενής ανορεξία παρατηρείται κυρίως στα κορίτσια κατά την εφηβική τους ηλικία και το πιο συχνό σύμπτωμα είναι η συνεχής ενασχόληση με την εμφάνισή τους που προσπαθώντας να τη βελτιώσουν καταβάλλουν έντονη προσπάθεια με εξαντλητικές δίαιτες για να χάσουν βάρος. Αντιμετωπίζουν με φόβο και άγχος τις αυξάνουσες διαστάσεις τους, αμφιβάλλουν για την ελκυστικότητά τους και τη γενικότερη αξία τους.


Εκδηλώνουν επίσης φοβική αποχή για το σχολείο, αρνούνται κατηγορηματικά να συναναστραφούν με συνομηλίκους τους ή να δεχθούν βοήθεια από κάποιον ειδικό. Τα βουλιμικά άτομα καταναλώνουν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και γρήγορα μεγάλες ποσότητες τροφής και ιδιαίτερα μεγάλες ποσότητες γλυκών.


Σε αντίθεση με τα ανορεκτικά άτομα, τα βουλιμικά γνωρίζουν ότι η κατάστασή τους είναι παθολογική και μετά από τα επεισόδια υπερφαγίας νιώθουν τύψεις και κατηγορούν τον εαυτό τους. Στην περίπτωση της βουλιμίας το άτομο αδυνατεί να ελέγξει την συμπεριφορά πρόσληψης τροφής και καταφεύγει σε διουρητικά ή καθαρτικά, προκαλεί εμετό, εφαρμόζει αυστηρή δίαιτα ή επιδίδεται σε εντατική άσκηση, προκειμένου να χάσει κιλά.


Τα στερεότυπα για τη θηλυκότητα, η δομή και οργάνωση της οικογένειας με τις υψηλές απαιτήσεις, τη συναισθηματική στέρηση, τη μη αποδοχή, τη στέρηση των ευκαιριών για πρωτοβουλίες και μια ολόκληρη βιομηχανία «ομορφιάς» δημιουργούν ένα αίσθημα κατωτερότητας σε όλες σχεδόν τις γυναίκες και μια πεποίθηση ότι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει και να είναι αποδεκτή, είναι να μειώσει στο ελάχιστο τις ανάγκες της, βιολογικές και συναισθηματικές, με οποιοδήποτε κόστος, ακόμη και το θάνατο.


Πριν λοιπόν καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι εμείς ή τα παιδιά μας είμαστε απλά αυστηροί με την εμφάνισή μας, πριν κατηγορήσουμε για άλλη μια φορά το γονίδιο ενός από τους συγγενείς μας, ας σκεφτούμε μέχρι που είμαστε διατεθειμένοι να φθάσουμε. Η ψυχογενής ανορεξία και βουλιμία είναι διαταραχές με πολλές προεκτάσεις και σοβαρότατες επιπτώσεις τόσο στο σωματικό όσο και στο συναισθηματικό επίπεδο.

Μαρία Τόπα, ψυχολόγος
υποψ διδ Παν Θεσσαλίας
Επιστημονική & Διοικητική Υπεύθυνη ΚεΣυΣΕ


Τηλ. ΚεΣυΣΕ : 2421025571


Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Διαζύγιο: Συναισθήματα και αποφάσεις ζωής


Αλήθεια είναι, στο άκουσμά της και μόνο, η λέξη διαζύγιο  προκαλεί στους περισσότερους, αναστάτωση, ταραχή ακόμα και πανικό.

Είτε είναι κοινή επιλογή, είτε όχι, ο χωρισμός είναι απώλεια και θα πονέσει και τις δύο πλευρές. Θα πονέσουν και τα παιδιά, εάν υπάρχουν.

Τα έντονα συναισθήματα που συνοδεύουν ένα διαζύγιο οδηγούν συχνά τους συζύγους σε λανθασμένες αποφάσεις και παρορμητικές κινήσεις,  με μόνο κίνητρο την επιθυμία για εκδίκηση ή για τιμωρία. Η αμφιθυμία να φερθώ πολιτισμένα ή να του δείξω εγώ, ενισχύεται και από την τάση των περισσοτέρων να συμβουλεύονται τους  φίλους τους και την οικογένεια.  Είναι σημαντικό να έχουμε ανθρώπους γύρω μας να μας αγαπάνε,  να μας στηρίζουνε αλλά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν εμάς, να πάρουν αυτοί τις αποφάσεις για εμάς. Ειδικά στις περιπτώσεις που ο γάμος είναι ακόμα ζωντανός και υπάρχει ελπίδα για αλλαγή, ανασυγκρότηση και αναστήλωση είναι επιπόλαιο, παρακινδυνευμένο και αυτοκαταστροφικό  να βασιζόμαστε στις «καλοπροαίρετες» συμβουλές των φίλων και συγγενών.

«Δύο τα εναντιώτατα ευβουλία είναι: τάχος τε και οργήν»  έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και εννοούσαν ότι η βιασύνη και η οργή οδηγούν σε λήψη λανθασμένης απόφασης. Αντιθέτως η συναισθηματική ηρεμία και η διερευνητική θεώρηση και ανάλυση των γεγονότων αποτελούν  εγγύηση για τη λήψη ορθής απόφασης. Η βοήθεια του ειδικού είναι υπέρ-πολύτιμη αυτές τις δύσκολες στιγμές και η συμβουλευτική θα σε βοηθήσει  να δεις  τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.

Η συμβουλευτική θα σε βοηθήσει  να δεις τη θέση σου μέσα στο γάμο. Θα σε βοηθήσει να συνειδητοποιήσεις τα λάθη σου ή τις παραλείψεις σου και  να αναλάβεις το δικό σου μερίδιο ευθύνης. Θα σε βοηθήσει να κινητοποιηθείς και να πάρεις πρωτοβουλίες.  Όταν ο γάμος είναι ακόμα ζωντανός  πρέπει και επιβάλλεται να το παλέψεις.  

Η συμβουλευτική θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις και να διεκδικήσεις τα δικαιώματά σου καθώς θα σου δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα που έχεις και αφορούν νομικά ζητήματα που ανακύπτουν μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης ή τη λύση του γάμου. 

Η συμβουλευτική θα σε βοηθήσει να προστατεύσεις καλύτερα τα παιδιά σου.

Η ομαδική συμβουλευτική (παρουσία συγγενικού σου  προσώπου) θα ενδυναμώσει τη σχέση σου με τους συγγενείς σου. 

Η συμβουλευτική θα σε βοηθήσει να έχεις καλύτερη και ουσιαστική επικοινωνία με την άλλη πλευρά και θα ενισχύσει τις πιθανότητες, αν όχι μίας επανασύνδεσης, σίγουρα μίας συναινετικής και δίκαιης λύσης των θεμάτων. 


Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος - Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
https://stefaniasouli.gr/

Οι πιο συχνές ερωτήσεις σε περίπτωση χωρισμού-διαζυγίου




ΧΩΡΙΖΩ  ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙ;  ->  





1) Το σπίτι είναι στο όνομά του. Είμαι άνεργη, δεν έχω ιδιόκτητη κατοικία και έχω ανήλικα παιδιά. Μπορώ να ζητήσω να φύγει και να μείνω εγώ με τα παιδιά;

2) Δε θέλω τίποτε από αυτόν. Θέλω να φύγω! Τώρα! Μπορώ να πάρω τα παιδιά και να φύγω;

3) Με πέταξε έξω από το σπίτι και κρατάει τα παιδιά. Εγώ μένω στη μάνα μου. Μου είπε ότι άλλαξε κλειδαριά και ότι αν πατήσω θα μου κόψει τα πόδια. Πήγε και στην αστυνομία και δήλωσε ότι τους εγκατέλειψα. Έτσι μου είπε. Υπάρχει περίπτωση να μου επιτρέψει το δικαστήριο να μείνω στο σπίτι, που είναι δικό του, με τα παιδιά;

4) Τα παιδιά είναι μεγάλα [ενήλικα]. Υπάρχει περίπτωση να μείνω εγώ στο σπίτι; Και πώς θα γίνει αυτό;

5) Το σπίτι όπου μένουμε είναι δικό μου. Μου είπε ότι θα φύγει αλλά θα πάρει τα πράγματα. Εγώ δεν έχω χρήματα να αγοράσω άλλα. Έχω μικρά παιδιά. Είναι δυνατόν να μου πάρει τα πράγματα;

6) Υπογράψαμε στο ιδιωτικό συμφωνητικό του συναινετικού διαζυγίου ότι θα μένω στο σπίτι του, μέχρι τα παιδιά να γίνουν 18. Είμαι κατοχυρωμένη;

7) Είμαι άνεργη. Θα μου βγάλει το δικαστήριο διατροφή;

8) Έχω σοβαρό πρόβλημα υγείας και δεν μπορώ να εργαστώ. Δικαιούμαι διατροφή;

9) Είμαι 55 ετών και δεν μπορώ να βρω δουλειά. Είναι υποχρεωμένος να μου δίνει διατροφή;

10) Θα δικαιούμαι διατροφή μετά το διαζύγιο;

11) Αν πάρω διαζύγιο και πεθάνει κάποια στιγμή, θα δικαιούμαι μέρος από τη σύνταξή του;

12) Το δικαστήριο το κέρδισα και πέτυχα μια καλή διατροφή. Αλλά τόσοι μήνες πέρασαν και δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ. Ο δικηγόρος μού είπε ότι από τη στιγμή που είναι ελεύθερος επαγγελματίας και δεν έχει περιουσία δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Τόσος κόπος, τόσα έξοδα, και να μην μπορώ να κάνω τίποτα…;

 13) Υπογράψαμε ιδιωτικό συμφωνητικό για την πρώτη συζήτηση του συναινετικού διαζυγίου, ότι δεν έχω καμία απαίτηση. Ούτε για διατροφή ούτε και στην περιουσία του. Στο συμφωνητικό μπήκε η διατροφή των παιδιών και δεσμεύτηκε –προφορικά– να πληρώνει όλα τα έκτακτα έξοδα των παιδιών και ό,τι σοβαρό προέκυπτε. Όλα αυτά έγιναν παρουσία του δικηγόρου του. Εγώ δυστυχώς του είχα εμπιστοσύνη. Αυτόν το μήνα προέκυψαν διάφορα έκτακτα έξοδα. Τον πήρα τηλέφωνο, με έβρισε αισχρά και μου είπε επί λέξει: «Θα πάρεις από τα τρία το μ......». Μπορώ να πάω δικαστήριο και να ζητήσω μεγαλύτερη διατροφή για τα παιδιά και διατροφή για μένα; Βγάζει ένα σωρό χρήματα…

14) Βγάλαμε συναινετικό διαζύγιο. Στο ιδιωτικό συμφωνητικό είχε δεσμευθεί να πληρώνει τη δόση από ένα δάνειο που είχε πάρει εκείνος, αλλά ήταν στο όνομά μου. Δεν έχει πληρώσει τρεις δόσεις. Η τράπεζα με απειλεί ότι θα κατασχέσει το σπίτι μου. Τι μπορώ να κάνω;

15) Μου είπε ότι συμφωνεί να βγάλουμε συναινετικό διαζύγιο. Μου είπε ότι όλα θα τα αναλάβει ο δικηγόρος του. Είναι σωστό να έχουμε ένα δικηγόρο;

16) Υπάρχουν εκκρεμότητες. Έχω δικαιώματα στην περιουσία που φτιάξαμε όλα αυτά τα χρόνια και είναι όλη στο όνομά του. Με συμφέρει να βγάλω συναινετικό διαζύγιο;

17) Όλη η περιουσία που κάναμε είναι στο όνομά του. Δε δικαιούμαι τίποτα εγώ, ύστερα από είκοσι χρόνια γάμου;

18) Φοβάμαι ότι θα πουλήσει τα πάντα. Πώς μπορώ να προστατευθώ;

19) Σκέφτομαι να επιστρέψω στους γονείς μου που ζουν στην επαρχία. Μου λέει ότι αν φύγω από την Αθήνα θα πάρει την επιμέλεια των παιδιών. Υπάρχει κίνδυνος να χάσω την επιμέλεια των παιδιών επειδή θέλω να μετακομίσω σε άλλη πόλη;

20) Κατέθεσε και αυτός αίτηση και διεκδικεί την επιμέλεια του παιδιού. Υπάρχει περίπτωση να την κερδίσει;

21) Μου λέει ότι επειδή είμαι ξένη, το δικαστήριο θα δώσει το παιδί σε αυτόν. Υπάρχει περίπτωση να χάσω το παιδί μου;

22) Έχουμε ένα παιδί μαζί. Το έχει αναγνωρίσει σε συμβολαιογράφο. Με απειλεί ότι αν χωρίσουμε θα διεκδικήσει την επιμέλεια. Υπάρχει περίπτωση να του τη δώσει το δικαστήριο από τη στιγμή που δεν είμαστε παντρεμένοι; Μήπως πρέπει να τον προλάβω και να πάρω την επιμέλεια του παιδιού μου;

23) Έχουμε ένα παιδί και το έχει αναγνωρίσει. Μου λέει ότι δε θα μου δίνει διατροφή για το παιδί, γιατί δεν είμαστε παντρεμένοι… Είναι δυνατόν να συμβεί αυτό;

 
                                                           *******************







Διάφορα νομικά θέματα αναφύονται από τη στιγμή που η γυναίκα θα αποφασίσει να εγκαταλείψει τον βίαιο σύζυγο ή σύντροφο: θέματα μετοίκησης του βίαιου συζύγου και ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης· θέματα κατανομής κινητών και οικιακών αντικειμένων· θέματα επιμέλειας και διατροφής των παιδιών· θέματα διατροφής της εν διαστάσει ή διαζευγμένης γυναίκας· θέματα αξίωσης συμμετοχής της συζύγου στα αποκτήματα του γάμου.
Οι περισσότερες γυναίκες που απευθύνονται στο Συμβουλευτικό Κέντρο όχι μόνο αγνοούν τα στοιχειώδη δικαιώματά τους και τον τρόπο που μπορούν να τα ασκήσουν αλλά συχνά είναι, από το σύζυγο, παραπληροφορημένες.
Οι ερωτήσεις στην αρχή του κεφαλαίου είναι ενδεικτικές. Τίθενται από τις περισσότερες γυναίκες την κρίσιμη στιγμή της απόφασης. Θα επιχειρήσω να απαντήσω σε κάθε μία ερώτηση, επισημαίνοντας παράλληλα την ανάγκη λήψης και καταγραφής πλήρους ιστορικού της κάθε υπόθεσης από τον νομικό σύμβουλο ή τον πληρεξούσιο δικηγόρο της γυναίκας. Επισημειώνεται ότι κάθε υπόθεση είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερη και χρήζει βαθιάς ανάλυσης και μελέτης προκειμένου να ενταχθεί στο νομοθετικό πλαίσιο που τη διέπει ή στη νομολογική πρακτική που ακολουθείται.
ΕΡΩΤΗΣΗ 19η: Σκέφτομαι να επιστρέψω στους γονείς μου που ζουν στην επαρχία. Μου λέει ότι αν φύγω από την Αθήνα θα πάρει την επιμέλεια των παιδιών. Υπάρχει κίνδυνος να χάσω την επιμέλεια των παιδιών επειδή θέλω να μετακομίσω σε άλλη πόλη;
Σύμφωνα με το άρθρο 1518, παρ. 1 του Α.Κ.: «η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευσή του, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του».
Ο γονέας ο οποίος έχει το δικαίωμα άσκησης της επιμέλειας έχει και το δικαίωμα προσδιορισμού του τόπου διαμονής του τέκνου. Από τη στιγμή που το δικαστήριο αναθέτει στη μητέρα την επιμέλεια του παιδιού της, ο νόμος της δίνει το δικαίωμα να προσδιορίσει και τον τόπο διαμονής του. Γίνεται δεκτό από τη νομολογία ότι η άσκηση του δικαιώματος αυτού δεν πρέπει καταρχήν να δυσχεραίνει ή και να ματαιώνει την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας του τέκνου με τον άλλο γονέα.
Έχει κριθεί ότι δε θεωρείται κακή άσκηση της γονικής μέριμνας από τη μητέρα, όταν αυτή προσδιορίζει τον τόπο διαμονής του παιδιού, ακόμη και στην αλλοδαπή. Εάν ο προσδιορισμός του τόπου διαμονής του τέκνου δυσχεραίνει σημαντικά την επικοινωνία με τον πατέρα του και το συγγενικό περιβάλλον, δημιουργούν την ανάγκη κάποιας ειδικής ρύθμισης του τρόπου επικοινωνίας […] (Εφ. Θεσ. 485/1999, Αρμενόπουλος, Έτος 2001, σελ. 480 επ.).
Κατά συνέπεια, αν το δικαστήριο αναθέσει σ’ εσένα την επιμέλεια των παιδιών σου, έχεις το δικαίωμα να προσδιορίσεις και τον τόπο διαμονής τους.
ΕΡΩΤΗΣΗ 23η: Έχουμε ένα παιδί και το έχει αναγνωρίσει. Μου λέει ότι δε θα μου δίνει διατροφή για το παιδί, γιατί δεν είμαστε παντρεμένοι. Είναι δυνατόν να συμβεί αυτό;
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1484 του Α.Κ.: «Σε περίπτωση αναγνώρισης, εκούσιας ή δικαστικής, αν ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, το τέκνο έχει ως προς όλα θέση γεννημένου σε γάμο απέναντι στους δύο γονείς και τους συγγενείς τους». Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη 1486, παρ. 2 του Α.Κ.: «Το ανήλικο τέκνο, και αν ακόμη έχει περιουσία, έχει δικαίωμα διατροφής από τους γονείς του, εφόσον τα εισοδήματα της περιουσίας του ή το προϊόν της εργασίας του δεν αρκούν για τη διατροφή του».
Όπως επίσης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1489, παρ. 2 του Α.Κ.: «Οι γονείς έχουν υποχρέωση να διατρέφουν το τέκνο τους από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του».
Τα εκτός γάμου γεννηθέντα τέκνα, εφόσον έχουν αναγνωρισθεί εκουσίως ή δικαστικώς με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, εξομοιώνονται νομικώς απέναντι στους γονείς και στους συγγενείς των τελευταίων με τα τέκνα που γεννήθηκαν σε γάμο (Εφ. Αθ. 2622/1995, Ελλ. Δνη., Τόμος 37, σελ. 1.118, Εφ. Θεσ. 2518/1995, Ελλ. Δνη., Τόμος 38, σελ. 1.163).
Η υποχρέωση των γονέων, ανάλογα με τις δυνάμεις τους για διατροφή των τέκνων τους, δε διαρκεί μόνο μέχρι την ενηλικίωσή τους, αλλά και ύστερα από αυτήν, αν αυτά δεν μπορούν να διατρέφουν τον εαυτό τους από την περιουσία τους ή από εργασία κατάλληλη για την ηλικία τους, την κατάσταση της υγείας τους και τις λοιπές βιοτικές τους συνθήκες και των τυχόν αναγκών της εκπαίδευσής τους (Α.Π. 1060/1993, Ελλ. Δνη., Τόμος 35, σελ. 1.292).
Κατά συνέπεια ο σύντροφός σου έχει υποχρέωση διατροφής απέναντι στο παιδί σας. Θα απευθυνθείς στο αρμόδιο δικαστήριο προκειμένου να επιδικαστεί διατροφή στο ανήλικο τέκνο σου.
(Τις απαντήσεις, τεκμηριωμένες νομολογιακά, θα τις διαβάσετε στο Κεφάλαιο 13, σελ.318-344 του βιβλίου, Αθέατη Βία - Η αγάπη δεν πρέπει να πονάει, εκδόσεις Άνεμος)




Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος - Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
https://stefaniasouli.gr/



Πρόγραμμα "ΝΟΜΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ" για το 2013 -2014

Σε ποιούς απευθύνεται το Πρόγραμμα και για ποιες υποθέσεις;

Ομάδα στόχος (επωφελούμενοι) - Δικαιούχοι


Δικαιούχοι (ομάδα-στόχος) της δωρεάν νομικής βοήθειας είναι οι ανήλικοι, καθώς και νέοι από 18 έως 30 ετών (σε ειδικές περιπτώσεις έως 35 ετών) για συγκεκριμένης φύσης υποθέσεις. Ειδικότερα, με βάση το αντικείμενο της υπόθεσης παρέχεται νομική συνδρομή  είτε για εξωδικαστικές ενέργειες είτε για παράσταση στο δικαστήριο στις παρακάτω περιπτώσεις:

Ποινικές διαφορές:

Α. Σε ανήλικους ή νέους έως 30 ετών,  αρκεί το αντικείμενο για το οποίο ζητείται η συνδρομή να είναι σε συνάφεια με υπόθεση/απόφαση/ποινική μεταχείριση σχετική με τη χρονική περίοδο της ανηλικότητας (>18ετών)

Β . Σε νέους 18-30 ετών για υποθέσεις που αφορούν μόνο σε:

·        περιπτώσεις κακοποίησης (ειδικότερα, για τις γυναίκες η υπηρεσία παρέχεται έως την ηλικία των 35 ετών)

·        περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας (ειδικότερα, για τις γυναίκες η υπηρεσία παρέχεται έως την ηλικία των 35 ετών)

·        παράνομη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων (ειδικότερα, για τις γυναίκες η υπηρεσία παρέχεται έως την ηλικία των 35 ετών)

·        χρήση απαγορευμένων ουσιών και τέλεση αξιοποίνων πράξεων που σχετίζεται με την χρήση απαγορευμένων ουσιών



Αστικές διαφορές:

Α.    Σε ανήλικους (για όλες τις διαφορές)

Β.  Σε νέους 18-30 ετών για αστικές διαφορές που προκύπτουν από ή έχουν συνάφεια με υποθέσεις που αφορούν κακοποίηση, παράνομη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων, ενδοοικογενειακή βία, χρήση απαγορευμένων ουσιών και τέλεση αξιοποίνων πράξεων που σχετίζονται με την χρήση απαγορευμένων ουσιών, καθώς και για αστικές διαφορές οικογενειακού δικαίου (ειδικότερα, παρέχεται κατ’ εξαίρεση νομική συνδρομή είτε για εξωδικαστικές ενέργειες  είτε για παράσταση στο δικαστήριο για   νέους μέχρι 35 ετών, σε υποθέσεις επιμέλειας ανήλικων παιδιών)  

Γ.  Σε νέους 18-35 ετών για υποθέσεις και διαφορές που σχετίζονται με την εφαρμογή του Νόμου 3869/2010 για τη ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων.

 

Διοικητικές διαφορές:

Σε ανήλικους, και, κατά προτεραιότητα, σε ασυνόδευτους ανήλικους, για διαφορές που προκύπτουν από ή αφορούν ιδίως σε: υποβολή αντιρρήσεων κατά διοικητικής κράτησης, έκδοση δικαστικής απόφασης απέλασης, έλεγχο και ενημέρωση των ασυνόδευτων ανηλίκων για το περιεχόμενο και τη σημασία των εγγράφων-υπηρεσιακών σημειωμάτων που τους αποδίδονται, ορθή καταγραφή προσωπικών στοιχείων (ηλικίας, συνοδείας ή μη), διαδικασία ασύλου (καταγραφή – υποβολή αιτήματος, παράσταση στη συνέντευξη για το άσυλο στον πρώτο και το δεύτερο βαθμό, σύνταξη γραπτού υπομνήματος για την υποστήριξη ατομικών περιπτώσεων όσων αφορά τους λόγους δίωξης κλπ., υποβολή προσφυγής κατά της απορριπτικής απόφασης, κατά της απόφασης διακοπής), παράσταση στις αρμόδιες υπηρεσίες για την έκδοση και απόδοση δημοσίων εγγράφων (Α.Φ.Μ., άδεια εργασίας κλπ), έκδοση-ανανέωση άδειας παραμονής βάσει του Ν. 3386/2005, εθελοντικό επαναπατρισμό, διασφάλιση κοινωνικών δικαιωμάτων (ένταξη στην εκπαίδευση, πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ.)

 
Εργατικές διαφορές:

Α. Σε ανήλικους και νέους έως 30 ετών (για όλες τις διαφορές)

 

Κατ’ εξαίρεση, μετά από αίτημα του αρμόδιου Φορέα υλοποίησης και γραπτή έγκριση της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, επιτρέπεται η παροχή δωρεάν νομικής βοήθειας σε νέους έως 30 ετών από το Πρόγραμμα και για περιπτώσεις που δεν προβλέπονται ρητά στις παραπάνω αναφερόμενες κατηγορίες υποθέσεων, αλλά λόγω συνδρομής τεκμηριωμένων ειδικών ή/και εκτάκτων συνθηκών (πχ αποδεδειγμένη απορία), για ανθρωπιστικούς λόγους ή από ιδιαίτερο ηθικό καθήκον, κρίνεται ότι οι αιτούντες χρήζουν άμεσης δωρεάν νομικής συνδρομής.

 
Το Πρόγραμμα Νομικής Βοήθειας για Νέους, λειτουργεί συμπληρωματικά προς τις δυνατότητες δωρεάν νομικής συνδρομής που παρέχει ο Ν. 3226/2004, και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να τον υποκαταστήσει. Ειδικότερα, επεκτείνει τη δυνατότητα παροχής δωρεάν νομικής συνδρομής με κριτήριο την ενισχυμένη προστασία της ανηλικότητας και της νεότητας, στοχεύοντας σε συγκεκριμένες κατηγορίες ευπαθών κοινωνικά ομάδων νέων και για συγκεκριμένου είδους υποθέσεις.

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Καμπάνια SMS για τη στήριξη της τηλεφωνικής γραμμής βοήθειας της Μ.Κ.Ο W.I.N. Hellas


Η 25η Νοεμβρίου ορίσθηκε από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Με αφορμή την Διεθνή Ημέρα για την εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, η Μη Κυβερνητική/Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση W.I.N. Hellas, που δραστηριοποιείται από το 2006 στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, διοργανώνει καμπάνια σύντομων γραπτών μηνυμάτων (SMS) για να στηρίξει τη λειτουργία της τηλεφωνικής γραμμής βοήθειας προς γυναίκες-θύματα βίας. 

Από τη Δευτέρα 26/11 έως και τη Δευτέρα 3/12, στέλνοντας sms στο 19059 και γράφοντας τη λέξη ΒΙΑ, προσφέρετε 1 € (χρέωση 1,23€ με φπα) στη W.I.N HELLAS για την τηλεφωνική γραμμή στήριξης.

Η πανελλαδική τηλεφωνική γραμμή στήριξης 11707 ξεκίνησε τη λειτουργία της τον Ιούνιο του 2012 παρέχοντας ψυχολογική στήριξη και νομική συμβουλευτική σε γυναίκες-θύματα βίας. Στους 5 πρώτους μήνες λειτουργίας της, τα στατιστικά στοιχεία που συγκεντρώθηκαν είναι ενδεικτικά του μεγέθους του προβλήματος στη χώρα μας:

  • Το 63% των γυναικών – θύματα που ζήτησαν βοήθεια είχαν παιδιά.
  • Το 46% των θυμάτων εργάζεται, ενώ το 54% είναι άνεργες γυναίκες, οικονομικά εξαρτώμενες από το θύτη.
  • Σχεδόν 80% των κακοποιημένων γυναικών που ζήτησαν βοήθεια ανήκει στο ηλικιακό γκρουπ 25 - 54, δηλαδή στην πιο παραγωγική ομάδα του πληθυσμού.


Στηρίξτε κι εσείς το έργο της W.I.N. Hellas, στέλνοντας μήνυμα στο 19059 ή/και διαδίδοντας αυτήν την καμπάνια.

Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/

 

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Παρενόχληση στο Facebook (Μανόλιες και Νάρκισσοι)


Αυτά που γνωρίζεις για κάποιον είναι λιγότερο σημαντικά από αυτά που μπορείς να φανταστείς…

20 λεπτά από την 28η συνομιλία με τον ψυχαναλυτή
{...} Κορίτσι: Σήμερα πάλι με παρενόχλησε στο Facebook. Ξέρετε … (διστακτικά) αυτά τα ψεύτικα προφίλ που σας έδειξα…
  (Παύση)
Ψυχαναλυτής: Μου είχες πει ότι είχες κλείσει το Facebook 
K: Το άνοιξα πάλι… (με αυτοπεποίθηση) δεν έχει νόημα να το έχω κλειστώ αφού άρχισε να με παρενοχλεί στα email και στο skype …
(μικρή παύση)
Κ: (ξαφνικά έξαλλη) Δεν θέλω να το έχω κλειστώ… είναι σαν να το βάζω στα πόδια… και έτσι ένιωσα που το έκλεισα… ότι το έβαλα στα πόδια και ότι δεν μπορώ να τον αντιμετωπίσω … (δυνατά) δεν μπορώ να αντιμετωπίσω αυτή του τη μανία, την τρέλα ;  … (μικρή παύση)  συνεχίζει να μου στέλνει  αιτήματα φιλίας με Τούρκικα ονόματα … (κλείνει τα μάτια) με κάνει έξαλλη … ξέρει ότι ο Τούρκος είναι εχθρός … ξέρει ότι αυτό με κάνει έξαλλη … το ξέρει και το κάνει …(μικρή παύση)  όχι, όχι δεν τον θέλω… μου έχει περάσει και τον έχω ξεπεράσει … πως θα μπορούσα να μην τον έχω ξεπεράσει μετά από ένα χρόνο σχεδόν… και όχι μόνο ο χρόνος… (με έμφαση) που είναι πανδαμάτωρ, αλλά  και εσείς (γλυκά) … με βοηθήσατε τόσο πολύ … σας είμαι τόσο ευγνώμων που με βοηθήσατε να καταλάβω ότι αυτό… δεν είναι έρωτας, ότι αυτό… δεν είναι αγάπη, ότι αυτό…  δεν είναι καν ενδιαφέρον αλλά ότι αυτό είναι … στεγνή παρενόχληση από ένα Νάρκισσο …
(μικρή παύση)
Κ: Μόνη μου δεν θα μπορούσα να το καταλάβω ποτέ … Ότι με όλο αυτό που κάνει τόσο καιρό τρέφεται από εμένα… από το ενδιαφέρον μου… αφού μετά επικοινωνώ μαζί του και του δείχνω την αγάπη μου …  την αγάπη ήθελα να πω … που του είχα … λατρεία σχεδόν… (μικρή παύση) …(με κλειστά μάτια)  ένα βαμπίρ μου έτρωγε τον χαρισματικό ναρκισσισμό μου …για αυτό είχα όλες αυτές τις ψυχικές διακυμάνσεις, την κυκλοθυμία, την αμφιβολία, τα αναπάντητα ερωτήματα , την ανασφάλεια, την χαμηλή αυτοεκτίμηση …(μικρή παύση) ένα βαμπίρ μου έτρωγε την ψυχική μου ενέργεια … πόση ώρα Θεέ μου… ( το τονίζει) πόσος χρόνος για να αποκωδικοποιήσω όλα αυτά τα διφορούμενα μηνύματα που μου έστελνε … με τα βιντεάκια, τα τραγούδια, τα αποφθέγματα … πόση αγωνία  και πόσες ερμηνείες … και όλα αυτά για να καλύψει το δικό του κενό… το απόλυτο κενό … το τίποτα … μία φούσκα … πουφ…
(Παύση)
Κ: Πόσα έμαθα από εσάς …με βοηθήσατε τόσο πολύ που τον  ξεπέρασα τελείως…  αλήθεια τον ξεπέρασα… (με έμφαση) αλλά τώρα έχω πάλι πρόβλημα.
(Μεγάλη Παύση)
Κ :   (χαμηλόφωνα) Πρόσεχε αυτούς που πατάς για να ανέβεις γιατί θα τους βρεις μπροστά σου κατεβαίνοντας …
Ψ:   Μάλιστα. Πως σε έκανε να αισθανθείς ;
 Κ: Ενοχές… και θυμό … και ενοχές… και θλίψη και θυμό και μίσος και αηδία … (δυνατά) αηδία, σιχαμάρα … ευχαρίστως θα τον χτυπούσα εάν τον έβλεπα, αλλά πρέπει να πάρω ένα αεροπλάνο για να το κάνω …(με σιγανή φωνή) μέχρι πριν λίγο θα τον χτυπούσα … δηλαδή είχα τη διάθεση να τον χτυπήσω … μετά … άνοιξα το fb από το κινητό μου και είδα ότι μου είχε στείλει ένα νέο αίτημα φιλίας… πάλι από ένα ψεύτικο προφίλ … έξι φίλους είχε μόνο… σήμερα πρέπει να το έφτιαξε ή χτες…              (μικρή παύση) είχε μία φωτογραφία στο προφίλ... ήταν τόσο όμορφη … είχε ένα μεγάλο κουτί δώρου με κορδέλα… μισανοιγμένο  … και το κουτί είχε ένα  μωράκι μέσα … (χαμογελαστά) ήταν  αγόρι…
Ψ: Που το κατάλαβες ότι ήταν αγόρι ;  
Κ : Το κουτί ήταν μπλε…  
Ψ:  Όλγα έχεις εξάρτηση 
Κ: Καθόλου … όση ώρα σας περίμενα … στο σαλόνι … να τελειώσετε από τον ασθενή σας… βαρέθηκα και μπήκα λίγο … {...}



«Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της ναρκισσιστικής προσωπικότητας είναι αίσθημα μεγαλείου, ακραίος εγωκεντρισμός, απόλυτη απουσία ενσυναίσθησης για τους άλλους, παρά τη δίψα για θαυμασμό και επιδοκιμασία. Αυτού του είδους οι ασθενείς αισθάνονται απέραντη ζήλια για όσους κατέχουν πράγματα που δεν διαθέτουν οι ίδιοι ή για όσους χαίρονται απλώς τη ζωή τους… Τα συναισθήματα των διεστραμμένων ατόμων δεν είναι διαμορφωμένα, παρουσιάζουν σύντομες εξάρσεις και έπειτα χάνονται … Όταν υφίστανται εγκατάλειψη ή απογοήτευση, μπορεί να είναι φαινομενικά σε κατάθλιψη, στην ουσία όμως πρόκειται μάλλον για οργή ή για μνησικακία με επιθυμία εκδίκησης παρά για πραγματική θλίψη για την απώλεια του ατόμου που αγαπούσαν» .  KERNBERG F. OΤΤΟ., « La personnalite narcissique» στο Borderline conditions and pathological narcissism, New York 1975.             
 


Σύμφωνα με το  DSM-IV (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders), το εγχειρίδιο της παγκόσμιας ταξινόμησης των ψυχικών ασθενειών, το άτομο που έχει ναρκισσιστική προσωπικότητα εκδηλώνει τις ακόλουθες συμπεριφορές :

-       Έχει αίσθηση μεγαλείου, πιστεύει ότι είναι σπουδαίο

-       Έχει φαντασιώσεις μεγάλης επιτυχίας, εξουσίας ή ιδεατού έρωτα

-       Πιστεύει ότι  είναι « εξαιρετικό» , σπέσιαλ, μοναδικό και ότι μπορεί να γίνει αντιληπτό μόνο από ανάλογου επιπέδου ανθρώπους (high-status people )

-       Έχει πολλή μεγάλη ανάγκη θαυμασμού

-       Πιστεύει ότι έχει κάποιο «ΤΙΤΛΟ» , κάποια δικαιώματα, παραπάνω από τους υπόλοιπους ανθρώπους.

-       Εκμεταλλεύεται τον Άλλο στις διαπροσωπικές του σχέσεις

-       Δεν έχει ενσυναίσθηση

-       Ζηλεύει  τους άλλους

-       Παρουσιάζει υπεροπτική συμπεριφορά  

Στεφανία Σουλή   
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/                                                                      


Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Ποιος μίλησε για Ισότητα (Βία κατά των ανδρών)


Αντικείμενό μου είναι η εκπαίδευση και η επιμόρφωση ενηλίκων σε μία δύσκολη και παρεξηγημένη θεματική που είναι η βία κατά των γυναικών. Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ένα τουλάχιστο πρόσωπο, από το φιλικό, συγγενικό, ή κοινωνικό τους περιβάλλον, που είναι θύμα ή υποψιάζονται ότι είναι θύμα βίας, παρόλα αυτά ελάχιστοι από αυτούς έχουν εμπλακεί ή θα εμπλακούν,  καθοιονδήποτε τρόπο, είτε με το θύμα, υποστηρικτικά, είτε με το δράστη, καταγγελτικά. Οι  κύριοι λόγοι αυτής της ανεχτικής, στη βία, συμπεριφοράς είναι οι εξής: 1) ακόμα και σήμερα η βία κατά των γυναικών και ιδιαίτερα η ενδοοικογενειακή βία θεωρείται προσωπική υπόθεση και 2) ενώ η βία κατά των γυναικών συνιστά κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, να παρουσιάζεται αποκλειστικά ως μείζον φεμινιστικό θέμα από φεμινίστριες.

Ξεκινάω με αυτό τον πρόλογο γιατί είμαι απόλυτα πεπεισμένη ότι ο εκπαιδευτής κινείται και ελίσσεται ανάλογα με την θεματική του. Εγώ δεν έχω να αντιμετωπίσω μόνο την άγνοια των εκπαιδευόμενων για αυτό το πολυσύνθετο και πολυδιάστατο φαινόμενο αλλά και τα ταμπού και τα στερεότυπα που ενυπάρχουν στο μυαλό το περισσότερων, αφού όπως ισχυρίζονται και διατείνονται, η βία κατά των γυναικών είναι εύρημα και ευφυολόγημα του φεμινιστικού κινήματος και στην καλύτερη των περιπτώσεων, εάν υπάρχει το φαινόμενο, υπάρχει, γιατί η γυναίκα θέλει και τα παθαίνει .  

Διαβάζοντας τις κύριες θεωρίες και πρακτικές εκπαίδευσης, προσπάθησα να τοποθετήσω τον εαυτό μου ως εκπαιδευτή μέσα σε κάποιες από αυτές. Στάθηκε αδύνατο να κατασταλάξω απόλυτα σε κάποια θεωρία και να αποδεχτώ ολοκληρωτικά τις μεθόδους και πρακτικές της. Εντούτοις αναγνώρισα το εαυτό μου ως εκπαιδευτή- «διευκολυντή» της μάθησης περισσότερο,  και λιγότερο εμψυχωτή. Αλλιώς θα μιλήσεις και θα παρουσιάσεις ένα ανθρωπιστικό ή κοινωνικό θέμα και αλλιώς ένα τεχνοκρατικό.

Ο εκπαιδευτής πρέπει να ελίσσεται και να κινείται ανάλογα με την εκάστοτε θεματική του, τους εκπαιδευόμενους και συνακόλουθα, την αδιάφορη ή ενεργή συμμετοχή τους. Ο εκπαιδευτής –διευκολυντής της μάθησης πρέπει να τροφοδοτεί τους εκπαιδευόμενους συνεχώς με ερωτήματα και να τους παρακινεί και να τους ενθαρρύνει να στοχαστούν κριτικά πάνω σε εμπειρίες που ο ίδιος ο εκπαιδευτής ή πιθανόν και κάποιος άλλος συμμετέχων φέρνει στην ομάδα.. Για μένα επιτυχημένη είναι η εκπαίδευση που όταν φεύγεις από αυτή ή την παίρνεις μαζί σου ή σε ακολουθεί αυτή…  Και εδώ θα έλεγα ότι ενστερνίζομαι αυτό που λέει ο Jarvis ότι ο άνθρωπος δεν είναι άλλο παρά το σύνολο της μάθησής του ενώ η εμπειρία δεν είναι άλλο παρά η προσωπική ενσυναίσθηση του Άλλου, η οποία συμβαίνει στο σημείο που συναντάται ο εσωτερικός μας εαυτός με τον έξω κόσμο ή με τον κόσμο του Άλλου… τολμώ να προσθέσω.

                           _____________________*_______________________     

Το σεμινάριο εκπαίδευσης ορίστηκε στο γραφείο ενός συναδέλφου,  το τελευταίο Σάββατο του Μαρτίου και ώρα 9 το πρωί.  Τον τελευταίο χρόνο, το  γραφείο αυτό, είχε καταστεί τόπος συνάντησης ,συζήτησης και γόνιμου προβληματισμού μίας ομάδας νεαρών δικηγόρων, η οποία με οδηγό την ασίγαστη δίψα για μάθηση αλλά και το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο, διοργάνωνε επιμορφωτικές συναντήσεις παντός νομικού θέματος. Κάθε μήνα η ομάδα έφερνε και ένα θέμα προς συζήτηση- επιμόρφωση.  Κάθε μήνα η ομάδα καλούσε και έναν συνάδελφο επιμορφωτή. Την ιδέα, για την επιμόρφωση της ομάδας στα θέματα της βίας κατά των γυναικών, την έριξε η Μάγδα στο τραπέζι. Στην αρχή, όπως η ίδια μου εκμυστηρεύτηκε, κάποιοι  συνάδελφοι, αντέδρασαν στη διοργάνωση του σεμιναρίου και ήσαν αρνητικοί. Κάποιοι, περισσότερο διαλλακτικοί, πρότειναν να προσκληθεί ταυτόχρονα και ένας νομικός που να ασχολείται με τη βία κατά των αντρών. Η συζήτηση για τη διοργάνωση του σεμιναρίου κρατούσε καλά τους τελευταίους μήνες και η πιθανότητα να διοργανωθεί μία συνάντηση επιμόρφωσης συζητιόταν και συζητιόταν. Η πιθανότητα έγινε πραγματικότητα, όταν η Μάγδα έστειλε στην ομάδα τα στατιστικά στοιχεία της ενδοοικογενειακής βίας που έδωσε η Αστυνομία και η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων το 2011. Αμέσως κανονίστηκε η επιμορφωτική συνάντηση και το θέμα : Νομική Συμβουλευτική σε γυναίκες –θύματα βίας με την Οπτική του Φύλου. Τον τίτλο τον «έκλεψε»  η Μάγδα από τον Οδηγό Νομικής Συμβουλευτικής με την Οπτική του Φύλου σε γυναίκες θύματα βίας, που έχει αναρτήσει η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων στην ιστοσελίδα της και του οποίου τυγχάνω συγγραφέας. Έτσι έγινε και η επικοινωνία μαζί μου.  Έφτασα στον ορισθέντα τόπο συνάντησης, στο γραφείο του συναδέλφου, στις 8 και 30. Με έκπληξη είδα ότι στην αίθουσα συμβουλίου κάθονταν 13 άνθρωποι αντί για 8, όπως είχα ενημερωθεί. Γρήγορα μέτρησα 7 άντρες και 6 γυναίκες και έλειπε η Μάγδα. Όλοι πίνανε τον καφέ τους και συζητούσαν φωναχτά μεταξύ τους. Με έπιασε τέτοιο άγχος που πήρα το κινητό μου και βγήκα στο μπαλκόνι να της τηλεφωνήσω. Η Μάγδα δεν απαντούσε. Μπήκα μέσα και καλημέρισα.  Ένας συνάδελφος με πλησίασε και με ρώτησε εάν είμαι η ομιλήτρια.  Ναι είπα, εγώ είμαι. Τον είδα με κοίταζε καλά- καλά. Γιατί με κοιτάτε έτσι;… τον ρώτησα. Περίμενα να δω κάτι διαφορετικό… μου απάντησε και γέλασε και μετά μου ζήτησε συγγνώμη. Δεν χρειάζεται να μου ζητάτε συγγνώμη… του είπα, ξέρω τι εννοούσατε και χαίρομαι που είσαστε ειλικρινής και μου το είπατε. Κάθισα στο γραφείο που είχε τοποθετηθεί  μπροστά από το μακρύ τραπέζι του συμβουλίου. Ετοίμαζα μηχανικά το φάκελό μου, όταν μπήκε η Μάγδα. Αμέσως ήρθε προς το μέρος μου. Τι έγινε;  μου είπε όλο χαμόγελο. Γνωριστήκατε;   Δεν πρόλαβα …μόνο ένας ήρθε και μου μίλησε, της απάντησα.  Να αυτός εκεί και της τον έδειξα με τρόπο. Σίγουρα θα είναι από αυτούς που αρνιόντουσαν την συνάντηση … συμπλήρωσα χαμηλόφωνα. Μέντιουμ είσαι …μου είπε …που το κατάλαβες; Θα σου πω στο τέλος ψιθύρισα. Με είχε πιάσει άγχος. Στο μυαλό μου στριφογύριζε η φράση που μου είχε πει ο νεαρός συνάδελφος …περίμενα να δω κάτι άλλο…  ένδειξη ότι ήδη ένας από την ομάδα ήταν αρνητικά προκατειλημμένος. Κοίταξα το ρολόι μου. Η ώρα ήταν ακριβώς 9. Έπρεπε να αρχίσω. Το είπα στην Μάγδα και αυτή πήρε τη θέση της στην υπόλοιπη ομάδα.

Ξεκίνησα παρουσιάζοντας τον εαυτό μου. Λίγα λόγια, επιγραμματικά, τι έχω κάνει, που έχω εργαστεί. Στη συνέχεια ζήτησα να γνωριστούμε μεταξύ μας και να παρουσιάσει ο καθένας τον διπλανό του. Ήδη οι περισσότεροι γνωρίζονταν πολύ καλά. Όταν τελείωσε και ο τελευταίος την παρουσίαση, τους ζήτησα να ορίσουμε το χρόνο λήξης της επιμορφωτικής συνάντησης. Με ενημέρωσαν ότι οι συναντήσεις τελειώνουν γύρω στις 3.  Συμφωνήσαμε να κάνουμε ένα δεκαπεντάλεπτο διάλειμμα στις 11 και ένα διάλειμμα μισάωρου στις 1μμ. Στη συνέχεια πήρε το λόγο η Μάγδα, η οποία είχε συγκεντρώσει τα ερωτήματα των μελών της ομάδας σε ένα χαρτί και με βάση τα οποία θα έπρεπε  να οριοθετηθεί το πρόγραμμα, και πρότεινε να ξεκινήσουμε από την οπτική του φύλου στη νομική συμβουλευτική, όπως και ήταν ο τίτλος του θέματος. Ένας συνάδελφος παρενέβη αντιπροτείνοντας να εξετάσουμε το θέμα νομική συμβουλευτική από την οπτική των φύλων σε θύματα βίας και των δύο φύλων.  Γέλιο και ψίθυρος απλώθηκε μέσα στην αίθουσα. Κοίταξα τον συνάδελφο που πρώτος με είχε καλημερίσει. Ήταν σιωπηλός και με κοίταζε. Η Μάγδα το ίδιο. Οι υπόλοιποι είχαν παρασυρθεί από την αντιπρόταση και είχαν αρχίσει μία ζωηρή συζήτηση. Σηκώθηκα όρθια και κάθισα στη δεξιά πλευρά του γραφείου που μου είχαν δώσει. Στράφηκα στον συνάδελφο που έκανε την αντιπρόταση λέγοντας πως τα φύλα είναι δύο και πως συμφωνώ μαζί του ότι η οπτική θα πρέπει να είναι των φύλων και όχι μόνο του Φύλου γιατί βία δέχονται και οι άνδρες από τις γυναίκες. Παράλληλα επισήμανα το δικό μου ρόλο στη συγκεκριμένη συνάντηση και τη θεματική που μου είχε ορισθεί εξαρχής. Επίσης ενημέρωσα , ότι ενώ γνωρίζω μεμονωμένες περιπτώσεις ανδρών που έχουν υπάρξει θύματα βίας είτε σωματικής –είτε ψυχολογικής από γυναίκα, εντούτοις δεν έχω την εμπειρία αυτή, που θα με καθιστούσε ικανή να έχω άποψη επί του θέματος. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, κάποιος, είτε από γούστο, είτε επειδή  διάκειται αρνητικά απέναντι στη θεματική της επιμόρφωσης, να δημιουργεί θέμα, εκ του μη όντος, και να διασπείρει  αμφιβολίες σχετικά με την σκοπιμότητα κα την αναγκαιότητα της επιμορφωτικής συνάντησης ή του σεμιναρίου. Μου έχει συμβεί αρκετές φορές σε σεμινάρια με αστυνομικούς. Όμως εδώ δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση και η παρατήρηση του συναδέλφου ήταν εύστοχη. Η βία κατά των ανδρών είναι ένα γεγονός που δεν μπορείς να το παραβλέψεις . Και σε αυτή την περίπτωση η συμβουλευτική στον άνδρα- θύμα  θα γινόταν με την Οπτική του Φύλου, του δικού του φύλου. Είναι σημαντικό να αποδέχεσαι μία αλήθεια που φέρνει κάποιος στη συζήτηση ή στην ομάδα, όσο μικρή και να είναι αυτή. Επίσης είναι σημαντικό για τον εκπαιδευτή να αναδεικνύει  τη σημαντικότητα του κάθε θέματος ή του γεγονότος ή της αλήθειας εν προκειμένω. Τίποτα δεν είναι όμοιο, αλλά και τίποτα δεν είναι ίσο. Η παραδοχή από πλευράς μου του γεγονότος της βίας κατά των ανδρών κατεύνασε τις αντιδράσεις και έτσι μπορέσαμε να ξεκινήσουμε την επιμόρφωση με μία μελέτη πραγματικής περίπτωσης με άσχημο δικαστικό τέλος . Η Άννα, αλλοδαπή, παντρεμένη τρία χρόνια με τον Δημήτρη ( πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και οι δύο), έχασε την επιμέλεια της κόρης της λόγω κατάθλιψης. Αναλύθηκε όλη η πορεία της Άννας, από την αρχή εκδήλωσης του πρώτου περιστατικού της βίας μέχρι και την έκδοση της δικαστικής απόφασης.  Οι συμμετέχοντες –συνάδελφοι μέσα από τις πραγματικές περιπτώσεις που αναλύθηκαν, συνολικά παρουσιάστηκαν και συζητήθηκαν 5 περιπτώσεις με δικαστική εμπλοκή,  μπόρεσαν να καταλάβουν πως λειτουργεί η δυναμική της βίας στην συναισθηματική και ψυχική υγεία της γυναίκας. Συναισθάνθηκαν τα θύματα και αυτό αποδείχτηκε από τις καταιγιστικές ερωτήσεις αλλά και από το γεγονός ότι ζητήσανε να κάνουμε μόνο το μεγάλο διάλλειμα . Περαιτέρω κατανόησαν την συμπεριφορά καχυποψίας που έχουν πολλές φορές τα θύματα απέναντι στους δικηγόρους και στους λειτουργούς της δικαιοσύνης.   Η συνάντηση είχε ολοκληρωθεί με επιτυχία.

Θα μπορούσατε να μας δώσετε έναν ορισμό της έννοιας Οπτική του Φύλου για την νομική συμβουλευτική σε θύματα άνδρες ; ήταν ο συνάδελφος που είχε κάνει την αντιπρόταση στην αρχή της συνάντησης. Αυτή τη φορά κανένας δεν γέλασε, κανένας δεν μίλησε. 


 (Εργασία Αναστοχασμού στην Εκπαίδευση Εκπαιδευτών του ΙΝΕΠ- 9/5/2012)

Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/