Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Για ποια βοήθεια μιλάμε; (άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε)





Αρκετά χρόνια πριν, νεαρό κορίτσι, εκπαιδευτικός στο επάγγελμα, τηλεφωνεί σε υποστηρικτική υπηρεσία για θύματα βίας, και ζητάει να μάθει πως μπορεί να βοηθήσει τον 12χρονο μαθητή της, ο οποίος υπήρξε θύμα σωματικής και λεκτικής κακοποίησης από τον πατέρα του. Η νεαρή καθηγήτρια παρέδιδε κατ'οίκον μαθήματα, στον έφηβο και μέσα από την σχεδόν καθημερινή επαφή της με την ευκατάστατη οικογένεια του παιδιού είχε την δύσκολη και τραυματική εμπειρία να γίνει κοινωνός της βίας που ζούσε η οικογένεια αυτή (υπήρχαν και άλλα παιδιά ) αλλά κυρίως ο μικρός μαθητής της, τον οποίο αρκετές φορές είχε δει τραυματισμένο στα χέρια και στα πόδια, φοβισμένο, θλιμμένο και κλαμένο. Στις ερωτήσεις της για τα τραύματα ο μικρός δεν απαντούσε και όσες φορές τον ρώτησε, εάν συνέβαινε κάτι άσχημο μέσα στο σπίτι του, παρέμενε αμίλητος και δεν σήκωνε τα μάτια του από τα βιβλία. Το νεαρό κορίτσι είχε απελπιστεί τόσο, που σκεφτόταν να σταματήσει και τα μαθήματα.   


Πως θα βοηθούσε τον μικρό μαθητή της; 

Η ίδια είχε συνειδητοποιήσει από την αρχή την δυσκολία της κατάστασης: 

  • Δεν θα μπορούσε να προχωρήσει μονομερώς σε μία καταγγελία  εις βάρος του γονέα. Δεν ήταν αυτόπτης, ούτε καν αυτήκοος μάρτυρας και υπήρχε μεγάλη πιθανότητα το παιδί να αρνηθεί την κακοποίηση, το ίδιο και ο έτερος γονέας (μητέρα). Φοβόταν επίσης μην γίνουν τα πράγματα χειρότερα για το παιδί.   
  • Δυνατότητα να μιλήσει στον πατέρα δεν υπήρχε και δεν το ήθελε. Ήταν αυταρχικός, υπερόπτης και όταν έμπαινε στο σπίτι άλλαζε η συμπεριφορά όλων των μελών της οικογένειας. Τον φοβόντουσαν. Επίσης εργαζόταν πολλές ώρες και τον έβλεπε μόνο όταν την πλήρωνε.
  • Η μητέρα ήταν πολυάσχολη. Η νεαρή εκπαιδευτικός ήθελε και είχε προσπαθήσει να της μιλήσει, αλλά αυτή (η μητέρα) κράταγε τεχνηέντως απόσταση. Αν και υπήρξαν πολλές ευκαιρίες να ειπωθεί κάτι παραπάνω μεταξύ καθηγήτριας και μητέρας, η τελευταία περιοριζόταν στα τυπικά και στην ενημέρωση για την πρόοδο του παιδιού της. 
  • Ο έφηβος, όπως έχω ήδη προαναφέρει, ήταν κλεισμένος στον εαυτό του.                                                                                                                                 Θύματα και θύτες είχαν χτίσει τοίχους 


Θα ρωτήσει τώρα κάποιος, πως γνώριζε η καθηγήτρια την κακοποίηση του παιδιού, αφού δεν υπήρξε αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας; Με τις 2 ώρες που πήγαινε μέρα παρά μέρα, και με όλα τα μέλη της οικογένειας σιωπηλά και απόμακρα;  

Θα του απαντήσω ότι είχε σοβαρές ενδείξεις. Τα τραύματα που προανέφερα, την αναιτιολόγητη θλίψη του παιδιού, τον φόβο του, τα κλαμένα μάτια του. Στην πορεία οι ενδείξεις αυτές, έγιναν και αποδείξεις όταν η νεαρά καθηγήτρια κέρδισε την εμπιστοσύνη του παιδιού, γιατί δεν τα παράτησε τα μαθήματα τελικά.    


Την προηγούμενη εβδομάδα τηλεφώνησε μία νεαρά κυρία. Το ιστορικό διαφορετικό αλλά το θύμα το ίδιο: Ένα παιδί, ένας 12χρονος έφηβος. Η κυρία, που μένει στο γειτονικό διαμέρισμα άκουσε τον πατέρα να δέρνει με σφοδρότητα τον 12χρονο γιο του. Μετά, άκουγε το μικρό αγόρι που έκλαιγε με λυγμούς. Την ρώτησα εάν έκανε κάτι εκείνη την ώρα. Εάν κάλεσε το 100. 

Μου απάντησε ότι δεν έκανε τίποτα και μου ξεκαθάρισε αμέσως ότι δεν προτίθεται να κάνει και κάτι σε ένα νέο περιστατικό ξυλοδαρμού. Ο κύριος λόγος, όπως μου ανέφερε, ήταν ότι έμενε ακριβώς δίπλα (μεσοτοιχία) και δεν ήθελε να γίνει στόχος. 

Την ενημέρωσα ότι θα μπορούσε να καλέσει την Άμεσο Δράση και ΑΝΩΝΥΜΑ . Μου ανταπάντησε ότι δεν θέλει να το κάνει γιατί θα είναι η πρώτη που θα υποψιαστούν!

Την ενημέρωσα ότι θα μπορούσε να απευθυνθεί στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής και να ζητήσει να μιλήσει στον Αξιωματικό Υπηρεσίας. Την ενημέρωσα ότι οι αστυνομικοί είναι εκπαιδευμένοι και πολύ ευαισθητοποιημένοι με τα παιδιά και ότι δεν πρόκειται να εκτεθεί. Μου το απέκλεισε εντελώς.  

Την ρώτησα εάν γνωρίζει του γονείς του παιδιού, εάν μιλάνε. Μου απάντησε ότι αραιά τους βλέπει στην πολυκατοικία και με τη μητέρα μιλούσε σπάνια και με τον πατέρα καθόλου (παραθέτω ακριβώς τα λόγια). 
Την ρώτησα εάν μιλάει με τον έφηβο. Μου απάντησε αρνητικά. Οι σχέσεις και με τους γονείς αλλά και με το παιδί ήταν ...ανύπαρκτες.  

Μετά έπεσε σιωπή …
Και τότε με ρώτησε πάλι πως θα μπορούσε να κάνει κάτι δραστικό αλλά να διασφαλίσει και τη θέση της...   

Καταλαβαίνω και συναισθάνομαι τον κάθε τρίτο (γείτονα, καθηγητή, φίλο, γνωστό, συγγενή) που έχει απλά μόνο ενδείξεις, που είναι διστακτικός, που είναι σκεφτικός, που τα αναλύει όλα πάρα πολύ και φοβάται ακόμα πιο πολύ μήπως κάνει κάτι και δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα στο παιδί.


Δεν καταλαβαίνω όμως και δεν συναισθάνομαι αυτόν/ην που ακούει τον ξυλοδαρμό ενός παιδιού, ξανά και ξανά και δεν κάνει τίποτα.  





Στεφανία Σουλή 
Δικηγόρος 
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

Αυτή η ρημάδα η πρώτη εντύπωση …


Εκείνη την στιγμή που πέφτει το μάτι σου απάνω του/της, στην απέναντι καρέκλα στο ίδιο δωμάτιο, εσύ και άλλοι ένδεκα άνθρωποι. Δεκατρείς σύνολο. Σκληρό ύφος, σφιχτά τα χείλη, και ένα στυλό στα δάκτυλα να χτυπάει ελαφρά το τραπέζι. Πρέπει να διαλέξεις τον/την partner σου στο παιχνίδι της Μύριλλας και το κάνεις γρήγορα. Δεν θέλεις με τίποτα να καθίσεις δίπλα του /της. «Άστον/άστην, να τον/την φάει στην μάπα κάποιος άλλος» σκέφτεσαι χαιρέκακα. Μετά τον/την κοιτάς και σε πιάνουν ενοχές με αυτή την αυθαίρετη κρίση. Κοιτάς τα καλοσυνάτα φρύδια, το λακάκι στο μάγουλο, όταν σφίγγει τα χείλη του/της, τα περιποιημένα νύχια. Χαζεύεις τα χέρια που μοιράζουν τις οδηγίες. Παίρνεις τα χαρτιά.

Ακουμπάς τα χαρτιά μπροστά σου. Έχεις 10 λεπτά χρόνο να προετοιμάσεις την συμμετοχή σου. Έχεις 20 λεπτά χρόνο να προετοιμάσεις τον/την partner σου. Διαβάζεις και δεν μπορείς να συγκεντρωθείς. Τον/την ακούς να μιλάει και να διαμαρτύρεται για τους κανονισμούς του παιχνιδιού. Τον/την ακούς να μιλάει και να εγείρει θέματα αμεροληψίας του κριτή. Τον/την ακούς να μιλάει και να επιφυλάσσεται για την επιλογή και την τοποθέτηση των παικτών. Θαυμάζεις το θάρρος του/της και δεν μιλάς καθόλου. Σε ξενίζει όμως η λέξη τοποθέτηση. Το ξέρεις ότι το παιχνίδι είναι στημένο, αλλά δεν θα δεχτείς ΠΟΤΕ να σε αποκαλέσουν προϊόν. Έχει αρχίσει ήδη να σου χαλάει τη διάθεση. Ποιος σου χαλάει τη διάθεση;  Αυτός/αυτή;  Η λέξη; Πετάς το στυλό στο τραπέζι. Δεν έχεις καμία όρεξη να συνεχίσεις ...
Δεν συνεχίζω λες και τρομάζεις όταν ακούς την φωνή σου. Όλα τα μάτια τώρα είναι στραμμένα επάνω σου. Σε ρωτάνε, εάν είσαι καλά, σε ρωτάνε εάν συμβαίνει κάτι … Δεν κοιτάς κανένα, μόνο το χαρτάκι που βάζει στα πόδια σου ο/η partner,  «είσαι μαλάκας;/ όλα εντάξει;». Είσαι ακόμα εκεί, στην καρέκλα. Αθόρυβα γέρνεις προς τα αριστερά, στην άκρη του τραπεζιού είχες αφήσεις την τσάντα σου. Την πιάνεις … Κοιτάς τους παίχτες που τώρα δεν σε κοιτάνε, άλλος μιλάει, άλλος γελάει, άλλος ξύνεται, άλλος χασμουριέται …  Σηκώνεσαι και βγαίνεις από το δωμάτιο.

Σηκώνεται και αυτός/η, και σε ακολουθεί . Όχι ο partner σου, αυτός είπαμε, ό,τι είχε να πει το έγραψε στο χαρτάκι. Ο/Η άλλος /η, η πρώτη εντύπωση … Στον ασανσέρ σου λέει πως σε ξεχώρισε από όλους /όλες. Σου δίνει την κάρτα του/της. Πρέπει οπωσδήποτε να ξαναβρεθείτε  (…)      

(…) Εισέρχεσαι για πρώτη φορά στον επαγγελματικό του/της χώρο και αυτός /αυτή παρακολουθεί στο you tube γνωστά και στους 2 σας πρόσωπα και τους σχολιάζει. Δηλαδή δεν τους σχολιάζει απλώς … τους «θάβει» ανελέητα. Κάθεσαι σε μία καρέκλα και τον/την κοιτάς. Εντάξει δεν είναι τόσο αγενής, κοιτάει το βίντεο και σου μιλάει και εσένα, που και που. Απαντάς «ναι, ναι…» κάθε φορά που σχολιάζει κάτι, και σκέφτεσαι πόσο γρήγορα μιλάει, άκουσες καλά ; «Ναι, ναι…», Παρατηρείς τους τοίχους και τα έπιπλα στο γραφείο του/της. Πράγματι έχει ωραίο γούστο και δεν θα περίμενες κάτι λιγότερο από κάποιον/αν με τόσο περιποιημένα νύχια. Βάζεις το δάχτυλο στο στόμα σου και μασουλάς το δείχτη του δεξιού σου χεριού. Ακόμα δεν έχεις κόψει την κακή συνήθεια. Ανοίγεις το ημερολόγιο σου και κάνεις ότι σημειώνεις. Τον/την κοιτάς, για την ακρίβεια, την πλάτη του/της βλέπεις, και προτείνεις να πάτε για lunch, προτείνεις να πάτε για καφέ, προτείνεις να πάτε σε ένα μπιστρό (έχουν ανοίξει τόσα πολλά τελευταία) προτείνεις να πάτε οπουδήποτε αρκεί να βγεις από εκεί μέσα… Μισό λεπτό σου λέει να κλείσω το pc και έρχομαι. Σηκώνεται. «Είσαι σίγουρος/η δεν θέλεις να καθίσουμε εδώ;» Μπορούμε να παραγγείλουμε φαγητό και να μας το φέρουν εδώ, σου ξαναλέει και σε κοιτάει χαμογελαστά αυτή τη φορά. Θέλεις να φύγεις και λες ψέματα ότι έχεις ραντεβού σε 2 ώρες και ότι καλύτερα να πάτε κάπου που θα είναι κοντά στο χώρο εργασίας σου. Σε κοιτάει και δεν φέρνει αντίρρηση. Τον/την βλέπεις που μπαίνει στο μπάνιο. Μπροστά στο νιπτήρα πλένει τα χέρια του/της με ανοιχτή την πόρτα. Δεν σε νοιάζει τι σκέφτεται. Αν κατάλαβε ή όχι. Γυρνάς να φύγεις. Σε ακολουθεί αργά, μπορεί και βαριεστημένα, δεν μπορείς να τον/την δεις, τώρα αυτός/η κοιτάει την πλάτη σου. Βγαίνετε και μπαίνετε στο ασανσέρ.  Πατάει το κουμπί για το ισόγειο και σε ρωτάει εάν είχες κανένα νέο από το παιχνίδι «Σε πήρε κανένας τηλέφωνο;» Ναι, έχεις νέα αλλά δεν θέλεις να του/της πεις. Το ασανσέρ στον ίδιο όροφο και εσύ αυθόρμητα σπρώχνεις την πόρτα και λες «Καλύτερα να κατεβούμε με τα πόδια». Ακούς το συναγερμό που χτυπάει. Έχει πατήσει το κουμπί του κινδύνου. Κοιτάς το ρολόι σου. Είναι 4 και 30 το μεσημέρι. Με το ένα χέρι τον/την βλέπεις που τηλεφωνεί στο διαχειριστή και με το άλλο συνεχίζει να πατάει το κουμπί του κινδύνου. Έχεις ήδη φύγει. «Πες μου που θα είσαι να έρθω, πάρε με τηλέφωνο» σου φωνάζει. Έχεις φτάσει ήδη στον  2ο όροφο και ακόμα χτυπάει ο συναγερμός. Φτάνεις στο ισόγειο και πριν ανοίξεις την βαριά εξώπορτα, κοντοστέκεσαι.  Διάσπαρτες φωνές που ανεβαίνουν σε ένταση, πλημυρίζουν την πολυκατοικία. Βλέπεις το ασανσέρ που κατεβαίνει στο ισόγειο και βγαίνει κάποιος. Δεν είναι αυτός/η.  Περιμένεις. Δεν ξέρεις τι να κάνεις. Να φύγεις, να μείνεις, να πας σε ένα καφέ και να του /της πεις που είσαι; Μία φωνή μέσα στον εαυτό σου, λέει στον εαυτό σου «Κάνε ό,τι θέλεις, αλλά αυτή την ρημάδα την πρώτη εντύπωση,μην την ξεχνάς, να την θυμάσαι που και που…».  
Αποφασίζεις να πας στο Golden και πιάνεις το τηλέφωνο να του/της το πεις(...)  
Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

Υπάρχει αυτόματο διαζύγιο;



Στην χώρα μας η λύση κάθε γάμου (διαζύγιο) απαγγέλλεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση.   
Όποιος επιθυμεί να λύσει το γάμο του και έχει σοβαρούς λόγους να πράξει τούτο, απευθύνεται δια του δικηγόρου του στο αρμόδιο δικαστήριο.  
Δυνατότητα στον ενδιαφερόμενο πολίτη να πάει σε μία υπηρεσία να κάνει μία αίτηση και να λύσει διοικητικά το γάμο του, δεν υπάρχει. Επίσης πληροφορίες που κυκλοφορούν ότι κρατική υπηρεσία προχωράει σε έλεγχο της δηλωμένης στην εφορία διάστασης του ζευγαριού και λύει το γάμο αυτόματα, είναι αναληθείς.  
Ακούγοντας πρόσφατα και το παράπονο κυρίας, που έχει δηλώσει την τετραετή διάστασή της στην εφορία και έχει παρέλθει χρονικό διάστημα πλέον των δύο (2) ετών που απαιτεί ο νόμος για την διάσταση, γιατί δεν της έχει έρθει το χαρτί του διαζυγίου, αυτόματα στο σπίτι ή έστω στο Ληξιαρχείο που ανήκει, θέλω να αναφέρω τα εξής:    
Τα είδη διαζυγίου είναι συγκεκριμένα στο Οικογενειακό μας Δίκαιο και Αυτόματο Διαζύγιο δεν υπάρχει. 
Υπάρχει το Διαζύγιο Διετούς Διάστασης που εσφαλμένως όμως παρουσιάζεται ως αυτόματο και αρκετός κόσμος μπερδεύεται.
Και στο διαζύγιο διετούς διάστασης πρέπει να γίνει δικαστήριο, στο οποίο ο ενάγων/η ενάγουσα (αυτός/αυτή που αιτείται το διαζύγιο), θα εξετάσει μάρτυρα, για να βεβαιώσει ενώπιον του Δικαστή ότι μέχρι την ημέρα της συζήτησης της αγωγής, έχει συμπληρωθεί η διετία της διάστασης του ζευγαριού, ότι ο γάμος είναι νεκρός, και η κατάσταση μη αναστρέψιμη.
 



Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/

 

Επίδοση αγωγής διαζυγίου σε κάτοικο εξωτερικού



Κατά το άρθρο 134 § 1 εδ. α΄ ΚΠολΔ: "αν το πρόσωπο στο οποίο γίνεται η επίδοση διαμένει ή έχει την έδρα του στο εξωτερικό, η επίδοση γίνεται στον εισαγγελέα του δικαστηρίου, στο οποίο εκκρεμεί ή πρόκειται να εισαχθεί η δίκη ή σε αυτό που εξέδωσε την επιδιδόμενη απόφαση...". Η διάταξη αυτή, με την οποία καθιερώνεται νόμιμη κλήτευση με πλασματική επίδοση στον εισαγγελέα, όταν εκείνος προς τον οποίο γίνεται η επίδοση έχει γνωστή διεύθυνση στο εξωτερικό, εξακολουθεί να ισχύει και μετά την κύρωση με το νόμο 1334/1983 της από 15 Νοεμβρίου 1965 διεθνούς συμβάσεως της Χάγης, η οποία δεν καταργεί τις περί επιδόσεως διατάξεις του εσωτερικού δικαίου των χωρών που την υπέγραψαν, αλλά αποκλείει να θεωρηθεί η πλασματική αυτή επίδοση ως ολοκληρωθείσα με την απλή παράδοση του επιδοτέου εισαγωγικού δίκης ή άλλου ισοδυνάμου δικογράφου στον εισαγγελέα, όπως ορίζει το κατά τούτο καταργηθέν άρθρο 136 § 1 ΚΠολΔ, δηλαδή ανεξάρτητα από το αν αυτό απεστάλη στο εξωτερικό και παραλήφθηκε από εκείνον προς τον οποίο γίνεται η επίδοση κατά τον οριζόμενο στην προαναφερόμενη σύμβαση τρόπο (άρθρα 15 και 16 της συμβάσεως αυτής), ώστε να διασφαλίζεται η θεμελιώδης αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως. Ειδικότερα, με τις διατάξεις της πιο πάνω διεθνούς συμβάσεως, η οποία τέθηκε σε ισχύ ως προς την Ελλάδα από τις 18.9.1983, σύμφωνα με την από 3/17.8.1983 ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών, έχοντας ειδικότερα την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 § 1 του Συντάγματος, ρυθμίστηκαν τα της επιδόσεως και κοινοποιήσεως στο εξωτερικό δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις, όταν είναι γνωστή η διεύθυνση του παραλήπτη της πράξεως στο εξωτερικό. Τη σύμβαση αυτήν έχει επικυρώσει και η Ρωσική Ομοσπονδία με έναρξη ισχύος την 1-12-2001 (σχετικό το υπ’ αριθ. πρωτ.11273/2004 έγγραφο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Τμήμα Διεθνούς Δικ. Συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις). Κατά την § 1 του άρθρου 15 της συμβάσεως αυτής: "εάν μία πράξη δίκης ή ισοδύναμη πράξη χρειαστεί να διαβιβαστεί για το σκοπό επίδοσης ή κοινοποίησης στο εξωτερικό σύμφωνα με τις διατάξεις της σύμβασης αυτής και αν ο εναγόμενος δεν προσέλθει, ο δικαστής υποχρεούται να αναβάλει την έκδοση αποφάσεως εφ` όσον χρόνο δεν διαπιστώνεται ότι: α) Είτε ότι η πράξη επιδόθηκε ή κοινοποιήθηκε σύμφωνα με τον τύπο τον προδιαγραφόμενο από τη νομοθεσία του κράτους στο οποίο απευθύνεται η αίτηση για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων που συντάχθηκαν σ` αυτό το κράτος και που προορίζονται για άτομα που βρίσκονται στο έδαφος του β) Είτε ότι η πράξη επιδόθηκε πράγματι στον εναγόμενο ή στην κατοικία του σύμφωνα με άλλη διαδικασία που προβλέπεται στη σύμβαση αυτή και ότι σε κάθε μία απ` αυτές τις περιπτώσεις είτε η επίδοση είτε η κοινοποίηση ή η παράδοση έγιναν έγκαιρα ώστε να μπορέσει ο εναγόμενος να υπερασπιστεί τον εαυτό του". Περαιτέρω, κατά την § 2 του ίδιου άρθρου, "κάθε Συμβαλλόμενο Κράτος έχει την ευχέρεια να δηλώσει ότι οι δικαστές του, παρά τις διατάξεις της πρώτης παραγράφου, μπορούν να εκδώσουν απόφαση εφ` όσον συγκεντρώνονται οι κατωτέρω προϋποθέσεις, μολονότι καμία βεβαίωση για την επίδοση ή την κοινοποίηση ή την παράδοση δεν έχει ληφθεί: α) Η πράξη διαβιβάστηκε σύμφωνα με έναν από τους τρόπους που προβλέπονται σ` αυτή τη σύμβαση, β) Μία προθεσμία, που ο δικαστής θα εκτιμά σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση και που δεν θα είναι μικρότερη από έξι μήνες, έχει παρέλθει από την ημερομηνία αποστολής της πράξης. γ) Παρ` όλες τις επίμονες ενέργειες από τις αρμόδιες αρχές του Κράτους στο οποίο απευθύνεται η αίτηση, δεν μπόρεσε να ληφθεί καμία βεβαίωση". Στη συνέχεια, με ρηματική διακοίνωση από 23.11.1989 της Ελληνικής Πρεσβείας στη Χάγη, απευθυνόμενη προς το Υπουργείο Εξωτερικών των Κάτω Χωρών, έγινε για λογαριασμό της Ελλάδος η από την πιο πάνω διάταξη της § 2 του άρθρου 15 της προαναφερόμενης διεθνούς συμβάσεως προβλεπόμενη δήλωση (υπ` αριθ. πρωτ. 63402/9.10.1990 έγγραφο της Δ/νσεως Νομ/κής Εργασίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης) (ΑΠ 514/2011 ΝοΒ 2012, 307, ΑΠ 433/2001 ΕλλΔνη 2002,412,450). Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη υπ` αριθ…., έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, ακριβές αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής με την κάτω από αυτή πράξη καταθέσεως και κλήσεως προς συζήτηση για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας συνεδρίαση της 5-12-2012 με επιμέλεια του ενάγοντος, επιδόθηκε στον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης για την έχουσα γνωστή διαμονή στην πόλη ……. Ρωσίας εναγόμενη ……, πλην, όμως, μεταξύ των περιεχομένων στη δικογραφία εγγράφων δεν περιλαμβάνεται έγγραφο, αποδεικτικό συντελέσεως της επίδοσης της άνω αγωγής στην επικράτεια της Ρωσίας, παρά το γεγονός ότι ήδη από 10-5-2012 έχει υποβληθεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης αντίγραφο της κρινόμενης αγωγής για να επιδοθεί στην εναγόμενη και με το υπ’ αριθ… έγγραφο της άνω Υπηρεσίας υποβλήθηκε το δικόγραφο της αγωγής στην αρμόδια κεντρική αρχή λήψης δικογράφων της Ρωσίας (βλ. την με αριθ. πρωτ…. υπηρεσιακή Βεβαίωση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης). Έτσι, παρά το γεγονός ότι δεν προκύπτει ότι έγινε πραγματική επίδοση προς την άνω εναγόμενη, που έχει γνωστή διαμονή στην Ρωσία, επειδή ήδη κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής έχει παρέλθει εξάμηνο διάστημα (σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 15 της παραπάνω Σύμβασης της Χάγης) από την αποστολή του πιο πάνω δικογράφου στην Ρωσία (10-5-2012) το παρόν Δικαστήριο μπορεί να εκδώσει απόφαση επί της προκειμένης υποθέσεως, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην προηγηθείσα μείζονα σκέψη… (βλ. υπ.αρ. 2089/2013 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, δημοσιευμένη στην Τράπεζα  Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ).




Στεφανία Σουλή 
Δικηγόρος 
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/ 

 

 

 

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

Παρένθετη κυοφορία - 12 χρόνια εφαρμογής

 
 
 
Η ΕΤΑΙΡΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ διοργανώνει εσπερίδα με θέμα:

«Η παρένθετη κυοφορία-12 Χρόνια εφαρμογής»

στη Νομική Βιβλιοθήκη, Μαυρομιχάλη 23, Αίθουσα «ΕΥΡΩΠΗ»

την Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015, ώρα 17.00

Ομιλητές:

Παντελή Ραβδά, Δικηγόρο Αθηνών, LLM
Η παρένθετη μητρότητα στην Ελλάδα μέσα από την αποδελτίωση 200 δικαστικών αποφάσεων σχετικών με την παροχή άδειας για παρένθετη κυοφορία στο διάστημα 2003-2014

Γεωργία Τζίφα, Δικηγόρο Αθηνών, LLM Bruges
Παρένθετη μητρότητα: Συγκριτικό Δίκαιο και ρυθμίσεις διαφόρων νομικών συστημάτων

Θα ακολουθήσει συζήτηση

Είσοδος ελεύθερη

Για περισσότερες πληροφορίες: κα Ελένη Στεφανίδη, τηλ 210 3678858 – 975
 
 
 
 
Πηγή : www.ethemis.gr

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015

Δεν φταίει μόνο η πεθερά



Με ρώτησε χθες κύριος, αν οι άντρες χωρίζουν για τις πεθερές. Ξέρω, μου είπε, ότι οι γυναίκες το κάνουν, αλλά δεν έχω ακούσει ποτέ να φεύγει άνδρας από το σπίτι ή να χωρίζει, λόγω της πεθεράς. 

Όσο εύκολα ομολογεί μία γυναίκα τα προβλήματα που βιώνει από την συμπεριφορά της πεθεράς της, τόσο δύσκολα τα αναφέρει ο παθών -άνδρας, κυρίως λόγω της ντροπής που νοιώθει από την "αδυναμία" του να διαχειριστεί την κατάσταση. Όταν θα κοινοποιήσει το πρόβλημα σε συγγενείς και φίλους θα έχει φτάσει ο ίδιος σε συναισθηματικό αδιέξοδο και η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη. 

Πέραν ότι είναι η 2η περίπτωση μέσα στο μήνα των χριστουγεννιάτικων εορτών, μου έκανε εντύπωση και το γεγονός ότι οι 2 παθόντες ρίξανε την ευθύνη αποκλειστικά στην πεθερά τους και καθόλου στη γυναίκα τους, η οποία σημειωτέον δεν είχε βάλει όρια.   

Φταίει όμως μόνο η πεθερά; 

Γράφει στο βιβλίο ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ σε κρίση (εκδόσεις Ακρίτας), ο Τρύφωνας Ζαχαριάδης, ψυχαναλυτικός θεραπευτής "... Αυτοί οι άνδρες και αυτές οι γυναίκες που μέσα από  την ανώριμη εξέλιξή τους έχουν εναποθέσει -γιατί το καλλιεργούν οι γονείς- το λίκνισμα της ενήλικης ζωής στη βρεφική κούνια της παλιάς οικογένειας, κάποια στιγμή, στη φάση της έντονης αμφιθυμίας, αποφασίζουν να πραγματοποιήσουν γάμο! Τότε χρειάζεται να αποεπενδύσουν από τον (πατρικό-μητρικό) χώρο και να επενδύσουν στο νέο (συζυγικό). Επειδή αποπλανητικά οι γεννήτορες χρόνια έχτισαν την εξαρτητική σχέση με το παιδί τους, αυτό νοιώθει ότι τους προδίδει με το γάμο του. Αιτία της "προδοσίας" βαφτίζεται ο/η σύζυγος. Κουβεντιάζοντας σε συνεδρία με 38χρονο δικαστικό (δεκατρία χρόνια νυμφευμένο και πολύτεκνο) τη δυσκολία του να "σηκώσει το πόδι" απ' την αρχική οικογένεια, σχολίασε: " Μέχρι σήμερα όταν προσεύχομαι και ζητώ να δίνει ο Θεός στα δικά μου πρόσωπα υγεία, χρησιμοποιώ την εξής σειρά: στη μητέρα μου, στον πατέρα μου, στην αδελφή μου, σ' εμένα, στα παιδιά μου και στη γυναίκα μου. Λέτε να έχει σχέση μ' αυτή τη δυσκολία μου η ιεράρχηση...;"   


Άνδρες και γυναίκες που επιτρέπουν στους γονείς τους να επεμβαίνουν στο γάμο τους και να υποσκάπτουν τα θεμέλιά του, είναι συν-υπεύθυνοι με τον ταραξία γονέα. Προσωπικά, φταίει περισσότερο και κατά κύριο λόγο ο/η σύντροφος που δεν κόβει τον ομφάλιο λώρο και επιτρέπει στους γονείς του/της να παρεμβαίνουν στη ζωή του/της και στο γάμο του/της. 

Ένας πελάτης μου, αρκετά χρόνια πριν, μου εκμυστηρεύτηκε την περιπέτεια που είχε περάσει ο γάμος του από την δαιμόνια πεθερά του. Τέσσερα χρόνια μετά το γάμο και έχοντας εξαντλήσει όλη του την υπομονή έφτασε στο "Αμήν". Ο ίδιος επέλεξε να πει στην πεθερά του, παρουσία της γυναίκας του (την οποία είχε ενημερώσει), ότι δεν την ήθελε μέσα στο σπίτι του (το οποίο δεν ήταν δικό του αλλά της συζύγου του) και ότι όσο αυτός βρισκόταν εκεί αυτή δεν θα πάταγε το πόδι της. Η γυναίκα του τον στήριξε και έβαλε όρια στην συμπεριφορά της μητέρας της. Η πεθερά συνέχιζε να επισκέπτεται την κόρη της, όσο όμως ο γαμπρός βρισκόταν στο ιατρείο του. Κάποια στιγμή και ενώ η αφήγηση των κωμικοτραγικών καταστάσεων έφτανε στο τέλος μου λέει " Πάντα όταν τελειώνω με το τελευταίο ραντεβού τηλεφωνώ στην γυναίκα μου και της λέω ότι "έρχομαι".  Ξέρω ότι αυτή είναι εκεί και επειδή η απόσταση είναι πολύ κοντινή (ιατρείο -σπίτι) τηλεφωνώ και η πεθερά εξαφανίζεται ..."






Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

Να πάω σε σύμβουλο γάμου;


Είναι αλήθεια ότι υπάρχει μία έξαρση αιτημάτων για διαζύγια, μετά την περίοδο των χριστουγεννιάτικων εορτών και με την έλευση του νέου έτους.  

Άνθρωποι με συσσωρευμένη ένταση, λύπη και θυμό απευθύνονται στο δικηγόρο και ζητούν να μάθουν για δικαιώματα και ενδεδειγμένες νομικές διαδικασίες.

Τις περισσότερες φορές, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να χωρίσουν αλλά να ταρακουνήσουν τον/την σύντροφο. Αυτό ο δικηγόρος, μπορεί να το καταλάβει από το πρώτο δεκαπεντάλεπτο της προσωπικής συμβουλευτικής συνεδρίας, ίσως και νωρίτερα, εάν έχει προηγηθεί τηλεφωνική επικοινωνία με τον/την ενδιαφερόμενο/η. 

Κάποιες ενδείξεις που συνηγορούν σε αυτό είναι οι εξής:

Ο/Η σύζυγος τηλεφωνεί στον δικηγόρο μπροστά στην/στον σύζυγο για να κλείσει ραντεβού (Ναι, θέλει να την/τον ταρακουνήσει και να γίνουν τα πράγματα καλύτερα)

Ο/Η σύζυγος ενημερώνει την/τον σύζυγο ότι θα πάει στο δικηγόρο συγκεκριμένη ημέρα και ώρα. (Ναι, θέλει να κάνει κάτι για να τον/την εμποδίσει και να γίνουν τα πράγματα καλύτερα)

Ο/Η σύζυγος αναφέρει καθημερινά και συνέχεια στην διάρκεια της ημέρας, στην/στον σύζυγο ότι θέλει να χωρίσει και ότι θέλει διαζύγιο (Ναι, θέλει να την/τον «αφυπνίσει» για να γίνουν προσπάθειες από μέρους του/της και να πάνε τα πράγματα καλύτερα) κ.ο.κ  

Ανθρώπινα όλα αυτά, κατανοητά και σεβαστά. Και είναι ωραίο να ξυπνάει ο/η σύντροφος από το λήθαργο που έχει περιπέσει και να κάνει προσπάθειες να «κρατήσει» το ταίρι του. Ακόμα και εμάς (δικηγόρους) όταν μας «χρησιμοποιούνε» με αυτό τον τρόπο δεν πειράζει, λέμε, γιατί είναι για καλό σκοπό.

Το σωστό όμως σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ο/η ενδιαφερόμενος να ζητήσει από την/τον σύζυγό του να επισκεφτούν μαζί σύμβουλο γάμου και να λάβουν, από κοινού και ξεχωριστά, βοήθεια. Εάν θέλει πραγματικά ο/η σύζυγος να κρατήσει το ταίρι του και να σώσει το γάμο του θα το δεχτεί.



Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος
http://www.stefaniasouli.gr/prophil/

Συνταξιοδότηση ασφαλισμένων του ΟΓΑ στα 62


 
Σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ. 3 του Ν. 4302/2014, ΦΕΚ 225 Α’ , οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης λόγω γήρατος από τον ΟΓΑ είναι πλέον οι ακόλουθες:

α) Συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας και 15 έτη ασφάλισης,

β) Συμπλήρωση του 62ου έτους της ηλικίας και 40 έτη ασφάλισης με καταβολή ασφαλιστικών εισφορών σε φορέα Κύριας ασφάλισης της Ελλάδας ή σε χώρα μέλος της Ε.Ε., της Ελβετίας, του Ε.Ο.Χ ή χώρα με την οποία έχει συναφθεί Διμερής Σύμβαση Κοινωνικής Ασφάλειας, εφόσον προβλέπεται από τη σχετική Σύμβαση.  

Σύμφωνα με την με αριθμ. πρωτ. 56679/11-11-2014 εγκύκλιο της Διοίκησης του ΟΓΑ που εστάλη στους ανταποκριτές του ΟΓΑ, απαιτείται η συμπλήρωση του 62ου έτους του ασφαλισμένου και η καταβολή ασφαλιστικών εισφορών στον ΟΓΑ και σε οποιονδήποτε άλλον ασφαλιστικό φορέα (έναν ή και περισσότερους) για 40 έτη. Ο χρόνος ασφάλισης των 40 ετών μπορεί να συμπληρωθεί με αναγνώριση πλασματικού χρόνου μέχρι 7 έτη. Πλασματικός χρόνος ασφάλισης που μπορεί να αναγνωριστεί είναι ο χρόνος στρατιωτικής θητείας, ανατροφής τέκνων κ.λ.π .

Ο χρόνος ασφάλισης στον ΟΓΑ που υπολογίζεται για συνταξιοδότηση με τη νέα διάταξη, ξεκινά από το έτος 1988 μέχρι το έτος 2014, εφόσον έχουν καταβληθεί εισφορές, δηλαδή 27 έτη. Με βάση αυτό το δεδομένο οι ασφαλισμένοι προκειμένου να πάρουν σύνταξη απαιτείται να έχουν ασφαλιστεί οπωσδήποτε και σε άλλον ασφαλιστικό φορέα.

  

Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος